หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 3
รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง

บทที่ 29  กู้วิกฤต

ตอนที่ 97

สันติอรุณโมเดล

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 96/105

 

หลายวันถัดมา ครูเพ็ญพร แจ้งให้สมาชิกชาวชุมชนทราบว่า จะมีคณะลูกขุนแห่งนครรัฐเทพนารา มาขอเยี่ยมชมกิจการของพวกเขา. เรื่องนี้ พ่อใหญ่รักพูน ให้ความเห็นว่า

 

“ผู้ปกครองนครรัฐ ได้มาดูมาเห็นกิจกรรมของพวกเราน่ะ ดีแล้ว พวกเขาจะได้เลิกเข้าใจผิด หาว่าเราเป็นตัวการคิดกระด้างกระเดื่อง ไม่ยอมอยู่ใต้การปกครองของเขา ไม่ยอมเสียภาษีให้เขา แต่เราต่างหาก ที่ช่วยประหยัดภาษีของเขา ที่ถูกนำไปใช้อย่างฟุ่มเฟือย สุรุ่ยสุร่าย เลอะๆ เทอะๆ พวกเราพยายามพึ่งพาตัวเอง กินน้อย ใช้น้อย ทำงานให้มาก และเราก็ทำได้ระดับหนึ่ง เท่านั้นยังไม่พอ เรายังพัฒนาตัวเองให้เข้มแข็งยิ่งขึ้น เป็นที่พึ่งของคนอื่นๆ ได้ด้วย มันไม่ดีหรือยังไง ท่านคณะลูกขุนมาก็ดีแล้ว เราจะได้บอกกะเขาว่า ต้องมาทำอย่างเราสิ ชีวิตของประชาชนจึงอยู่รอดปลอดทุกข์ อยู่สุขปลอดโรค พวกเขามา พวกเราก็ควรให้การต้อนรับเขาให้ดีที่สุด”

 

ท่านสมภารรัตน์ ก็ได้กล่าวย้ำอีกว่า

“เขามาดูเรา ก็เหมือน มาดูเราประกาศพุทธวจน วัฒนธรรมที่ดีน่ะ มันไม่ได้สร้างด้วยปาก หรือไม่ได้สร้างมาด้วยระยะเวลาอันสั้น แต่มันต้องสะสมมาหลายชั่วอายุคน พวกเราอยู่อย่างยั่งยืนมาได้ ก็เพราะ ยึดมั่นในศีล ปฏิบัติตามพุทธวจน และไม่หลงยึดมูลค่าที่เป็นเงิน มากกว่าบุญ ทั้งหมดที่เราแสดงให้เขาเห็น คือรูปธรรมที่เป็นของจริง ที่เขาควรจะบรรจุโครงการ การพัฒนาคุณภาพและศักยภาพ ของคนแบบพวกเรา ไว้ศึกษาต่อยอด ไม่ใช่มาตัดยอด ให้เราเติบโตไม่ได้ ก็ขออนุโมทนาพวกเราทุกผู้ทุกคนนะ ที่สู้อุตส่าห์พยายาม เพียรรักษาความดีกันมาตลอด ตั้งแต่สมัยเป็นหมู่บ้านใหม่ๆ ถ้าพวกเราไม่อดทน ไม่ยืนยันว่า สถานที่แห่งนี้ มีคุณค่าที่ควรแก่การรักษาไว้ ป่านนี้ ก็คงเป็นที่ทิ้งขยะของเทศบาลนครรัฐ ไปตลอดกาล”

 

คณะลูกขุน 5 คน นำโดย ท่านพรพิไล และ ท่านทินกร ได้มาอยู่พักค้างแรม 1 คืน. ท่านยอมรับว่าวิถีชีวิตวัฒนธรรม ของชาวสันติอรุณ เป็นสิ่งที่เป็นไปได้จริง.

 

คนที่นี่ ไม่ได้คิดแปลกแยก ปลดแอกออกจากนครรัฐ. ผู้นำของชุมชนสันติอรุณต่างหาก ที่ยึดแนวทางพุทธวจน เป็นฐานรากการสร้างคน สร้างศาสนา สร้างการศึกษา จนก่อเกิดความสามัคคี เป็นหนึ่งเดียวกัน.

ท่านประธานนครรัฐ เข้าใจที่นี่ผิดมาตลอด ก็เพราะท่านไม่ได้มาดู มาเห็น ด้วยตาของท่านเอง. คณะลูกขุน จะนำเสนอเรียนให้ท่านทราบ โดยละเอียด.

