ภาคที่ 3
รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 28 วิืกฤตของนครรัฐ
ตอนที่ 95
ตามหาคำตอบ
หลังจากสอบปลายภาคเรียนเสร็จแล้ว รจนา เบื่อความซ้ำซากจำเจจากที่บ้าน, ชวน เอื้องทิพย์ มาขลุกอยู่กับพวกเด็กๆ ที่สันติอรุณ. เธอบอกกับ พ่อบ้านจรัลพิทักษ์ว่า จะไปบ้านเพื่อน.
เหตุผลที่มาที่นี่ ไม่ใช่ว่าที่บ้านจะไม่มีความอบอุ่น. ความสุขที่ได้รับจากพ่อกับแม่ ก็อีกแบบหนึ่ง แต่ความสุขของคนหนุ่มสาว ที่ได้อยู่ในโลกส่วนตัว เป็นความสุขที่ต่างออกไป.
ความสัมพันธ์ของ รจนา กับ สังข์ เริ่มมีความลึกซึ้ง และเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับวิถีชุมชน.
ชาวชุมชนสันติอรุณ ให้ความสำคัญกับพวกเด็กๆ. เพราะถือว่า การดูแลเอาใจใส่หน่อเนื้อจิตใจ ส่งผลให้เด็กดีในวันนี้ เป็นผู้ใหญ่ที่ดีและเก่งในวันหน้า. นี่เป็นภารกิจสำคัญ ในการพัฒนาคุณภาพของสังคมและชุมชน ต่อไปในอนาคต. โดยเฉพาะ โครงการค่ายฝึกอบรมนักเรียน ที่เรียกว่า ค่ายยุวชน คนในคอก พวกเขารวบรวมเด็กๆ ในชุมชน และนักเรียน ที่เป็นบุตรหลานของญาติๆ มาอยู่ในค่ายพักเดียวกัน.
ช่วงบ่าย เด็กๆ รวมตัวกัน เตรียมเข้าเรียนตามฐานงานต่างๆ. สังข์ โสนน้อย เอื้อย สิงห์ รจนา พาเด็กๆ ร้องเพลงพื้นบ้าน. เพลงบ้านของเรา เป็นเพลงร้อง เด็กๆ ชอบกันมาก.
น้ำก็เป็นของปลา
ฟ้าก็เป็นของนก
บกก็เป็นของป่า
สภาเป็นบ้านของเรา
เด็กเด็กต้องช่วยกันเฝ้า
อย่าให้บ้านของเรา เป็นรังของโจร
อย่าให้บ้านของเรา เป็นของรังโจร
แล้วก็ต่อด้วย เพลงตายโหง ตายห่า ซึ่งเป็นเพลงพูด. เด็กๆ ชอบเพลงนี้มากกว่าเพลงอื่นๆ พวกเขาร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเหนื่อย ฝ่ามือที่ปรบไปตามจังหวะ ก็แดงเป็นผื่น.
ตายห่า ตายห่า ตายโหง
ตายโหง ตายโหง ตายห่า
เด็กเด็กปลูกป่า
จะไม่ตายห่า และไม่ตายโหง
พวกพ่อค้า ที่ชอบขี้โกง
ถ้าไม่ตายโหง ก็ต้องตายห่าตายห่า ตายห่า ตายโหง
ตายโหง ตายโหง ตายห่า
ผู้ใหญ่ตัดป่า
ถ้าไม่ตายห่า ก็ต้องตายโหง
นักการเมือง ขี้ฉ้อคดโกง
ถ้าไม่ตายโหง ก็ต้องตายห่า
เสียงเพลงของเด็กๆ ดังไปถึงถนนกลางของหมู่บ้าน ซึ่งเป็นซุ้มแสดงนิทรรศการสินค้า ของชาวชุมชน. ที่นั่น มีทั้งคนนอกชุมชนและในชุมชน พากันมาร่วมกิจกรรมกันหนาตา.
