หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 1
ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

ตอนที่ 17

กลลวงปีศาจ

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 16/105

 

ความมหัศจรรย์ที่ทะเลสาป ได้ถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ ของคณะเดินทาง ที่ไม่อาจลืมได้, แต่เป็นความงดงาม ที่มีราคาแพงไปหน่อย. มันไม่คุ้มเลย กับการเดินทาง ผ่านมาที่ทะเลสาบแห่งนี้, พวกเขาเกือบจะสูญเสีย ซู ไป.

 

ผ่านไปครึ่งวัน จาอู พาคณะท่องป่า ไต่ขึ้นเขามาถึงทางตัน ตรงหน้าผาแห่งหนึ่ง. พวกเขาสังเกตตรงซอกผา มีทางเดินแคบๆ พอจะแทรกตัว ลอดผ่านก้อนหิน ที่ขวางทางอยู่ ไปได้ทีละคน. ด้านหนึ่งติดผา อีกด้านเป็นเหว มันน่าหวาดเสียว เมื่อมองลงไปข้างล่าง. แต่คณะเดินทาง ไม่มีทางเลือกอื่น จึงจำต้องไต่ลอดไป ทางช่องแคบๆ นี้.

 

ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี, จาอู พาเด็กๆ และพี่เลี้ยง เดินไต่เขาต่อไปอีกสักครู่ ก็พบทางแยกอีกแล้ว. จาอูหยุดเดิน ทำหน้าเคร่งเครียด, หันไปพูดกับลูกทีมคนอื่นๆ. พวกเขาเดินวนเวียน กระสับกระส่ายไปมา, ไม่แน่ใจว่าจะเลือกทางไหนดี. ซู มีอาการรุกรนมากกว่าเพื่อน. พวกเด็กๆ รู้สึกเป็นกังวลเพิ่มขึ้น, เกี่ยวกับอาการผิดปกติของ ซู และสีหน้าของ จาอู.

 

“ทางเดิมอีกแล้วใช่ไหม๊?” สังข์ ถามจาอู, จาอู พยักหน้า.

พวกเด็กๆ ทรุดตัวลงนั่ง ด้วยความเหนื่อยอ่อน ท้อแท้ รู้สึกสิ้นหวัง หาทางออกไม่ได้. ภาระที่จะต้องพาเด็กๆ ออกไปจากป่ามรณะแห่งนี้ มันเริ่มกดดันจิตใจ จาอู หนักขึ้น, และก็ยิ่งกดดันหนักขึ้นไปอีก เมื่อเขานึกถึงเมียรัก. ถ้าเขายังติดอยู่ใน สันเขาวงกตนี่ ก็ไม่มีวันจะตามหาเมียเจอ. เขาจะต้องไปจากที่นี่ให้ได้ แต่ก็ยังมองไม่เห็นทาง.

 

“สองวัน เราไม่ได้ออกไปไหนเลย” เอื้อย บ่น.

“หรือว่า พวกเราจะกลับไปหาเคน” โสนน้อย ก็บ่นเหมือนกัน.

“แต่จะไปยังไง ทางเก่าก็ไปไม่ถูก ตกลง พวกเราจะต้องมาติดอยู่ในป่านี้น่ะเหรอ”

 

สังข์ หยิบวัตถุนำทาง ออกมาจากกระเป๋า เพื่อให้มันบอกเส้นทางใหม่อีกครั้ง. แต่คราวนี้ ซู มองวัตถุนั้น ด้วยสายตาแปลกๆ ซึ่งไม่มีสมาชิกคนใด ในคณะเดินทาง ทันสังเกต.

 

“โธ่! เราก็เลือกถูกทางแล้วนี่ ทำไมกลับมาที่เดิมอีก”

สังข์ บ่นด้วยความเหน็ดเหนื่อย เอามือเคาะวัตถุนั้นดู อีกครั้ง.

“จะว่ามันเสียก็ไม่ใช่ มันก็ยังดีๆ อยู่เลย”

หลอดไฟเท่าหัวไม้ขีด ก็ยังกระพริบเหมือนปกติ สังข์ เก็บมันไว้ในกระเป๋าเหมือนเดิม.

“เคน นะ เคน ไม่น่าหลอกเราให้มาที่นี่เลย” เอื้อย ต่อว่าเคนทั้งเหนื่อยๆ.

“อย่าไปว่าเคนเขาอย่างนั้น เคน ไม่ได้หลอกเรา” สังข์ แย้ง.

