:สู้ สู้ นะ

อย่าให้ รักของเรา เปล่าวังเวง
อย่าให้ ใครข่มเหง ให้ร้าวฉาน
อยากให้ รักของเรา ยั่งยืนนาน
อยากให้ น้องนงคราญ สราญรมย์

อย่าเพิ่งท้อ ถอดใจ ให้โควิด
อย่าเพิ่งท้อ ถอยชีวิต คิดขื่นขม
อยากให้สู้ กู้วิกฤต ต่ำติดตม
อีกไม่นาน ม่านระทม จักจมลง.

2 พฤษภาคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:รองเท้าก็มีหัวใจ. (นะจ้ะ ... ขอบอก!)

อยู่ติดดิน อินทรีย์ทาบ พสุธา
ถูกวางท่า ว่าต่ำ เหยียบหยามหยัน
แม้วาดสี ใส่ทรง ตรงแฟชั่น
ค่าของมัน แน่แท้ แค่ทรัพย์สิน

เป็นมนุษย์ สุดประเสริฐ เลิศที่สุด
เป็นรองเท้า แม้ชำรุด สุดตงฉิน
ไม่เคยเลี่ยง เบี่ยงหน้าที่ รองฝ่าตีน
เกิดเป็นคน แต่ไร้ศีล ก็สิ้นคน

อยู่ติดดิน อินทรีย์แนบ พสุธา
ไม่ด้อยค่า ว่าต่ำ เทียมถนน
แต่รักวงศ์ องอาจ ในชาติตน
ปกป้องตีน ของคน พ้นหนามคม

แม้ชำรุด ก็ไม่หนี หน้าที่ไป
เก็บอยู่ใน ตู้เก่า กองทับถม
คอยเจ้าของ ที่รับใช้ มาแลชม
แท้สิ้นลม ไปก่อน ตอนเจ้าพัง.

1 กันยายน 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:อาชีพชั่ว ก็มี อาชีพดี ก็มาก

“อาชีพ” ชั่วก็มี ดีก็มาก
“คน” หลายหลาก มากจิต คิดคาดหวัง
เพื่ออยู่ดี กินดี พอประทัง
เพื่อบัลลังก์ นั่งเสพ กฎุมพี

อาชีพชั่ว ย่อมพัวพัน เป็นพันธุ
สายจักษุ ย่อมทุศีล สิ้นราศี
อาชีพดี ย่อมแวดล้อม สหายดี
พาสรรสร้าง ชีวี วิถีชน.

หมายเหตุ - อาชีพชั่ว 5 อย่าง ตามที่ระบุ ในคัมภีร์ พุทธศาสน์ คือ

(1) สัตถวณิชชา - การค้าขายอาวุธ
(2) สัตตวณิชชา - การค้าขายสัตว์เป็น รวมถึงมนุษย์
(3) มังสวณิชชา - การค้าขายสัตว์ตาย หรือเนื้อสัตว์
(4) มัชชวณิชชา - การค้าขายน้ำเมา สารเสพติดทุกชนิด
(5) วิสวณิชชา - การค้าขายยาพิษ

ชาวพุทธ ที่ตั้งอยู่ใน สัมมาทิฐิ ย่อมรู้เห็นว่า อาชีพชั่ว อาชีพดี มีอยู่ มิใช่มีเฉพาะ คนดี คนชั่ว เท่านั้น.

ดังนั้น ทุกอาชีพ ไม่ใช่ดีทั้งหมด. และ อาชีพชั่ว ก็ไม่ใช่จะมี คนเลว ไปเสียทั้งหมด, เพราะ ไม่มีใคร ชั่วตลอดกาล.

29 สิงหาคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:ไร้คนรัก เมื่อฟ้าหม่น

เมื่อฝนมา ฟ้าหม่น ไร้คนรัก
คอยฟูมฟัก รักร้าว คราวหวั่นไหว
เคยพราวพร่าง สว่าง กลางหทัย
ยามนี้ใจ ข้าน้อย ถอยระทม

เมื่อฝนซา ฟ้าใส ไล่ม่านขาว
โลกสีเทา ทลายธาร ม่านขื่นขม
ขวัญของข้า มาพึ่ง ซึ่งพรพรหม
คอยคนรัก ภิรมย์ สมสุดา.