สตรีผู้หนึ่ง แต่งกายคล้ายผู้สูงศักดิ์ พร้อมด้วยผู้ติดตามหญิง 2 คน และชาย 1 คน. ครูเพ็ญพร เห็นแล้ว จำได้ว่าท่านผู้นี้เป็นใคร จึงรีบเข้าไปทักทายก่อน.
สวัสดีค่ะ ท่านหญิงมณฑิรา ไปยังไงมายังไงคะเนี่ย เชิญที่เรือนรับรองก่อนเถอะค่ะ
ครูเพ็ญพร พาท่านหญิง ไปที่เรือนรับรอง ให้ห่างจากความวุ่นวาย ทั้งผู้คนและเสียงรบกวน จะได้พูดคุยกันสะดวก.
ท่านประธานสบายดีหรือคะ? ครูเพ็ญพร เอ่ยขึ้นก่อน.
ท่านน่ะไม่เป็นไรหรอก แต่ฉันจะมาเยี่ยมลูกสาว
เอ่อ... คุณหนูรจนาหรือคะ?
ครูเพ็ญพร แสดงท่าที เหมือนปิดบังซ่อนเร้นบางสิ่งอยู่.
ดิฉันจะไปตามมาให้นะคะ
ไม่ต้อง ฉันอยากไปดูให้เห็นกับตาว่า ลูกสาวของฉัน มาทำอะไรที่นี่ ช่วยพาฉันไปหน่อยได้ไหม๊จ้ะ?
เอ่อ ... จะดีเหรอคะ ผู้คนก็ดูวุ่นวาย เด็กๆ ก็น่ารำคาญ
ไม่เป็นไร หรือว่าลูกของฉันมาติดหนุ่มที่นี่ มณฑิรา พูดแกมเย้า จะปิดบังฉันยังงั้นรึ ฉันมาที่นี่ท่านประธานสมลักษณ์ไม่รู้หรอก ท่านน่ะไม่ชอบที่นี่มาตั้งแต่แรกแล้ว แต่ฉันก็เคารพในความคิดเห็นของลูก เขาเลือกจะมาที่นี่ ฉันก็ไม่ได้ไว่าอะไร ... พาฉันไปหน่อยซิ
สิ่งที่ ครูเพ็ญพร เคยรับปากกับ รจนา ว่าให้ช่วยปิดบังสถานะของเธอ ก็คงจะล้มเหลวในวันนี้แน่. ครูเพ็ญพร จำเป็นต้องพาท่านหญิง มณฑิรา และผู้ติดตาม ไปดูบุตรสาวของท่าน.
รจนา และเพื่อนๆ กำลังนำพากิจกรรมร่วมกับเด็กๆ ยังไม่เสร็จ มณฑิรา เลือกที่จะนั่งสังเกตดูอยู่ห่างๆ.
บรรยากาศที่นี่ร่มรื่น ทางเดินสัญจรสะอาด น้ำในลำธารไหลเอื่อยๆ. ต้นไม้ ก้อนหิน ทางเดิน ได้รับการตกแต่ง จัดวาง ตามศิลปะธรรมชาติจัดสรร, ผสมผสานกับ อากัปกิริยาที่น่ารัก อ่อนโยน สุภาพ ยิ้มแย้ม ชองชาวชุมชน ได้อย่างลงตัว. เป็นความงดงาม เป็นภาพศิลปะที่มีชีวิตจริง.
ท่านหญิงสามารถรับรู้สัมผัสได้ด้วยตัวเอง จนกระทั่งอดไม่ได้ที่จะอุทาน ขึ้นมาในใจ.