“จะไม่หลอกได้ยังไง ป่านนี้ ยังหาทางออกจากป่าบ้าๆ นี่ไม่ได้ซักที เห็นไหม๊ พวกเราจะต้องมาตายกันหมดนี่ แล้วอย่างนี้ จะว่าเคนไม่ทิ้งเราอย่างงั้นเหรอ เขาไม่อยากให้พวกเราเป็นภาระต่างหาก จึงขับเราออกมาติดอยู่ที่นี่”

เอื้อย พ่นความในใจออกมาไม่ยั้ง อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน.

“เอื้อย หยุดว่าเคนเดี๋ยวนี้”

“พวกเราต้องมาตาย ก็เพราะเชื่อไอ้เครื่องบ้าๆ นั่น เขานั่นแหละ น่าจะมาส่งเราให้พ้นๆ ไปก่อน แต่เขาก็ไม่มา ฮือ ๆ ๆ ทำไมจะต้องให้พวกพี่ๆ ต้องมาตายกับพวกเราด้วยล่ะ”

“ถ้าเขาไม่รักเรา ป่านนี้เค้าก็ปล่อยให้เราตายไปนานแล้ว เขาเลี้ยงเรามา เขาก็รักเราเหมือนกัน เขาเหมือนพ่อของเรานะ”

“พ่ออะไรกัน ทำไมต้องมาผลักไส ให้มาตายกันแบบนี้ พ่อของเราแท้ๆ ที่ว่าดุด่าเรา ยังไม่ทำกันแบบนี้เลย ฮือ ๆ ๆ” เอื้อย พูดไปร้องไห้ไป.

“เอื้อย หยุดนะ” สังข์ ขึ้นเสียง.

“อ๋อ! พ่อของเธอ ก็ยังทิ้งเธอไป แล้วยังจะอยากมีพ่ออีกเหรอ”

“มากไปแล้วนะ เอื้อย”

สังข์ ลุกขึ้น, กางมือทั้งสองออก เดินเข้าหาเอื้อย หวังจะเอามือ อุดปากพล่อยๆ ของเอื้อย. เอื้อย เอารีับยกมือปัดออก เสียก่อน. ทั้งสอง ยื้อยุดกัน. โสนน้อย เห็นว่าเรื่องมันชักจะยุ่งไปกันใหญ่ จึงรีบเข้ามา ดึงเอามือของสังข์ออกไป.

 

“สังข์ อย่า … เธอ เป็นบ้าไปรึไง?”

เอื้อย สลัดพ้นจากมือของ สังข์

“เพี๊ยะ!”

โสนน้อย ตบหน้าเขา จนผงะไป. สังข์ รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที, จึงผลัก โสนน้อย ออกไปเบาๆ. จาอู ถลาเข้ามาจะห้าม, มันอันตรายเกินไป กับการทะเลาะกัน ริมหน้าผา. แต่ โสนน้อย ก็ไวไม่ใช่เล่น, เบี่ยงตัว หลบแขนของ จาอู ที่ยื่นเข้าไป ห้ามศึก. เธอ ผลักอก สังข์ ทีหนึ่ง. คราวนี้ สังข์โกรธจริงๆ.

ก่อนที่ โสนน้อย จะเข้าถึงตัวครั้งที่สอง, สังข์ ใช้มือสองข้าง ผลักไหล่ของ โสนน้อย สวนออกไปเต็มแรง. โสนน้อย ผงะถอยหลังไป สะดุดกับท่อนไม้แห้ง ใกล้กับผาหิน เซถลาไป. โชคดีที่ไม่ตกหน้าผา แต่ก็ใช่ว่าจะพ้นอันตราย, โสนน้อย เซไปทางฝั่งผาหิน หัวเกือบโดนผนังหิน, นับว่าโชคยังดี. ...

 

ทุกคนแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเอง, เมื่อเห็น โสนน้อย เซถลา หลุดหายเข้าไปในแผ่นหิน. จาอู และเหล่าพี่เลี้ยง ต่างตกตะลึง, ว่ามันเกิดเหตุการณ์ประหลาดนี้ ได้อย่างไร. สังข์ ได้สติ, ขยับเท้ามาหยุด ที่ผนังหิน จุดที่โสนน้อยหายเข้าไป.

 

“เราอยู่นี่ เราอยู่ในนี้ ” เสียงโสนน้อย ตะโกนมาจากข้างใน.

 

สังข์ ตกตะลึง ความโกรธเมื่อสักครู่หายไป, ราวกับเอาฟืนที่ติดไฟ ไปจุ่มน้ำ. เขาค่อยๆ ยื่นนิ้วชี้ไปแตะที่แผ่นผนังหิน. เขายิ่งประหลาดใจหนักขึ้น, เมื่อนิ้วมือของเขา หายแทรกเข้าไปในแผ่นหิน ราวกับว่า แผ่นหินคืออากาศที่ว่างเปล่า.

มันเป็นภาพลวงตา! ... เขาเกือบสติแตก เหมือนมีแรงลมจากท่อขนาดใหญ่ ดูดเขาหายเข้าไปในนั้น. เอื้อย สลัดความมึนงงออกไป เรียกสติกลับคืนมาโดยเร็ว

“จงอย่าเชื่อสายตาที่เห็น มันอาจเป็นภาพลวงตา” เสียงของเคน ผุดเข้ามาในความทรงจำ.

 

นี่คงเป็นประตูปริศนา ลวงตาคนเอาไว้ ให้มองไม่เห็น. ไม่ต้องรอให้เสียเวลาอีกต่อไป เอื้อย บอกพวกพี่เลี้ยงให้รีบเข้าไปในนั้น.

 

“เร็ว! นั่นเป็นทางลับ เข้าไปในนั้น”

มาลา กับ ซู รีบเดินผ่านแผ่นหินเข้าไป ตามด้วย บันตู. คงเหลือ อัง กับ กาก้า ที่ยังยืนลังเลอยู่. จาอู คอยยืนระวังหลัง รออยู่แล้ว, เขาผลักหลังของ อัง หลุดเข้าไปในนั้น, แต่ กาก้า รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที. เขาคิดว่า ทุกคนหายไปในก้อนหิน แล้วจะไม่ได้กลับออกมา. กาก้า เชื่อสายตาตัวเอง มากกว่าเหตุผลอื่น, มันเป็นผาปีศาจ. เขาจะไม่เข้าไปในนั้นเด็ดขาด. กาก้า สติแตกไปแล้ว, วิ่งหนีไปอีกทางหนึ่ง.

 

“จาอู เอื้อย ทำอะไรกันอยู่น่ะ รีบเข้ามาเร็วๆ ซี่ ” สังข์ ตะโกนมาจากข้างใน.

 

จาอู อยากจะทำในสิ่งที่สังข์ขอร้อง, แต่ตอนนี้ เขาต้องไปจัดการกับปัญหาใหม่ ให้เสร็จก่อน. จาอูวิ่งไปตาม กาก้า. เอื้อย วิ่งตามไปอีกคน. กาก้า ร้องเสียงหลงด้วยความหวาดกลัว, เหมือนผีเข้าสิง. เสียงจาอูตะโกนบอก อย่าไป อย่าไป กลับมา แต่ก็ไร้ผล. เขาวิ่งหายเข้าไป ในป่าข้างทาง. จาอู กับ เอื้อย รีบไปตามเอาตัว กาก้า คืนมา, ก่อนที่เขาจะได้รับอันตราย.

 

เสียงขลุกขลัก ๆ เหมือนน้ำกระฉอกในขวด ดังอยู่ไม่ไกล. กาก้า วิ่งหายเข้าไปในบริเวณนั้น. เขาอาจได้รับอันตรายก็ได้. จาอู กับ เอื้อย ตามเสียงนั้นไป, ค่อยๆ แหวกใบไม้ใหญ่, กว่าจะผ่านไปได้ทีละใบๆ ก็ยากน่าดู. เอื้อย ยังคิดเลยว่า กาก้า ผ่านมันไปได้อย่างไร. เมื่อ จาอู ไปถึง, เขาถึงกับตกตะลึง, ดอกไม้ขนาดใหญ่ รูปกรวย กำลังดูดอะไรบางอย่าง กระดึบเข้าไปในนั้น.

เอื้อย รู้แล้ว ว่ามันคืออะไร, จึงชักมีดพกออกจากเอว แล้วฟันฉับ ไปที่ก้านดอกไม้ยักษ์นั่น สองสามครั้ง จนเป็นรอยแผล แล้วหยิบขวดน้ำเล็กๆ ที่พกติดตัวมา เปิดฝาออก หยดน้ำใสๆ ลงไป ... สักครู่ ก็เห็นฟองไอน้ำ พวยพุ่งมาจากรอยแผล. ดอกไม้สีเขียว เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเทา. สักพักมันก็ค่อยๆ คายสิ่งที่มันกลืนเข้าไป ออกมา.

