ภาคที่ 2
ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 21 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)
ตอนที่ 73
เปิดฉากหนี
ภารกิจของ ดร.วีระพล ยังไม่เสร็จสิ้น นักโทษสองคน ยังคงถูกกักบริเวณไว้ที่เดิม, ใกล้ๆ ห้องแล็บเคมีของ ดร.วีระพล.
ดร.วีระพล ทำการฉีดสารสังเคราะห์พันธุกรรมตัวใหม่ ให้กับนักโทษทั้งสองคน. อยู่ระหว่างการรอผล ว่าพวเขก จะมีการคืนสภาพเดิมได้มากน้อยเพียงใด.
ผ่านไป 1 วัน ทุกอย่างประสบผลสำเร็จ เป็นที่น่าพอใจ, ร่างกายของพวกเขาทั้งสองคน เปลี่ยนแปลงไป. บริเวณผิวหนังของ สินสมุทร ที่เคยเป็นเกล็ดปลาหายไป ร่างที่เคยใหญ่ หนาเทอะทะ ผอมลงเล็กน้อย. คลีบหางปลา ที่บริเวณเล็บมือเล็บเท้าของ สุดสาคร ก็หายไปเช่นกัน กลายเป็นมือเท้าของคนปกติ. นอกนั้น ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม รวมทั้งขนาดและสัดส่วน ของร่างกายของพวกเขาด้วย.
สาคร พี่แน่ใจว่า ไอ้สีเขียวๆ ในหลอดแคปซูลนั่น มันได้ผล
สินสมุทร พูดกับน้องชาย. เขาหมายถึง สารสังเคราะห์พันธุกรรมตัวใหม่ที่เรียกว่า สเต็มเคส-9 ตามชื่อป้ายฉลาก ที่ปิดบนหลอดแคปซูล.
พะ พะ พี่ สมุทร เสียงแหบๆ ดังออกจากปากของ สุดสาคร.
วู๊! ว๊าว! ฮ่า ๆ ๆ เห็นไหม๊ว่ามันได้ผล นายมีเสียงพูดออกมาแล้ว สินสมุทร จับตัวน้องชายเขย่า ด้วยความดีใจ.
พี่ว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมได้ ถ้าฉีดซ้ำเข้าไปและรอเวลา แต่พวกเขาทำกับเรา แค่การทดสอบเท่านั้น พวกเขายังโหดร้ายไม่เลิก สินสมุทร ตีหน้าเศร้า ปรับทุกข์กับน้องชาย.
...
เวลา 24.00 น. ช่วงสับเปลี่ยนเวรยาม เกิดเพลิงไหม้จากกระแสไฟฟ้าลัดวงจร และเสียงระเบิดของหม้อแปลงไฟฟ้า ที่บริเวณใกล้ๆ อุโมงค์ที่พักของแรงงานทาส.
ธนญชัย ได้ยินสัญญาณหวูดเตือนภัย เขารีบลุกขึ้น, เร่งสวมเสื้อผ้า ออกจากห้องพัก ตรงไปยังที่เกิดเหตุ. ต่อมา เกิดเสียงระเบิดซ้ำขึ้นอีก ที่บริเวณคลังน้ำมันเชื้อเพลิง. สร้างความโกลาหลแก่เจ้าหน้าที่ รปภ. และทหารที่อยู่เวรยาม. ต่างพากันรุดไปในที่เกิดเหตุทั้ง 2 จุด ซึ่งอยู่ห่างกันราว 200 เมตร ตามด้วยหน่วยดับเพลิง.
ทุกหน่วยเตรียมพร้อม คลังเชื้อเพลิง อันตรายระดับสาม ขอย้ำ คลังเชื้อเพลิง อันตรายระดับสาม เสียงประกาศเตือนภัย ดังขึ้นเป็นระยะ.
...
ในขณะเกิดเหตุวุ่นวาย, สังข์ ลักลอบเข้าไปในแล็บพัฒนาการบิน.
...
มันเกิดบ้าอะไรขึ้นตอนนี้วะ ธนญชัย กล่าวสบถกับตัวเอง.