27 กรกฎาคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:อย่าดูหมิ่น สิ้นค่า

มีวัคซีน จีนฝรั่ง ที่สั่งมา
จงรีบคว้า โอกาส อย่าขาดสาย
มีให้ฉีด ก็รีบฉีด โดยเร็วไว
จะไม่ตาย เมื่อติด โควิดมา

“หนึ่งชีวิต มีความหมาย”
แต่คนพูด ใกล้ตาย เพราะถือสา
ปฏิปักษ์ วัคซีน ที่สั่งมา
เที่ยวด้อยค่า ของดี ที่จัดให้

อย่าเที่ยวหา ยาดี ที่รักษา
ทุกโรคา สิ้นฤทธิ์ พิษสลาย
เพราะไวรัส ผัดเปลี่ยน สายพันธุ์ไป
วัคซีน ที่ผลิตได้ ไร้ราคา

วัคซีน ดีที่สุด มีที่ไหน
สมุนไพร ทลายโจร คือหัตถา
จักปกป้อง ภูมิพร่อง เพิ่มฤทธา
ต้านโควิด ด้วยฤทธิ์ยา ฟ้าทลาย.

10 กรกฎาคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:รถเร็ว แรง ... โทษ ใคร หว่า!

ขับรถเร็ว เพราะรถแรง
รถแรง เพราะ ผู้ผลิตรถให้แรง
ผู้ผลิตรถแรง เพราะ คนขาย
คนขายรถแรง เพราะ คนซื้อชอบรถแรง

พ่อค้าขาย ก็ขายตาม คำสั่งซื้อ
ส่วนผู้ซื้อ ซื้อเพราะมี ของที่ขาย
แล้วผู้ผลิต ก็ผลิตให้ ตามกลไก
รถมันไว ตายหรือไม่ ชั่งหัวมัน.

2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:สงสารจัง

สิบปีก่อน ตอนเจ้า ยังเป็นเด็ก
ตัวเล็กเล็ก ขนฟู ดูน่ารัก
มาวันนี้ แก่แล้ว ฟันก็หัก
ไร้คนอุ้ม รุมรัก แม้สักครา

ไม่ใช่ว่า เจ้าของ มองไม่เห็น
แต่จำเป็น ต้องปล่อย ตามยถา
ภารกิจ ที่มี ไม่อาจพา
เจ้าขนพอง ของข้า ไปด้วยกัน

3 มิถุนายน 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:ให้เธอ

แม้จะเป็น ข้อความสั้น
แต่ก็กลั่น ออกจากใจ
เอื้ออนงค์ ส่งมาให้
แทนหัวใจ ให้นารี

แม้จะเป็น ข้อความสั้น
แต่ก็กลั่น ออกจากใจ
พาทีถ้อย ร้อยเรียงไว้
แทนน้ำใส ในวารี

แม้จะเป็น ข้อความสั้น
แต่ก็กลั่น ออกจากใจ
เอื้ออนงค์ ส่งมาให้
ด้วยมุ่งหมาย ในไมตรี

แม้จะเป็น ข้อความสั้น
แต่ก็กลั่น ออกจากใจ
ลายสือไทย แทนพาที
สถิตย์ที่ หทัยเธอ

แม้จะเป็น ข้อความสั้น
แต่ก็กลั่น ออกจากใจ
ร้อยเรียงถ้อย มิน้อยใน
ความจริงใจ ที่ให้เธอ

เอื้ออนงค์ ส่งมาให้ ส่งเร็วไว
ลายสือไทย แทนพาที
แทนน้ำใจ ในวารี ให้นารี
แทนหัวใจ ให้นารี

แม้จะเป็น ข้อความสั้น
แต่ก็กลั่น ออกจากใจ
เจตจำนงค์ ส่งมาให้
ลายสือไทย แทนพาที.

24 เมษายน 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:ปรารถนาเวลา

เก็บเวลา ทุกนาที ที่ผ่านพ้น
ตะวันหล่น บนระนาบ ทาบขอบฟ้า
อดีตใหม่ ไม่รอ ขอเวลา
ปรารถนา ปรมัตถ์ ปัจจุบัน

อนาคต คือบทบาท วาดจุดหมาย
ปัจจุบัน กลับกลาย สลายฝัน
เพราะเป็นห้วง แห่งกาลรอ เพื่อขอคั่น
อย่ายึดมั่น ปัจจุบัน ว่าเป็นจริง.