โธ่เอ๊ย! ในนครรัฐเทพนารา ก็มีดินแดนสวรรค์อย่างนี้กับเขาด้วยเหมือนรึนี่ ถ้าคุณพี่ปฏิเสธที่นี่ คุณพี่ต้องตาบอดแน่ๆ
ท่านหญิงคะ ครูเพ็ญพร อธิบาย นี่เป็นกิจกรรม ที่เราพยายามจะสร้างเด็กๆ กลุ่มนี้ขึ้นมา ให้เป็นทายาท สืบต่อการงานต่างๆ จากผู้ใหญ่ในชุมชนค่ะ พวกเราเองก็แก่ลงไปทุกวัน ถ้าไม่ได้พวกเขา ชุมชนของเราก็คงไม่ยั่งยืนไปได้หรอกค่ะ
หลังส่งตัวเด็กนักเรียน เข้าประจำฐานเรียนแล้ว. รจนา ก็ปลีกตัวมาพบแม่. การปรากฏตัวของท่านหญิง มณฑิรา สร้างความยินดีให้แก่ชาวชุมชน. สิ่งที่พวกเขาประหลาดใจก็คือว่า รจนารินี บุตรสาวของท่านผู้นำ ก็มาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับพวกเขาด้วย โดยที่พวกเขาไม่รู้มาก่อนเลย.
เอื้อย ก็รู้สึกยินดีไปกับชาวชุมชนสันติอรุณด้วย, แต่ในใจลึกๆ แล้ว ก็รู้สึกใจหายวูบหนึ่ง ราวกับว่า ต่อจากนี้ ก็จะมีคนมาแชร์ความรัก ระหว่างเธอกับ สังข์ ไปด้วยอีกคน.
ก่อนกลับ สังข์ กับ รจนา พาท่านหญิง มณฑิรา เดินชมกิจการ และวิถีชุมชนของชาวสันติอรุณ. ท่านหญิงมณฑิรา มองเห็นความสามารถ ความรอบรู้ และการพูดจาของ สังข์ ตลอดระยะทางในการเดินชม เต็มไปด้วยความอิ่มสุข.
ก่อนท่านหญิงจะกลับ รจนา เอ่ยกับแม่ว่า
แม่คะ ตอนนี้หนูยังกลับไม่ได้ งานค่ายก็ยังไม่เสร็จ หนูขออนุญาตอยู่ต่ออีกหน่อยนะคะแม่
มณฑิรา เห็นว่า ชุมชนแห่งนี้ดูดีและปลอดภัย ก็อนุญาต ตามที่บุตรสาวร้องขอ.
แม่เข้าใจ แต่ต้องระวังรักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี เสร็จแล้วก็รีบกลับบ้านนะลูก พ่อเค้าเป็นห่วงลูกเสมอ ... นี่ถ้าพ่อเค้ารู้ว่า แม่มาที่นี่อีกคน ก็คงจะต่อว่าแม่ เปิดเปิงไปอีกคนละซินี่
แม่ก็อย่าบอกซิคะ
...
ที่ห้องประชุมเล็ก ของส่วนทำการท่านผู้นำ, อาคารรัฐสภา เขตที่ 3, สมลักษณ์ อยู่ระหว่างการถกปัญหา การจัดสรรงบประมาณกับมุขมนตรี อย่างเคร่งเครียด. ขณะที่ ลูกขุนพรพิไล พยายามจะขอเข้าพบท่าน แต่เจ้าหน้าที่บอกว่า ท่านยังไม่พร้อม. ลูกขุนพรพิไล จึงไปรอท่านในที่รับรองแขก.
การประชุมไม่สามารถหาข้อยุติได้, สุดท้าย ท่านก็หาทางออกด้วยการพักการประชุม. ระหว่างเวลาพัก ท่านเดินไปที่ระเบียง เพื่อสนทนากับภรรยาของท่าน.