ธนญชัย รู้สึกสังหรณ์ใจ กับเหตุการณ์ครั้งนี้, คงจะไม่ใช่เหตุบังเอิญ ต้องมีคนตั้งใจจะให้มันเกิด. สิ่งที่เขาเป็นห่วงสูงสุดในเวลานี้ ไม่ใช่อุโมงค์ที่พักของทาสแรงงาน และไม่ใช่คลังน้ำมัน.
ธนญชัย กับเจ้าหน้าที่ผู้หนึ่ง รีบรุดไปที่แล็บพัฒนาการบินโดยด่วน. ช่วงที่พวกเขากำลังจะผ่านหน้าตึกปฏิบัติการ ที่ เจน ทำงานอยู่. ธนญชัย สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นที่นั่น.
ที่ทางเข้า หน้าห้องควบคุมของตึก มีรอยงัดพังประตูเข้าไป ธนญชัย และเจ้าหน้าที่ที่มาด้วย เตรียมอาวุธไว้พร้อม, ค่อยๆ สืบเท้าเข้าไปข้างใน อย่างระมัดระวัง. ภายในห้องค่อนข้างมืด ขณะที่ ข้างนอก ยังคงมีเสียงสัญญาณเตือนภัย ดังอยู่ไม่ขาดระยะ. เขาเปิดไฟฟ้าทีละดวง ๆ อย่างระมัดระวัง ไปจนสุดทางเดิน. ห้องด้านขวามือ มีประตูเปิดแง้มอยู่. เขาพยายามจะผลักประตู เปิดเข้าไปข้างใน แต่มีวัตถุบางอย่างขวางไว้.
ธนญชัย ตัดสินใจใช้เท้าถีบประตู ... ปึง! ปึง! โครม! บานประตูกระเด็นกระดอนเปิดออก แล้วเข้าไปข้างใน. พบ เจน นอนคว่ำหน้าหมดสติ อยู่ที่พื้นข้างโต๊ะทำงานของเธอ. ที่หัวของ เจน มีรอยแผลถูกตี คิดว่าเธอน่าจะสลบไป.
คุณ รีบช่วยพยาลเธอหน่อย ธนญชัย สั่ง ขณะออกเดินสำรวจไปรอบๆ ห้อง.
ภายในห้อง ไม่มีของถูกรื้อค้น ไม่มีสิ่งใดถูกโจรกรรม ไม่มีสิ่งใดพังเสียหายมากมาย นอกจากความรกรุงรัง ที่เกิดจากการต่อสู้กัน. แต่เป็นการต่อสู้ที่มีข้อพิรุธสงสัย ปรากฏรอยเลือดอยู่หลายจุด แต่ เจน กลับได้รับบาดเจ็บไม่ถึงตาย.
ไอ้หมอนั่น คงเจ็บไม่น้อย ถึงหนีไปได้ ก็คงไปได้ไม่ไกลหรอก ไอ้บ้าเอ๊ย!
ธนญชัย พูดสบถด้วยความโกรธ. ก้มลงเก็บชิ้นส่วนพยานหลักฐาน ที่ตกอยู่บนพื้น และรอยเปื้อนเลือดใส่ถุง.
คุณเอาไอ้นี่ ไปที่แล็บศูนย์วิจัยดีเอ็นเอให้หน่อย ส่วนเจน ผมจะดูแลเธอเอง
...
ที่ห้องโถงของแล็บพัฒนาการบิน อากาศยาน ยูเอฟวี-II จอดนิ่งสนิทอยู่บนฐานจอด ที่กึ่งกลางห้อง. สังข์ มองอากาศยาน อย่างมีความหวัง. แต่ความหวังของเขา เริ่มมีอุปสรรค, เมื่อเจ้าหน้าที่ รปภ. 2 คน เดินผ่านมา และรับรู้ถึงสิ่งผิดปกติ ภายในแล็บ. เขากลายเป็นเป้าสงสัยของ รปภ. เสียแล้ว. สังข์ สอดส่ายสายตาไปรอบๆ ห้องอีกครั้ง, พบสิ่งของที่ต้องการแล้ว. โชคไม่ดีเลย มันอยู่คนละฝั่งของห้อง. สถานการณ์ฉุกละหุกแบบนี้ เขาจะต้องเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง ระหว่างสเปรย์ล่องหน ซึ่งอยู่ฝั่งขวา กับปืนกลที่อยู่ฝั่งซ้าย.