2 เมษายน 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:ยันต์สะใภ้ หรือจะสู้ บ่าวแห่งบางนกเขาขัน

พ่อเจ้าบ่าว คราวเห็น เป็นห่วงนัก
เจ้าสาวสัก เต็มหลัง ของขลังแฝง
ยันต์สะใภ้ ให้ผล กังวลแรง
ถ้าลูกแทง ไม่เข้า เอาไงดี?
(ที่มา - ELUCK PICL! 0613794259)

(1)
ถ้าลูกแยง แทงไม่เข้า เอายังงี้!
แทงถี่ถี่ มีสบัด เหมือนขัดสี
ยันต์ศักดิ์สิทธิ์ ถูกซัด ขัดหลายที
ต่อให้มี มนต์ขลัง ยังพ่ายไป

(2)
ถ้าลูกแยง แทงไม่เข้า เอายังงี้
แทงถี่ถี่ แทงซ้ำซ้ำ เหมือนปล้ำผี
ปล้ำผีลุก ปลุกผีนั่ง อย่ารอรี
จนกว่ายันต์ มันถูกสี ลอกหายไป

(บ่าว บางนกเขาขัน) (ฑิตมี บางขยัน)

30 มีนาคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:สายฝน จันทรา

สายฝนโรย โปรยปราย ช่วยคลายร้อน
หลับพักผ่อน นอนพัก สักประเดี๋ยว
เผลองีบหลับ สดับเสียง เพียงเดี๋ยวเดียว
ดวงจันทร์เสี้ยว โผล่พ้น บนขอบฟ้า
(ดิน หิน ฟ้า)

โอ้ราตรีในข้างแรมแผล่มจันทรา
หมู่มิตรหาสถติย์ใกล้ชิดเกินไขว่คว้า
สรรพสัตตอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
แล้วเวลาก็พาจันทร์นั้นจากไป
(หิรัญ)

ตั้งใจรอ ขอให้ถึง ซึ่งวันพรุ่ง
ดวงจิตปรุง ปราถนา ในวันใหม่
วันนี้พลาด พรุ่งนี้เพียร เรียนรู้ใจ
ปรับนิสัย ให้พอดี วิถีธรรม
(ดิน หิน ฟ้า)

17 มีนาคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:หัวโขน

หัวโขน ที่บนหัว
อย่าลืมตัว ว่ายิ่งใหญ่
ถอดบ้าง อย่างจริงใจ
อย่าหลงไหล ในจอมปลอม

หัวโขน ช่วยโหนตัว
สั่งทำชั่ว คนแวดล้อม
มิอาจถอน ย้อนดูตัว
จึ่งทำชั่ว มิเว้นวาร

22 ก.พ.2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:หาดบางแสน แดนสงบ

เคยเห็นเต็นท์ เกลื่อนกลาด หาดบางแสน
คนเนืองแน่น นอนนั่ง สั่งอาหาร
แทบไม่เห็น หาดทราย ใสสะคราญ
วิกฤตการณ์ คือโอกาส ได้หาดคืน

ทิวมะพร้าว พราวไสว ไล่ลมล้อ
สวยลออ ทรายละเอียด ลงเบียดคลื่น
ฝันว่าได้ ชายฝั่ง งามยั่งยืน
เกรงเมื่อตื่น ก็อาจ เป็นหาดคน

(นภาลัย สุวรรณธาดา)

อยากไปนั่ง บนหาด ลาดด้วยเสื่อ
เอากายเนื้อ รับลม ชมริ้วสน
เงียบสงบ สยบเสียง ของรถยนต์
สุดถนน เลียบหาด สะอาดจัง

 

คนึงหวล นวลฉวี สามปีก่อน
อรชร ควงแขน แฟนฝรั่ง
มาวันนี้ ไม่มีแล้ว แม่ร้อยชั่ง
ทั้งอาบัง ฝรั่งไทย ในบางแสน.

 

29 มกราคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:มะลิหอม มะลิขาว

มะลิหอม พร้อมพรั่ง หวังภมร
ดอมเกสร ขจรกลิ่น ก่อนสิ้นแสง
เสน่ห์ซ้อน ซ่อนพิสุทธิ์ ดุจเพื่อนแพง
ไร้ระแวง เขาแสร้งรัก จักเดียวดาย

มะลิขาว พราวพร่าง สว่างจิต
ชื่นชีวิต พิศเพลิน ไม่ห่างหาย
บริสุทธิ์ ดุจมิตร ไม่เสื่อมคลาย
สุขแผ่ไป ไม่หยุด สุดประมาณ.

