|
บทโครงร่าง (Story outline) The premise
Synopsis
Plot Structure
ภาพฝัน ของนอร์ลา - ภาพเหล่านี้ ยังถูกฝังอยู่ในหัวของ หญิงสาวสีผิว วัย 20 เศษ. มันคือ เรื่องราวย่อๆ บ่งบอกว่า เธอเป็นใคร มาจากไหน. เธอไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่า มาทำอะไรที่บนโลก. มีเหตุผลเดียว ที่เธอจำฝังใจ คือ เธอถูกนำมาทิ้งไว้บนโลก อย่างโดดเดี่ยว.
ในกาแลกซี่อันว่างเปล่า, ปรากฏโลกอีกใบหนึ่ง ของระบบสุริยะ โบโอธีส วอยด์ (Bootes Void) ที่เอื้อต่อการมีชีวิต. โลกใบนี้ ประกอบด้วยมนุษย์ เพียงเผ่าพันธุ์เดียว ซึ่งถูกปกครองโดยราชินี ผู้มีนามว่า เกรท โบโอธีส (Great Bootes). เธอเป็นราชินี เพียงองค์เดียว ที่ปกครองอาณาจักรนี้ ตลอดกาล. ความยาวนาน ในการยังชีวิตของพระนาง คือ การได้ถ่ายเลือดส่วนหนึ่งจาก ผู้ที่ถูกเลือก. แต่ชีวิตของราชินีโบโอธีส ได้เวียนมาบรรจบ กาลแห่งมรณะ. ผู้ที่ถูกเลือก ไม่สามารถสร้างสมดุลอมตะภายในเลือดได้อย่างที่ต้องการ. บรรดาบุรุษ แห่งอาณาจักรโบโอธีส ต่างเห็นพ้องกันว่า พวกเขาจำเป็น ต้องเสี่ยงกระทำบางอย่าง กับผู้ที่ถูกเลือก.
จากรูปลักษณ์ภายนอก ของสาวสีผิว ผู้นิรนาม ดูแตกต่างจากคนจรจัดทั่วไป ในเมืองนี้. เพราะเสื้อผ้าที่สวมใส่ดูดีกว่า และหน้าตาสวยคม ตามแบบฉบับของสาวสีผิว. นัยน์ตากลมโต สีน้ำเงินอมเขียวเล็กน้อย. ที่อยู่ของเธอ คับแคบมาก คล้ายท่ออุโมงค์ใต้ดิน. ข้าวของเครื่องใช้ เกือบทุกชิ้น ถูกจัดวางผิดทิศทาง. ในมุมที่มองเห็นของเธอ ทุกๆ สิ่ง จะถูกทำสัญญลักษณ์ และจดจำรูปทรง ในรูปของรังสีความร้อน. ดวงตาของเธอ มีคุณสมบัติพิเศษเพิ่มเข้ามา คือ การสแกนมองหา ความแตกต่างของอุณหภูมิ ได้ละเอียดยิ่งกว่าเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ของมนุษย์หลายเท่า. มันเป็นปริศนา ที่ไม่มีมนุษย์คนใดเข้าใจสิ่งนี้ได้. วายุ เด็กหนุ่มผู้กตัญญูกตเวทีต่อ มาธา ผู้เป็นแม่. ด้วยวัยเพียง 20 ปีเศษ เขารับผิดชอบตัวเอง ประกอบอาชีพรับส่งของ ด้วยรถจักรยานยนต์คู่ชีพของเขา. เขาขับรถออกสู่ถนน เพื่อปฏิบัติภารกิจ เช่นนี้ทุกวัน. แต่เขาก็ไม่ปล่อยเวลา ให้เกิดช่องว่างระหว่างเขากับแม่. เขาขับรถไป คุยกับแม่ไปด้วย. แต่แม่ก็ไม่อยู่บ้านเปล่าๆ รับงานเล็กๆ น้อยๆ มาทำที่บ้านด้วย ควบคู่ไปกับการดูแล จัดบ้าน