สังข์ ตัดสินใจ หมอบคลาน หลบสายตาของ รปภ. ตรงไปฝั่งซ้าย. แล้วทุบกระจกด้วยท่อนเหล็กในมือ ... เพร๊ง! คว้าอาวุธปืนกลอิเล็กตรอน ออกมาจากชั้นวาง. แต่เสียงกระจกแตก กลายเป็นเป้าสนใจของ รปภ. ทันที. ก่อนที่จะปล่อยให้สถาการณ์ บานปลายไปกว่านี้ ... ชู๊ปซ์! สังข์ ยิง รปภ. คนหนึ่ง ด้วยปืนกลอิเล็กตรอน ที่อยู่ในมือ. เขาฟุบลงไปกองกับพื้น .
จากนั้น ก็ออกจากห้องไปโดยไม่รีรอ. ผ่านห้องแล็บเคมี ตรงไปยังจุดหมาย ซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่ง ทางด้านขวา. ตอนนี้ยังปลอดทหารเวร และ รปภ. แต่อีกไม่นาน พวกนั้นก็คงจะแห่กันมาที่นี่ รอช้าไม่ได้แล้ว.
สังข์ มองเห็น สองพี่น้องเพื่อนรัก สินสมุทร สุดสาคร ยังคงนั่งนอน รอความช่วยเหลืออยู่ในห้องกระจก. เขารีบ เดินถือปืนไปจนใกล้ผนังกระจก. สินสมุทร เฝ้ารอดูเหตุการณ์อยู่แล้ว.
ถอยออกไป
สินสมุทร บอกน้องชาย ให้ถอยห่างจากประตูกระจก เมื่อเห็นสังข์เดินตรงมาที่ประตู และระเบิดด้วยกระสุน
ชู๊ปซ์! ชู๊ปซ์! ชู๊ปซ์! ... เพร๊ง!
สังข์ สะบัดศีรษะ ให้สัญญาณเพื่อน หนีออกไปจากที่นี่. สุดสาคร วิ่งออกมาก่อน ตามด้วย สินสมุทร มารวมอยู่ในที่เดียวกัน. สินสมุทร มองหน้าเพื่อน
เอาไงต่อ?
สหายทั้งสามคน ต้องรีบตัดสินใจ เพราะมีเสียงทหารเวร วิ่งตรงมาทางนี้.
...
ที่แล็บศูนย์วิจัยดีเอ็นเอ ซึ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพานโบราณ ห่างจากที่เกิดเหตุ ราว 200 เมตร. เจ้าหน้าที่ 3 คน กำลังเร่งตรวจสอบผลดีเอ็นเอ จากชิ้นส่วนหลักฐาน ที่ได้รับเมื่อสักครู่.
...
สังข์ กึ่งเดินกึ่งวิ่งนำหน้าไป ตามด้วย สินสมุทร และ สุดสาคร, หลบแสงไฟที่กำลังส่องตรงมา. พวกเขากำลังจะผ่านประตูทางเข้าแล็บเคมี สุดสาคร คิดอย่างหนึ่งขึ้นมาได้. ตรงเข้าไป คว้าท่อนเหล็ก ที่วางอยู่ใกล้ๆ ทุบกระจกที่ประตูทางเข้า 2-3 ครั้ง แต่ไร้ผล. สังข์ คิดว่า สุดสาคร คงมีเหตุผลบางอย่าง ที่จะเข้าไปในนั้น.
สาคร ถอยออกไป
สินสมุทร ตะโกนบอกน้องชาย เมื่อรู้ว่า สังข์ จะทำอะไรกับประตูนั่น.
สุดสาคร หลบต่ำลงกับพื้น ก่อนที่ สังข์ จะกดปุ่มไกปืน ยิงไปที่ประตู. กระจกแตกละเอียดกระจายไปทั่ว. เมื่อได้จังหวะ อาศัยร่างที่เล็กกว่า, สุดสาคร รีบวิ่งผ่านช่องกระจกแตก หายเข้าไปในนั้นอย่างรวดเร็ว.