คณะลูกขุนได้ขอร้อง ขอความร่วมมือกับทางชุมชนว่า หากจะขอร้อง ให้ช่วยไปจัดแสดงผลงานในอาคารรัฐสภา จะได้หรือไม่. ข้อนี้ชาวชุมชนทุกคนไม่ขัดข้อง.

 

สัปดาห์ถัดมา.

 

เช้าวันนี้ ท่านผู้นำ สมลักษณ์ วงศ์นารา เตรียมตัวไปทำงานเช่นเคย. แต่ก่อนออกจากบ้าน ท่านถามภรรยาเกี่ยวกับบุตรสาว.

 

“นี่คุณ ตั้งแต่ลูกกลับมาอยู่บ้าน ผมไม่เห็นลูกออกมาจากห้องเลยนะ คุณช่วยพาออกไปเปิดหูเปิดตา ในที่เจริญหูเจริญตาซะบ้าง จะได้ล้างภาพเก่าๆ ที่สกปรกรกสมองออกซะบ้าง”

“คุณพี่ควรไปคุยกับลูกบ้าง” มณฑิรา แนะนำ.

 

จริงซินะ เวลาก็ผ่านมาหลายวันแล้ว ตั้งแต่บุตรสาวอยู่ติดบ้าน ไม่ไปคลุกคลียุ่งเกี่ยวกับคนในชุมชนสันติอรุณ, ประธานนครรัฐ สมลักษณ์ ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก. และคิดว่าบุตรสาวก็คงทำใจได้แล้ว ท่านจึงย้อนกลับขึ้นไปบนห้องนอนของ รจนา และเคาะประตูเรียก.

 

“พ่อจะไปทำงานแล้วนะ ออกมาให้พ่อเห็นหน่อยลูก”

ประตูเปิดออก สมลักษณ์ เดินเข้าไปในห้อง.

“ประเดี๋ยวแม่จะพาไปเดินดูเสื้อผ้า ของใช้อะไรที่สวยๆ ที่ลูกชอบ”

 

รจนา ยังนอนอยู่บนเตียง

“หนูไม่อยากไปไหนทั้งนั้นค่ะ”

“ไปเถอะน่า ปลายเดือนหน้า ลูกก็ต้องออกเดินทางแล้วนะ เพื่อนพ่อที่ปารีส เขาเตรียมห้องพักไว้สำหรับลูกแล้ว ที่นั่นน่ะ น่าอยู่จะตายไป มีของสวยๆ งามๆ ให้ดูตั้งเยอะ”

“พ่อคะ หนูบอกพ่อแล้วว่า หนูยังไม่พร้อม หนูยังไม่พร้อม”

“ไม่เป็นไร ... พ่อก็ไม่อยากบังคับลูกในตอนนี้ ยังมีเวลาให้ลูกตัดสินใจ ทำใจให้สบายกว่านี้ พ่อจะไปทำงานแล้ว มาให้พ่อชื่นใจหน่อยลูก”

 

รจนา ลุกจากเตียง เดินไปหาพ่อ. สมลักษณ์ สวมกอดบุตรสาวด้วยความเอ็นดู, แล้วลงไปข้างล่าง.

 

ก่อนออกไปทำงาน ท่านสั่งกำชับพ่อบ้านและแม่บ้านว่า ถ้าบุตรสาวจะไปที่ไหน ให้รายงานโดยละเอียด อย่าให้ไปไหนโดยลำพัง.

 

...

 

ที่โต๊ะทำงาน เจ้าหน้าที่แจ้งกำหนดงานของท่านประธานว่า 13.00 น. ท่านพรพิไล และคณะ จะนำเสนอรายงานที่ได้ไปศึกษามา.

 

“อ้อ! นี่ครบกำหนดสองเดือนแล้วรึ แหม! เวลาทำไมเดินเร็วจัง ... งั้นคุณไปจัดห้องประชุม เชิญมุขมนตรีฝ่ายพัฒนาสังคม ฝ่ายเศรษฐกิจเข้าร่วมด้วยนะ เพราะเป็นงานที่ท่านรับผิดชอบโดยตรง”

 

เมื่อถึงเวลาประชุม ที่ห้องประชุมเล็ก, ด้านหนึ่งมองเห็นวิวแม่น้ำสุวรรณนที ทุกคนมาพร้อมกันแล้ว. ท่านประธานนครรัฐ สมลักษณ์ หยิบรายงานอย่างย่อ ที่เตรียมไว้ให้ท่าน, พิจารณาดู ขณะที่ลูกขนพรพิไล กล่าวรายงานนำเสนอ.