คุณจะบ้าไปกับลูกอีกคนรึไง ... ห๊า! พบลูกแล้ว ทำไมไม่พากลับเสียเลยล่ะ ... สันติอรุณ ไอ้หมู่บ้านบ้าๆ นั่น มันสร้างความปวดหัวให้ผมมามากพอแล้ว ... นี่คุณก็เห็นด้วยยังงั้นเหรอ คุณไม่รู้อะไร นี่มันประเทศของผม พวกมันจะตั้งตัวเป็นรัฐอิสระรึไง คิดจะพึ่งพาตัวเองไม่ต้องพึ่งผม มันจะทำไปได้สักกี่น้ำ ...
ลูกขุนพรพิไล ฟังเสียงการสนทนาของท่านประธาน กับท่านผู้หญิงแล้ว ก็เปลี่ยนใจกะทันหัน. เธอตัดสินใจ จะไม่ขอเข้าพบท่านประธาน เพื่อรายงานภารกิจ ที่เธอได้รับมอบหมายจากท่านประธานนครรัฐ. เธอรีบตรงไปทำในสิ่งที่เธอเห็นว่า เป็นทางออกที่ดีกว่านี้.
พรพิไล พา ทินกร ขับรถมาพบท่านหญิง มณฑิรา ถึงที่บ้าน เพื่อสอบถามถึงที่มาของ หมู่บ้านสันติอรุณ และขอร้อง ให้พาไปดูหมู่บ้านที่ว่านั้น สักหน่อย.
คืออย่างนี้นะครับท่านหญิง ลูกขุนทินกร พูดขึ้นก่อน ภารกิจที่คุณพรพิไลกับผมได้รับมา จากท่านประธาน พวกกระผมเห็นแล้วว่า การแก้ปัญหานครรัฐของเรา ต้องแก้จากระดับพื้นฐาน ขึ้นไปข้างบน ต้องให้ประชาชนเขามีจิตสำนึกที่ดี มีวินัยในตัวเอง และเห็นว่า ปัญหาส่วนหนึ่ง ก็มาจากพฤติกรรมของพวกเขาเอง พวกเขาต้องเปลี่ยนวิธีคิด เปลี่ยนพฤติกรรม ไม่ใช่คอยให้แต่ภาครัฐตอบสนอง
ท่านหญิงคะ เรื่องเหล่านี้ มันเรื่องของนามธรรม จำเป็นต้องมีรูปธรรมยืนยันค่ะ ดิฉันต้องการเห็นคณะ หรือองค์กร ยิ่งเป็นระดับหมู่บ้านด้วยแล้วก็ยิ่งดี ที่จะออกมายืนยันเรื่องนี้ ว่าการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต แบบพึ่งพาตนเองนั้น สามารถทำได้ แม้กระทั่งในสังคมเมือง
คุณจะให้ดิฉันยืนยัน หมู่บ้านที่ฉันได้ไปเห็นมาอย่างนั้นซิ ใช่ไหม๊?
คือ ดิฉันกับคุณทินกร ต้องไปดูไปเห็นด้วยตาของตัวเองค่ะ
แล้วคุณพรพิไล คิดหรือว่า การแก้ปัญหาจากระดับฐานรากอย่างเดียวนั่นน่ะ จะเป็นทางออกที่ดี สำหรับนครรัฐของเรา ท่านหญิงมณฑิรา ย้อนถาม.
ผมบอกตรงๆ นะครับ ท่านหญิง ทินกร แทรกความเห็น ตั้งแต่ท่านประธานเปลี่ยนคณะลูกขุน จากชุดก่อน มาเป็นคณะที่ผมเป็นอยู่ขณะนี้ ทุกอย่างมันก็ค่อยๆ ดีขึ้น ผมรู้จักท่านประธานดี ท่านก็พยายามจะแก้ไขปัญหาการทุจริต ในคณะมนตรีของท่านอยู่นะครับ เพียงแต่ว่าจะทำแบบหักด้ามพร้าด้วยเข่าน่ะ มันยังทำไม่ได้ในตอนนี้
ก็นั่นนะซิ แล้วคุณเห็นว่าเป็นยังไง?