สุดสาคร ตรงเข้าไปค้นหาบางสิ่ง ในห้องเย็นเก็บแคปซูล. เขาทั้งทุบทั้งรื้อค้น เพื่อหาสิ่งนั้น. ทุกอย่างต้องเร่งรีบ ภายในห้อง กระจัดกระจายไปด้วยเศษกระจกแตก ตู้ล้มระเนระนาด. เขาค้นหาทุกซอกทุกมุมอย่างเร่งรีบ. ขณะที่ข้างนอกนั่น ยังระดมยิงกันสนั่น ...
ในที่สุด เขาก็พบสิ่งที่ต้องการ. กล่องโลหะสีขาวเงินใบหนึ่ง ภายในบรรจุแคปซูล ที่มีฉลากระบุ สเต็มเคส-9 ไว้ที่ข้างแคปซูล. เขารีบคว้ามันติดมือ ออกไป.
ข้างนอกนี่ วุ่นวายน่าดู. มองไกลๆ เห็นแสงไฟจากปืน ยิงต่อสู้กันเป็นระยะ. สุดสาคร เห็นเงาของคน 2 คน ไหวๆ อยู่บริเวณใกล้ประตูทางเข้า ที่แล็บพัฒนาการบิน.
...
ท่ามกลางความโกลาหล นายหญิงพันธุรัฐ ไม่อาจอยู่นิ่งได้. เธอรีบไปที่ฐานควบคุม ระบบโทรทัศน์วงจรปิด ซึ่งมีเจ้าหน้าที่รออยู่ก่อนแล้ว. ทันทีที่ไปถึง นายหญิงขอดูภาพเหตุการณ์ จากกล้องโทรทัศน์ ที่ตั้งอยู่ในจุดที่ต้องสงสัย.
ฉันอยากรู้ว่า มีใครบ้างที่มีส่วนรู้เห็นในการทรยศครั้งนี้
นายหญิง พูดคาดโทษให้เจ้าหน้าที่ผู้นั้นฟัง ขณะที่เขากำลังปฎิบัติหน้าที่สืบค้นภาพ ด้วยความเกรงกลัวอาญา.
...
สังข์ ยิงใส่กลุ่มทหารเวร ที่วิ่งกรูกันเข้ามาที่หน้าประตูแล็บ เพื่อเปิดทางให้ สินสมุทร เข้าไปก่อน. พวกเขาก็ยิงโต้ตอบ จนกระจกประตูทางเข้าแตกกระจาย. สุดสาคร ยังอยู่ข้างนอก, สินสมุทร เริ่มลังเล เขาควรรอน้องชาย. สังข์ ไม่รอช้า รีบตรงไปที่ประตูของเครื่อง ยูเอฟวี-II.
สังข์ เห็น สินสมุทร วิ่งย้อนออกไปข้างนอก. ทีแรกเขานึกตำหนิเพื่อน ในเสี้ยววินาทีเป็นตายแบบนี้ ทำไมเขาไม่รีบ แต่อีกใจหนึ่ง คิดว่าเขาอาจมีความจำเป็นบางอย่าง. พวกทหารเวรข้างนอกนั่น กำลังถล่มยิงไปที่ สินสมุทร. สังข์ ตัดสินใจย้อนกลับไปช่วยเพื่อน โดยยิงสะกัดกลุ่มทหารที่ยังเหลืออยู่.
สินสมุทร ถูกยิงที่ต้นแขนขวา แต่ก็ยังพอไปได้ เขามองเห็นน้องชายอยู่ไม่ไกล. เขาจะต้องหาวิธี เปิดทางให้น้องชาย ฝ่ากระสุนปืนนั่นมาให้ได้. สินสมุทร เลือกจังหวะที่พวกทหารหยุดยิง วิ่งฝ่ากระสุนตรงไปที่ทหารเวร ที่นอนตายอยู่ คว้าปืนที่ตกอยู่ ยิงตอบโต้ออกไป. ได้ผลชั่วขณะ.
สาคร รีบๆ หน่อย เขาตะโกน.
สินสมุทร มองเห็นน้องชาย วิ่งออกจากที่ซ่อน ฝ่ากระสุนปืนออกมาได้ไม่นาน เขาก็ถูกยิงล้มฟุบลงไป.