 

ร่างของ กาก้า อ่อนปวกเปียก หลุดออกจากกรวย หล่นลงมา นอนคว่ำหน้ากองกับพื้น พร้อมด้วยเมือกสีขาวขุ่นๆ กลิ่นเหม็นมาก. จาอู รีบเข้าไปประคอง พลิกตัวของกาก้า หงายหน้าขึ้น. ... เขาส่งเสียง โอ้ว! ผงะเบือนหน้าหลบไป. ใบหน้าซีกหนึ่งของ กาก้า ถูกต้นไม้พิษมรณะนั่น แทะไปครึ่งหน้า จนเห็นกระดูกซี่ฟันและกระโหลก. เขาคงหมดลมหายใจไปแล้ว.

 

“ต้นไม้นั่น มันเหนียวมาก เคนให้น้ำนี่ไว้ มันแก้พิษได้” เอื้อย อธิบายสั้นๆ ไม่ควรอยู่ที่นี่นานกว่านี้ และไม่มีเวลาไว้อาลัยผู้ตาย “เราไปกันเถอะ กาก้าตายแล้ว” เธอรีบเดินจ้ำ นำหน้าจาอู ย้อนกลับไปเส้นทางเดิม.

 

จาอู กับ เอื้อย พากันวิ่งกลับมา ที่แยกหน้าผาเหมือนเดิม แล้วรีบเดินทะลุหายเข้าไปในแผ่นหิน.

สังข์ กับ โสนน้อย นั่งรอยู่ที่โขดหินข้างทาง ที่จะมุ่งหน้าต่อไป. ซู อัง มาลา และ บันตู ยืนรวมกันอยู่ฟากหนึ่ง. จาอู เห็นทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า ก็รู้สึกอุ่นใจ. เอื้อยหันไปมองข้างหลัง รู้สึกประหลาดใจ เมื่อเข้ามายืน ณ ที่ตรงนี้แล้ว, กลับมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง ที่อยู่ด้านนอกแผ่นหินผา เหมือนไม่มีอะไรมากั้นบัง ...

 

เมื่อเหตุการณ์ทุกอย่าง เข้าสู่ภาวะปกติ, จาอู บอกให้ทุกคน สำรวจข้าวของ แล้วออกเดินทางต่อ. คราวนี้ จาอู จะคอยระวังหลังให้พวกเด็กๆ ส่วน มาลา บันตู และ ซู เดินนำหน้าไป.

 

ระหว่างเดินทาง สังข์ กล่าวขอโทษ เพื่อนๆ.

“โสนน้อย เป็นไรมากมั๊ย ? ขอโทษนะ”

“สังข์ เธอเป็นอะไรไป เราไม่เคยเห็นเธอ เป็นอย่างนี้มาก่อนเลย” โสนน้อย ยังไม่หายสงสัย.

“ตอนนั้นไม่รู้ แต่ตอนนี้รู้แล้ว มันมีอะไรบางอย่าง คอยบังคับให้เราคิดอย่างนั้น ทำอย่างนี้”

“เราก็เสียใจ ที่พูดรุนแรงกับเธอ” เอื้อย พูดขึ้นบ้าง ด้วยแววตาเศร้า แบบคนสำนึกผิด “และอยากขอโทษเคนด้วย”

“ไม่มีใครโทษเธอหรอก มันอาจจะเป็นวิญญาณพวกปีศาจก็ได้ ที่มาคอยหลอกให้พวกเราทะเลาะกันเอง” สังข์ อธิบายให้เอื้อยคลายใจ.

“ที่เราเข้ามาในนี้ได้ เคนเป็นคนบอกเอื้อยเองแหละ”

“เคน มาบอกเธอตอนไหน เมื่อไหร่?”

“ในความรู้สึกน่ะ ... ที่จริง เครื่องบอกทางนั่น มันก็บอกถูกแล้ว แต่เรามองไม่เห็นเอง สังข์ เธอต้องรักษามันไว้ให้ดีๆ นะ เก็บไว้อย่าให้ห่างตัว”

 

คำพูดของเอื้อย ถูกแปลเป็นคลื่นสัญญาณเสียง ส่งเข้าไปในประสาทหูของ ซู. เขาสอดส่ายสายตา ชำเรืองมองทาง สังข์ โดยที่สังข์ ไม่ทันสังเกต. เพราะบรรยากาศขมุกขมัว เหมือนใกล้ค่ำ.

พวกเขาเดินต่อไป ท่ามกลางกลุ่มเมฆหมอก นานเป็นชั่วโมง, ไม่เห็นเดือน ไม่เห็นตะวัน, บรรยากาศมันอึมครึมเช่นนั้น ตลอดเส้นทาง. พวกเขาไม่อาจคาดเดาเวลาได้ รู้เพียงแต่ว่า ถ้าเหนื่อยก็หยุด ถ้าหิวก็กิน.

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 18/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net