20 มกราคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:ความรัก มาแล้วก็ไป

อาจไม่เห็น ในความรัก มากมายอยู่
คงไม่รู้ ความหวังดี ที่มีให้
คงสงสัย ความรู้สึก ลึกข้างใน
ทุ่มใจให้ มีแต่เธอ เพ้อเรื่อยมา

อยู่เนิ่นนาน กาลผันผ่าน เพื่อวันนี้
รอวันที่ เฝ้าใฝ่ฝัน รำพันหา
จะเก็บรัก ที่แน่นหนัก ตรึงอุรา
รอเธอมา ให้ใจรู้ อยู่เพื่อเธอ
(วิมล ปานาภรณ์)

ก็มาแล้ว ไม่แคล้วคลาด ไม่พลาดหวัง
ตั้งใจคอย ร้อยชั่ง ไม่พลั้งเผลอ
จากวันนั้น ถึงวันนี้ ที่รอเธอ
อย่าปล่อยให้ รอเก้อ ในสายชล

 

อยู่เนิ่นนาน นับกาลได้ หลายร้อยปักษ์
หวังคนดี ที่เรารัก เห็นสักหน
ผ่านพ้นปี ครานี้ คงได้ยล
ได้พบคน ที่รักเรา เข้าสักวัน.
(ดิน หิน ฟ้า)

 

19 มกราคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:สิ่งนี้ ชัวร์เหรอ? - ทำอะไรตามใจ ก่อนตาย

ใครจะทำ อะไรตามใจท่าน
เวลาเหลือ อีกไม่นาน นับถอยหลัง
ใครที่รวย ให้รีบ ใช้สตังค์
แต่ระวัง อย่าให้ตังค์ หมดก่อนตาย

 

หรือว่า สิ่งนี้ ชัวร์กว่า -

มีหลายสิ่ง ควรทำ ตามที่คิด
มีหลายสิ่ง ควรพิศ พินิจหมาย
ปลอมสิ่งร้าย เป็นสิ่งดี ผีอบาย
ผลสุดท้าย ฉิบหายหมด ควรโทษตน

ใช่ว่า อะไรอะไร ก็ทำเถิด
ทำแล้วเกิด ไม่ดี ย่อมมีผล
รู้จักลด เลิกละ สิ่งปะปน
ประโยชน์ตน ต่อตั้ง นั่งบำเพ็ญ

หมดเวลา หาทรัพย์ นับจากนี้
รอเวลา เป็นผี อย่างที่เห็น
เขาให้หยุด ให้ยั้ง หวังให้เป็น
ลูกหลานเห็น เป็นแบบอย่าง ทางนิพพาน.

18 มกราคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:ขอให้ ทุกวัน เป็นวันดี

อให้ ทุกวัน เป็นวันดี ของชีวิต
ขอให้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ช่วยรักษา
ขอให้สุข ทุกสลาย ไร้โรคา
ขอให้ตื่น ขึ้นมา อารมณ์ดี

อ้อนวอนขอ วันดี ให้ชีวิต
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เสกให้ ไม่หายหนี
หากคำขอ เป็นจริง ดั่งวจี
คงไม่มี ใครเสื่อม ในสกล

 

เกิด มี แล้ว ย่อมเสื่อม ยุบสลาย
จักมั่นหมาย ยึดไว้ ก็ไร้ผล
สุขที่เห็น เป็นเพียง มายากล
อย่าสับสน เห็นสุข บังทุกข์เลย.

 

27 มกราคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:คาถา สู้กับ ความเจ็บป๋วย

ยามเจ็บไข้ ใช้ได้ผล
ไม่ใช่กล หลอกเล่น ให้ตลก
เป็นข้ออรรถ ตรัสไว้ ให้สาวก
ป้องจิตตก ผกสู้ โรคายัง

เบญจขันธ์ มันเอียง ไม่เที่ยงแท้
เบญจขันธ์ มันก็แค่ เป็นทุกขัง
เบญจขันธ์ มันเป็น สิ่งผุพัง
เบญจขันธ์ มันเป็นดั่ง อนัตตา

 

เบญจขันธ์ มันเป็น เช่นนั้นหละ
“เนตัง มะมะ” มิใช่ของ เราหรอกหนา
“เนโสหะ มัสสมิ” นั่นก็ใช่ จะเอามา
ยึดเป็นของ ของข้า ไม่บรรเทา

“น เมโส อัตตา” อย่ายึดมั่น
ขันธ์ห้านั่น มิใช่ ตัวเราเขา
วางเสียได้ โรคร้าย ในกายเรา
จักบรรเทา เจ็บสาหัส ในบัดดล.