ไม่นะ
สุดสาคร พยายามพาร่างที่มีเลือดไหลที่หัวเข่า ให้พ้นจากแนวกระสุน. อีกมือหนึ่งพยุงร่าง อีกมือ ลากเอากล่องโลหะติดมือไปด้วย. ดูช่างทุลักทุเลเหลือเกิน. กระสุนปืนวิ่งเฉียดหัวไปมา. ต้องรีบไปให้ถึงเสาตึกข้างหน้าให้ได้ เพื่อใช้เป็นที่กำบัง.
สินสมุทร มองไปรอบๆ รู้ว่าน้องชายคิดอะไร. เขารีบวิ่งไปที่เสาตึกต้นนั้น หวังว่าจะไปดักรอรับน้องชาย. แต่ สุดสาคร อ่อนล้ามากเกินไป. โชคดี สังข์ ตามมาช่วยยิงสกัดอยู่ห่างๆ. เขาตัดสินใจ วิ่งฝ่ากระสุนไปลากเอาน้องชาย มาเข้าที่กำบัง ที่โคนเสาของตึก. ตรงนั้นเป็นซอก กันวิถีกระสุนได้เป็นอย่างดี.
พะ พะ พี่ สมุทร นี่ อะ เอา ไป สุดสาคร ส่งกล่องโลหะให้ พี่ชาย.
สาคร ไหวไหม๊?
สินสมุทร พยุงน้องชายออกจากที่กำบัง ตรงไปที่ประตูแล็บพัฒนาการบิน. โดยมี สังข์ คอยไล่ยิงศัตรู เปิดทางให้เพื่อน. พวกเขาใกล้จะถึงประตูแล้ว แต่ สังข์ ไม่อาจต้านวิถีกระสุน ของพวกทหาร ที่ทะยอยกันมาสมทบอีกชุดหนึ่ง. สังข์ จำเป็นต้องรีบคลานหลบเข้าไปข้างในก่อน, พยายามหมอบคลาน ไปจนถึง ประตูห้องควบคุมของอากาศยาน ยูเอฟวี-II. มือซ้ายเกาะประตูที่กำลังเปิดอยู่ มือขวากวักเรียก สินสมุทร รีบพาน้องชายมา.
แต่ห่ากระสุนนั่น มาไม่ขาดระยะ. สินสมุทร จำเป็นต้องหลบอยู่ข้างเคาเตอร์นี่ก่อน ไม่รู้ว่ามันจะทานกระสุนปืน ไปได้นานสักเท่าไร.
นายรีบเข้าไปข้างใน ไม่ต้องห่วงเรา รีบไป! สินสมุทร ตะโกนบอกเพื่อน.
สังข์ ลังเล นาทีวิกฤตเช่นนี้ มันตัดสินใจยาก. ช่วงแนววิถีกระสุน อยู่พอดีระหว่างเขากับเพื่อนทั้งสองคน. เขาจะเสี่ยงฝ่ากระสุนเข้าไปช่วยดีหรือไม่ ถ้าไปอาจไม่รอด แต่ถ้าไม่ไปล่ะ.
...
ที่ฐานควบคุมระบบโทรทัศน์วงจรปิด นายหญิง สั่งให้เจ้าหน้าที่ ย้อนดูภาพเหตุการณ์ก่อนหน้านี้.
นั่นตรงนั้น ย้อนภาพนั้นดูใกล้ๆ หน่อยซิ
นายหญิงชี้ไปที่ภาพ เจน กำลังต่อสู้กับคนร้าย ซึ่งก็คือ เงาะดำ เขากำลังใช้อาวุธตีที่หัวของ เจน. แต่เฟรมภาพก่อนหน้านั้น ลำตัวของ เจน บังสิ่งหนึ่งไว้. เหมือนเธอกำลังหยิบของบางอย่างส่งให้ เงาะดำ. นายหญิงต้องการทราบว่า สิ่งนั้นคืออะไรกันแน่ เพราะมันคือเบาะแสสำคัญ.
ขณะนั้น มีสัญญาณโทรศัพท์ ส่งมาจากเจ้าหน้าที่แล็บศูนย์วิจัยดีเอ็นเอ.