 

“การแก้ปัญหาเศรษฐกิจและสังคมอย่างยั่งยืน ต้องบรรจุหลักสูตรและโครงการ การพัฒนาศักยภาพชีวิต ไปยังหน่วยองค์กรทุกองค์กรค่ะ แล้วประเมินผลโดยองค์กรอิสระ ทุกระยะหนึ่งปี และสาม ปี”

 

“หลักสูตรและโครงการ ที่คุณว่ามาน่ะ คุณแน่ใจนะว่ามันจะได้ผล”

ท่านสกล มุขมนตรีฝ่ายเศรษฐกิจและพาณิชย์ กล่าวถามย้ำเพื่อให้แน่ใจ.

 

“ดิฉัน มีโมเดลให้ท่านดูค่ะ และเป็นของจริงเสียด้วย”

ท่านพรพิไล กล่าวยืนยัน พร้อมยื่นภาพถ่ายชุดหนึ่ง ให้ดู.

“ถ้าท่านจะให้โอกาส นำเสนอในที่ประชุมของรัฐสภานครรัฐ”

 

“มันเป็นเรื่องใหญ่โตและสำคัญ จนต้องนำเสนอในที่ประชุมสภาใหญ่เชียวรึ?” ท่านประธาน สมลักษณ์์ ถาม.

“เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ เรื่องใหม่ และเกี่ยวข้องกับทุกหน่วยงาน ในคณะมนตรีของท่านนะคะ”

“คุณจะใช้อะไรเป็นโมเดลการนำเสนอ?” ท่านผู้นำ ถาม เพื่อให้แน่ใจ.

“ชาวชุมชนสันติอรุณ ครับ” ท่านทินกร บอก.

“อะไรนะ! พวกมันคิดจะตั้งตัวเป็นรัฐอิสระ ไม่ขึ้นต่อผม พวกคุณเป็นบ้าไปแล้วรึไง? แล้วนี่ยังใช้มัน มาเป็นโมเดล ในนครรัฐของผมอีก”

“ขอความกรุณา ท่านฟังเหตุผลของดิฉันก่อน ได้ไหม๊คะ”

 

ลูกขุนพรพิไล จำเป็นต้องกล่าวแบบวาจาสามหาว อีกครั้ง.

 

“สิ่งที่ท่านได้ยินได้ฟังมา เกี่ยวกับสันติอรุณ เอ่อ! ท่านอาจได้รับข้อมูลมาผิดๆ”

“ผิดยังไง ไม่ทราบ ไม่เห็นเหรอ คนพวกนั้น จองหอง ขี้เกียจ ไม่เคยเสียภาษีให้ผมแม้แต่บาทเดียว”

“ก็ท่านตั้งกฏเกณฑ์ไว้อย่างนั้น ไม่ใช่หรือคะ คนที่มีรายได้ประจำปี ไม่เกินตามระบบบัญชีกลางของนครรัฐ ไม่ต้องเสียภาษี” พรพิไล ให้เหตุผล.

“ก็พวกมัน ไม่ยอมสร้างรายได้ขึ้นมาเอง เพื่อทำกำไรให้ถึงเกณฑ์ ที่จะเสียภาษีได้ คนขี้เกียจพวกนั้น ไม่สมควรจะเอ่ยถึงด้วยซ้ำ ... แต่นี่คุณยังจะให้มันเสนอหน้า มาพูดในสภาอันทรงเกียรติของผมอีกเรอะ?”

 

“แต่ ท่านครับ เราไม่มีทางเลือกอื่น ที่ดีกว่านี้ครับ” ทินกร ให้เหตุผลสนับสนุน พรพิไล “ท่านควรจะเปิดใจ ให้โอกาสพวกเขาสักครั้งนะครับ ถ้าพวกเขาไม่ดีจริง คุณหนูรจนา ก็คงไม่เลือกสถานที่นั้นเป็น เขตงานวิจัยหรอกนะครับ”

 

“คุณทินกร คุณอย่าเอาลูกผมมาอ้าง คุณไม่รู้อะไร ผมสั่งห้ามลูกของผม ไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวที่นั่นแล้ว คุณรู้ไว้ซะด้วย”

 