ด้วยความอาทร ขอให้สู้ กับความเจ็บป่วย ได้ไม่ยากไม่ลำบาก.

14 มกราคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:หวังว่า ...

หวังใดใด หวังได้ ใคร่สมหวัง
นำความหลัง มานั่งพิศ คิดหัวหมุน
หวังกำไร ไม่พลาด แต่ขาดทุน
ชีวิตวุ่น ขุ่นมัว เพราะมั่วหวัง

 

หวังถูกหวย รวยลัด แบบวัดใจ
ทุ่มลงไป ไยล่ม ไม่สมหวัง
ทำหน้าที่ ดีเด่น เป็นพลัง
ไม่ต้องหวัง กำไร หรือได้เปรียบ

หวังร่างกาย คลายทุกข์ สุขแข็งแรง
หวังตำแหน่ง แบ่งรอ เพื่อขอเสียบ
หวังเป็นหญิง ยิ่งใหญ่ ในทำเนียบ
หวังกินเรียบ รวบรัด มัดรวมกัน

 

หวังมากไป ใจว้าวุ่น คิดขุ่นข้อง
หวังน้อยไป ใจพร่อง ต้องขยัน
หวังสิ่งใด ไม่สู้ รู้เท่าทัน
หวังสวรรค์ สงบ พบนิพพาน.

12 มกราคม 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]

:ปุจฉา วิสัชชนา เรื่อง การศึกษายุคไวรัสระบาด
จากครูหมวย ถึง รมต.ศึกษาธิการ

ปุจฉา - จาก ครูหมวย นิลมล รอดไสว.

นั่งเก้าอี้ ในห้องแอร์ ออกคำสั่ง
คนรอฟัง ทั้งประเทศ เขตสยาม
เป็นคำสั่ง รอมอตอ ต้องทำตาม
ไม่เคยถาม ความพร้อม ของชุมชน

เด็กต่างคน ต่างถิ่น ต่างพื้นที่
ท่านคิดว่า มีทีวี ทุกแห่งหน
ผู้ปกครอง ไม่ได้มี เน็ตทุกคน
บ้างก็จน ไม่มีแม้ กระแสไฟ

 

ลองออกจาก ห้องแอร์ ที่ท่านนั่ง
แล้วไปยัง บ้านที่เด็ก อยู่อาศัย
บางครอบครัว ไม่รู้จะ กินอะไร
แล้วจะให้ เรียนออนไลน์ ยังไงกัน.

(ขออนุญาต แก้ไข บางคำ เพื่อความถูกต้อง ตามฉันทลักษณ์)

วิสัชชนา -

ตกลง คงสั่งการ งานไม่ได้
เอายังไง ถึงจะให้ ถูกใจฉัน
ก็ในเมื่อ เชื้อโรค ตามโรมรัน
ต้องปิดกั้น การแชร์ แพร่กระจาย

เรียนในบ้าน ผ่านทีวี หรือมีแอ๊ป
เลือกรูปแบบ วิธี มีจุดหมาย
ครู ผู้ปกครอง คงต้อง ปรองดองใจ
อย่าปล่อยให้ อุปสรรค ชักใบเรือ

 

ทันสมัย หรือว่า “ไกลปืนเที่ยง”
อย่าเพิ่งเถียง นโยบาย จากฝ่ายเหนือ
สองตาเบิ่ง เพิ่งเริ่ม อย่าเติมเชื้อ
ค่อยค่อยเอื้อ เกื้อกัน อย่าพลันงัด

จุดมุ่งหมาย การศึกษา ว่าตามจริง
ทุกทุกสิ่ง เรียนได้ ไม่ข้องขัด
โลกออนไลน์ เรียนได้ ในทุกนัด
อย่าจำกัด มัดวิธี อยู่ที่ “กู”

 

การศึกษา กับ ความยากจน
เป็นเหตุเป็นผล ซึ่งกันและกัน.
สิ่งใดด้อย ก็จะพาให้ อีกสิ่งหนึ่ง ด้อย,
สิ่งหนึ่งเด่น ก็จะพาให้ อีกสิ่งหนึ่งเด่น.

 

8 ม.ค. 2564

[กลับไปหน้า สารบัญ เวทีความคิด]