ผลพิสูจน์ นาโน ดีเอ็นเอ ขั้นต้น คาดว่านักโทษที่ก่อเหตุ รหัสดีเอ็นเอของเขาคือ เอ็นเอหนึ่งหนึ่งเจ็ดศูนย์ ชื่อ เงาะดำ ตรงกับรหัสเอ็นเอ แซดแปดศูนย์หนึ่งเจ็ด ระบุอัตลักษณ์บุคคล ..
เป็นสังข์เองหรอกรึนี่ นายหญิง รำพึงกับตัวเองด้วยความแค้น ปัดโธ่เอ๊ย! แกอีกแล้ว นี่ฉันเลี้ยงงูเห่าโดยไม่รู้ตัวรึนี่
นายหญิงระเบิดอารมณ์อย่างรุนแรง, ทั้งขู่ตะคอก ทั้งทุบข้าวของบนโต๊ะ จนข้าวของส่วนหนึ่งแตกกระจาย. เจ้าหน้าที่ในนั้น รู้สึกตกใจตามๆ กัน ที่ไม่เคยเห็นนายหญิงโกรธจัด และรุนแรงอย่างนี้มาก่อน. เมื่อตั้งสติได้ นายหญิง กดโทรศัพท์ ติดต่อไปยังท่านนายพลอัศวิน เป็นการด่วน.
...
ระหว่างการตัดสินใจ ว่าจะฝ่ากระสุนปืนไปลากเอาเพื่อน มาขึ้นเครื่องให้ได้ หรือจะหาวิธีอื่นที่ดีกว่านี้. สังข์ มองไปที่ห้องควบคุมอากาศยานล่องหน อีกครั้ง. เขาจะต้องรีบตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง เดี๋ยวนี้! สังข์ รีบเข้าไปข้างใน. แม้ว่า ยูเอฟวี-II จะเป็นเครื่องบินรุ่นล่าสุด แต่กลไกบังคับ ก็ไม่ต่างจากรุ่นก่อนมากนัก. สังข์ เข้าประจำที่นั่งคนขับ สวมหมวกสมองกล แต่มันยังไม่ทำงาน จำเป็นต้องกดปุ่มสตาร์ทเครื่องยนต์ด้วยมือ. โชคดี มันได้ผล เครื่องยนต์สตาร์ท. สังข์ ค่อยๆ เร่งความเร็ว และมองไปที่ปุ่มบังคับการยิง.
ตอนฝึกบิน ไม่มีแบบฝึกหัดนี้นี่ เอาไงดีล่ะเรา
สังข์ จับคันโยก บังคับเลื่อนปลายกระบอกปืน ที่ซ่อนอยู่ตรงส่วนหัว. มันยื่นออกมา เขาบังคับปลายปืน ตรงไปยังกลุ่มทหาร แล้วกด ยิง!
ตั่บ! ๆๆๆๆๆๆๆๆ
เพล๊ง! ซ่า
กระจกแตกกระจายไม่เป็นชิ้นดี. ผนังห้องแล็บ พังทลายไปทั้งแถบ. หยุดห่ากระสุนปืนของศัตรูได้ชั่วขณะ. สังข์ ลุกจากเก้าอี้คนขับ เปิดประตูออกไป เพื่อจะช่วยเพื่อนให้เข้ามาในนี้.
ดูเหมือนว่า ศัตรูจะไหวตัวทันเร็วกว่าที่คาด พวกทหารคงแห่กันมาเกือบหมดกองทัพแน่ๆ.
สินสมุทร ตะโกน เดี๋ยวก่อน เอานี่ไป พร้อมกับโยนกล่องโลหะสีขาวที่อยู่ในมือ สังข์รับไว้.
สังข์ เราเสียใจ ขอบใจนะเพื่อน แต่เรามีน้องชายเพียงคนเดียว ถ้าจะตายก็ขอตายด้วยกัน นายต้องรีบแล้ว ไม่งั้น ความหวังของเราจะไม่เหลือ ... ตามหาโสนน้อยและเอื้อยให้เจอ ฝากขอโทษพ่อกับแม่ของเราด้วย ว่าเราขอโทษ ที่พาน้องกลับบ้านไม่ได้
ท่อนท้ายของคำพูดสั่งเสียของ สินสมุทร แผ่วเบาปะปนกับเสียงร้องไห้.