“แต่ท่านครับ ท่านไม่ทราบหรือว่า ผลงานวิจัยของคุณหนูรจนารินี วงศ์นารา ขอย้ำนะครับว่า แค่ผลงานระดับนักศึกษาปริญญาตรี ทำไมได้รับการกล่าวเชิดชูเกียรติ เทียบเท่านักวิจัยอาชีพ และยังได้รับรางวัลจากทางมหาวิทยลัย ถึงสองรางวัล”

 

“นั่นอาจเกิดการเข้าใจที่คลาดเคลื่อน พวกเขาอาจเห็นว่า นั่นเป็นผลงานของลูกสาวประธานนครรัฐ จึงทำทีเชิดชูเกียรติ เพื่อนำเสนอเอาหน้า ให้เป็นข่าวก็ได้ ก็มีมหาวิทยาลัยหลายแห่ง เขาทำอย่างงั้นไม่ใช่รึ?”

 

ลูกขุนทินกร พูดขึ้นด้วยท่าทีแข็งกล้าว เตือนสติท่านผู้นำ อย่างไม่เกรงกลัว.

“ท่านครับ กรุณาให้เกียรติกับบุตรสาวของท่านด้วยนะครับ”

“นี่คุณทินกร คุณอย่ายุ่งเรื่องลูกสาวของผมหน่อยเลยน่า” สมลักษณ์ มีทีท่าอ่อนลง “เอาเป็นว่า พวกคุณต้องการอะไร ก็พูดมา”

“ในอีกสามสิบวันข้างหน้า จะมีการนำเสนอแผนงานเศรษฐกิจและสังคม จากหน่วยองค์กรที่ถูกคัดเลือกขึ้นมา และงานนี้จะมีการออกสื่อด้วย ครับผม” ทินกร กล่าวสรุป.

 

ชาวชุมชนสันติอรุณ ได้รับมอบภาระงานกันทั่วถ้วนทุกคน เพื่อเตรียมสร้างโมเดลต่างๆ. แม้ว่าจะมีเวลาเพียง 30 วัน แต่ทุกคนก็ร่วมมือร่วมใจกัน ทุ่มเทให้กับงาน. การเตรียมงานสำเร็จไปด้วยดีเพราะ พวกเขามีความสามัคคี ไม่เลือกงานเบา หนีงานหนัก. พวกเขาเชื่อว่า การทำงานหนัก คือ การสร้างปัญญาและสะสมสติ สมาธิและความอดทน. อีกเหตุผลหนึ่ง พวกเขามีทรัพยากรทางธรรมชาติ อย่างพอเพียง ที่จะหยิบฉวยเอาขึ้นมาใช้อย่างเหมาะสม.

 

ครูเพ็ญพร เป็นผู้จัดทำรายงาน หลักการ แนวคิด และวิธีปฏิบัติ ให้ชาวชุมชน นำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน.

จุดเด่นของชาวชุมชนสันติอรุณ คือ พวกเขามีต้นทุนพื้นที่และวัตถุดิบ ที่ได้รับการสนับสนุน จากโครงการชีวิตใหม่ หัวใจพอเพียง ที่บึงน้ำเจ้าพระยา ซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนขยายของสันติอรุณ.

 

เอื้อย กับ โสนน้อย ช่วยกันทำปั๊มพ์น้ำ สำหรับสูบน้ำจากที่ต่ำขึ้นสู่ที่สูง โดยใช้พลังจากแรงโน้มถ่วงร่วมกับแรงกดอากาศ และทำเครื่องซักผ้าแบบเท้าเหยียบ.

 

สังข์ กับ สิงห์ดำ ร่วมกันผลิตกังหันลม ที่สามารถกลั่นน้ำออกมาจากอากาศได้ ให้แก่ชุมชนสันติอรุณ. หลักการคือ ตัวกังหันออกแบบมาให้ดูดอากาศเข้าทางจมูกใบพัดด้านหน้า ภายในกังหัน จะมีกลไกทำให้ความชี้นในอากาศควบแน่นเป็นหยดน้ำ. จากนั้น น้ำก็จะหยดไหลรวมไปเก็บไว้ในแทงค์.

กังหันลมกลั่นน้ำ สามารถผลิตน้ำได้ 50 - 100 ลิตร ต่อชั่วโมง, ขึ้นอยู่กับสภาพความชื้นของอากาศ อุณหภูมิ และความเร็วลม. นับเป็นนวัตกรรมสำหรับชุมชนขนาดเล็ก ที่ขาดแคลนน้ำดื่มและพลังงาน.

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 98/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net