เรื่องอำนาจและผลประโยชน์ เป็นเรื่องละเอียดอ่อนครับ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ผมก็อดเป็นห่วงสถานภาพของท่านไม่ได้เหมือนกันครับ โดยเฉพาะมุขมนตรีที่ใกล้ชิดท่านประธาน
หรือว่าคุณก็รู้เรื่องนี้
มณฑิรา ถอนหายใจครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดสรุป.
ยังไงเสีย ฉันก็รักสามีของดิฉัน ประเทศนี้เขาสร้างมากับมือ ตลอดสามสิบปี เขาไม่คิดจะทำร้ายประชาชนของเขาหรอก แต่มาระยะหลังนี้ มันมีคนไม่ดีสอดแทรกเข้ามา และสามีของฉัน ก็ต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยกับคนพวกนั้น อำนาจน่ะ มันไม่เข้าใครออกใคร ถ้าพลาดไป หรือทำอะไรรุนแรงไป มันก็ย้อนกลับมาทำร้ายผู้เป็นเจ้าของได้เหมือนกัน ... ดิฉันไม่ได้ห่วงบัลลังก์ เท่ากับตัวสามีของดิฉันหรอกนะ แต่อดเป็นห่วงประชาชนที่เขาเดือดร้อนอยู่แล้ว จะเดือดร้อนหนักขึ้นไปอีก ถ้านครรัฐของเรา มีผู้ปกครองที่รักตัวเอง มากกว่ารักประชาชน ความทุกข์ร้อน ก็จะแผ่ไปทั่ว ... ถ้ามีเรื่องที่ไม่น่าไว้วางใจ ก็ช่วยเรียนให้ดิฉันทราบด้วยนะคะ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ
ค่ะท่านหญิง ถ้าประเทศนี้พัง ดิฉันก็พังด้วยเช่นกันค่ะ ดิฉันจะไม่ยอมให้คนไม่ดี ได้บริหารปกครองประเทศนี้ได้หรอกค่ะ
สารบัญ / ตอนที่
ปฐมบท -
ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ
บทที่ 1 ต้นเหตุของเรื่องราว
(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)
บทที่ 2 สังข์ เอื้อย โสนน้อย
(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)
บทที่ 3 วันสังหาร
(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)
บทที่ 4 ชีวิตใหม่กลางภูผา
(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)
บทที่ 5 ภูติร้ายในป่ามรณะ
(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)
บทที่ 6 ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ
(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)
บทที่ 7 หนอนทะเลทราย
(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)
บทที่ 8 หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล
(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)
บทที่ 9 พบเพื่อนใหม่
(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)
บทที่ 10 ผจญภัยกลางมหาสมุทร
(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)
บทที่ 11 ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง
(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)
ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ
บทที่ 12 นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส
(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)
บทที่ 13 เทคโนโลยีล่องหน
(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)
บทที่ 14 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)
(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)
บทที่ 15 เส้นทางที่พลัดพราก
(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)
บทที่ 16 เมืองกาญจนา
(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)
บทที่ 17 บ้านของย่าทอง
(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)
บทที่ 18 วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน
(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)
บทที่ 19 ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น
(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)
บทที่ 20 ตามหาเพื่อน
(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)
บทที่ 21 แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)
(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)
ภาคที่ 3: รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง
บทที่ 22 เดินทางไกล ไปตามฝัน
(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)
บทที่ 23 นครรัฐเทพนารา
(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)
บทที่ 24 ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร
(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)
บทที่ 25 ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ
(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)
บทที่ 26 สัมผัสแรก สัมผัสรัก
(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)
บทที่ 27 สังข์ทอง รจนา
(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)
บทที่ 28 วิกฤตของนครรัฐ
(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)
บทที่ 29 กู้วิกฤต
(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)
บทที่ 30 ฝันที่เป็นจริง
(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)
ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา
(ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)
เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รักฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทนภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไปฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.
SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net