สังข์ ยังลังเล พยายามจะออกไปช่วยเพื่อน สวรรค์ คงไม่ปล่อยให้ช่วงสุดท้าย ของนาทีวิกฤติ เลวร้ายไปมากกว่านี้ มิฉะนั้น พวกเขาจะไม่เหลือใครเลย. สินสมุทร ถูกยิงเข้าที่จุดสำคัญ และร่างของ สุดสาคร ก็แน่นิ่งไปแล้ว. สังข์ วิเคราะห์แล้วเห็นว่า สุดวิสัยจะช่วยเพื่อนไว้ได้. เขารู้สึกเสียใจ อย่างที่ไม่เคยรู้สึกสูญเสียอะไรมากไปกว่านี้มาก่อน.
...
นายพลอัศวิน กับ เมธา รุดมาที่ตึกปฏิบัติการ. พบ เจน กำลังได้รับการปฐมพยาบาล จากการถูกคนร้ายทุบที่ศีรษะ. เขาสำรวจดูรอบๆ เพื่อค้นหาสิ่งผิดปกติ.
เมธา เรื่องนี้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? คำถามของ ท่านนายพล เจือด้วยความเคลือบแคลงสงสัย.
เจน เพิ่งรู้สึกตัว. เมธา มองหน้า เจน เต็มไปด้วยความสงสัย. เขาไม่เชื่อว่า เจน จะมีส่วนคิดเรื่องทรยศแบบนี้. เมธา ยังไม่พูดอะไรออกไปในตอนนี้ แต่ท่านนายพล ไม่ได้คิดอย่างนั้น.
คุณต้องรายงานโดยละเอียด เรื่องนี้คุณต้องรับผิดชอบ
ท่านนายพล จ้องหน้า เมธา ด้วยความไม่พอใจ. ระหว่างนั้น มีสัญญาณวิทยุสื่อสาร รายงานสถานการณ์ด่วน จากแล็บพัฒนาการบิน ตรงมาที่นายพลอัศวิน เขามีสีหน้าไม่สบายใจ.
คนร้ายแค่สองสามคน พวกคุณยังจัดการมันไม่ได้ก็ไปตายซะ อย่าให้มันเอาเครื่องนั่นไปได้เด็ดขาด นายพลอัศวิน สั่งการด้วยความฉุนเฉียว.
สารบัญ / ตอนที่
ปฐมบท -
ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ
บทที่ 1 ต้นเหตุของเรื่องราว
(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)
บทที่ 2 สังข์ เอื้อย โสนน้อย
(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)
บทที่ 3 วันสังหาร
(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)
บทที่ 4 ชีวิตใหม่กลางภูผา
(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)
บทที่ 5 ภูติร้ายในป่ามรณะ
(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)
บทที่ 6 ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ
(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)
บทที่ 7 หนอนทะเลทราย
(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)
บทที่ 8 หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล
(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)
บทที่ 9 พบเพื่อนใหม่
(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)
บทที่ 10 ผจญภัยกลางมหาสมุทร
(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)
บทที่ 11 ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง
(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)
ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 12 นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส
(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)
บทที่ 13 เทคโนโลยีล่องหน
(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)
บทที่ 14 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)
(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)
บทที่ 15 เส้นทางที่พลัดพราก
(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)
บทที่ 16 เมืองกาญจนา
(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)
บทที่ 17 บ้านของย่าทอง
(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)
บทที่ 18 วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน
(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)
บทที่ 19 ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น
(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)
บทที่ 20 ตามหาเพื่อน
(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)
บทที่ 21 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)
(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)
ภาคที่ 3: รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 22 เดินทางไกล ไปตามฝัน
(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)
บทที่ 23 นครรัฐเทพนารา
(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)
บทที่ 24 ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร
(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)
บทที่ 25 ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ
(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)
บทที่ 26 สัมผัสแรก สัมผัสรัก
(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)
บทที่ 27 สังข์ทอง รจนา
(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)
บทที่ 28 วิกฤตของนครรัฐ
(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)
บทที่ 29 กู้วิกฤต
(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)
บทที่ 30 ฝันที่เป็นจริง
(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)
ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา
(ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)
เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รักฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทนภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไปฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.
SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net