เตรียมอาหารรอลูกชายกลับมา. หลังส่งของชิ้นสุดท้าย, วายุ กลับไปที่รถ. ปรากฏชายลึกลับสองคน ยืนคุมเชิงอยู่ข้างรถของเขา. วายุรู้ตัวว่า เกิดเหตุแบบนี้ ซ้ำอีกแล้ว. เขาตัดสินใจ เตรียมโทรแจ้งตำรวจ. แต่สองคนนั่น ส่งสัญลักษณ์ไม่ให้เขาทำอย่างนั้น. ซึ่งมันคือเงื่อนไข ที่เขาต้องใช้เงินแลกกับมัน. พวกมัน รับเงินจากวายุ ก่อนผละจากไป. วายุ รู้สึกโกรธตัวเอง ที่ไม่สามารถทำอะไรคนพวกนี้ได้เลย. พฤติกรรมรีดไถครั้งนี้ มีสายตาลึกลับคู่หนึ่ง จับจ้องอยู่ห่างๆ. เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น, เสียงของแม่ บอกให้รีบกลับบ้าน เพราะมีคนมาข่มขู่ที่บ้าน แม่รู้สึกกลัว. วายุ เร่งความเร็วรถ เพื่อให้ถึงบ้านไวๆ. รถวิ่งผ่าน บ่อนกาสิโน มองเห็น ตัวอักษรขนาดใหญ่ บนแผ่นป้าย ดีเอโก้ ที่สี่แยกสัญญาณไฟ, ปรากฏ เด็กสาวสีผิวผู้หนึ่ง กำลังเดินฝาสัญญาณไฟแดง. เธอเดินข้ามถนน ขณะรถกำลังวิ่ง. รถยนต์คันหนึ่ง วิ่งมาเกือบเฉี่ยวชนเธอ ทำให้รถที่วิ่งตามหลังมา เกิดเสียหลัก ข้ามเลนไปอีกฝั่งหนึ่ง. วายุขับรถชนเธอ โดยไม่ได้ตั้งใจ. เธอได้รับบาดเจ็บ, วายุ หยุดรถ รีบเข้าไปประคองและอุ้มเธอ. เขารู้สึกแปลกใจที่ ตัวเธอมีน้ำหนักเบามาก. เพื่อไม่ให้กลายเป็นจุดสนใจมากเกินไป, วายุ รีบพาเธอขึ้นรถ แล้วขับออกไปจากเหตุการณ์. วายุจะพาไปส่งที่โรงพยาบาล แต่เธอพยายามส่งภาษาปฏิเสธ, ขอให้เขาพาไปส่งที่บ้านของเธอ ไม่ใช่โรงพยาบาล.
เมื่อวายุไปถึงจุดหมาย, เขามองสภาพบ้าน ด้วยความหดหู่. สิ่งที่เธอเรียกว่าบ้าน ที่จริงน่าจะเรียกว่ารูมากกว่า. เธอแนะนำตัวเอง ด้วยคำพูดห้วนๆ ช้าๆ ชื่อ นอร์ลา, อยู่ตัวคนเดียว. วายุ สังเกตที่ดวงตาของเธอ ช่างมีมนต์เสน่ห์และพิศวง. นอร์ล่า แสดงอาการหวาดกลัวให้เขาเห็น เมื่อสบตากับเธอ. วายุขอดูบาดแผลของเธอ แต่เธอปฏิเสธ และส่งแขกด้วยการรีบปิดประตูบ้าน. นอร์ลา ค่อยๆ เปิดดูบาดแผลที่ถูกชน, เผยให้เห็นแผลเก่า ที่เธอได้รับมาก่อนหน้านี้ หลายครั้ง. ถ้าเธอมีน้ำหนักมากกว่านี้ คงได้รับบาดเจ็บมากกว่านี้แน่นอน. แผลใหม่ไม่รุนแรงนัก. เธอมองเห็นเลือดไหลออกมา และมองเห็น อะตอมของ ออกซิเจน ไหลผ่านเข้าสู่ร่าง ผ่านบาดแผล เพียงแค่ชั่วอึดใจ แผลของเธอ ก็ค่อยๆ ปะติดปะต่อ จนจางหายไป คงเหลือร่องรอยไว้เล็กน้อย. วายุ กลับถึงบ้าน, บนโต๊ะอาหารเย็น เขาเล่าเรื่องแปลกๆ ที่พบ ให้แม่ฟัง. ที่กาสิโน, นอร์ลา มาเลือกอาหารกิน. เธอต้องหลบหลีกสายตาผู้คน. ภาพเหตุการณ์เมื่อสัปดาห์ก่อน ปรากฏขึ้นในมโนภาพ. นอร์ลา เคยมารับจ้างล้างจานที่นี่ แต่ถูกไล่ออก เพราะจัดวางสิ่งของไม่ถูกต้อง และทำจานแตกบ่อยมาก. ปรากฏแสงไฟวาบบนท้องฟ้า เหมือนฟ้าผ่า แต่ไม่มีเสียง ... เป็นปรากฏการณ์แปลกประหลาด. เพราะหลังจากแสงวาบของไฟหายไป อักขระ ที่ปรากฏบนแผ่นป้ายต่างๆ ที่ถูกตีพิมพ์บนแผ่นกระดาษ และแผ่นวัสดุทุกชนิด เจือจางลงไปครึ่งหนึ่ง. สร้างความประหลาดใจแก่คนเดินทางสัญจร, พนักงานโรงพิมพ์ ขณะพิมพ์งาน, นักเรียนกำลังอ่านหนังสือ, เภสัชกร กำลังจัดยา, นักพนันในบ่อน กำลังดูจำนวนแต้มบนการ์ด, โปรแกรมเมอร์ ที่กำลังคีย์ข้อมูล. ขณะที่ วายุ กำลังขับรถกลับบ้าน มาถึงแยกของถนนสายหนึ่ง รู้สึกแปลกใจ อ่านป้ายบอกทางไม่ชัด. เขาหยิบโทรศัทพ์ขึ้นมาดู Map Go App. สัญลักษณ์และข้อความเจือจาง. เขาบ่นกับตัวเอง คิดว่าสายตาตัวเองเพี้ยน ต้องไปตัดแว่นใส่. วายุ ขับรถพลัดหลงเข้าไปในซอย จนถึงหน้าบ้านของ นอร์ลา. รถของเขาเสียกะทันหัน โดยไม่ทราบสาเหตุ. วายุ กับ นอร์ลา คุ้นเคยกันมากขึ้น. วายุ ถือโอกาส ถามข้อสงสัยเกี่ยวกับนอร์ลา, น้ำหนักตัว, รอยแผลเป็น. คำอธิบายของนอร์ลา ไม่สามารถทำให้วายุเข้าใจได้. ถ้าเธอเป็นมนุษย์ต่างดาว วายุคิดอย่างไร. วายุ ไม่เชื่อ หาว่า นอร์ลา ล้อเล่น. วายุ สอนวิธีจัดวางสิ่งของให้ถูกต้อง และสอนภาษาพูดให้. วายุทดสอบภาษาพูด โดยขอให้เธอ เล่าเรื่องราวของตัวเองให้เขาฟัง. ช่างเป็นเรื่องราวที่น่าอัศจรรย์! ชายลึกลับสองคน ที่วายุเคยเผชิญมาแล้ว ผ่านมา พบรถของเขา จอดอยู่หน้าบ้านของนอร์ลา. จึงแอบซุ่มสังเกตการณ์ดูใกล้ๆ. พวกเขาได้ยินการสนทนาของวายุกับนอร์ลา. วายุ เป็นห่วงแม่ จึงขอตัวกลับบ้าน. ขณะขึ้นนั่งคร่อมรถ, เขาถูกชายลึกลับสองคนนั่นขู่กรรโชก. เพื่อไม่ให้เกิดความยุ่งยาก, วายุ ยอมจ่ายค่าคุ้มครองให้. นอร์ลา เห็นเหตุการณ์ข้างนอกนั่น มาครั้งหนึ่งแล้ว, เข้าใจในสถานการณ์แย่ๆ ของวายุ. เธอคิดทำอะไรบางอย่าง เพื่อช่วยเขา. เมื่อกลับมาถึงบ้าน, วายุ เล่าเรื่อง นอร์ลา ให้แม่ฟังอีกรอบ. ทำให้แม่อยากเห็นตัวเป็นๆ ของเธอ. ที่ห้องแกลอรี่ของ ดีเอโก้, เขากำลังชื่นชม กับเพชรเม็ดงาม หลายเม็ด ที่เขาเป็นเจ้าของด้วยความภาคภูมิใจ. พ่อบ้านผู้หนึ่ง มาแจ้งว่า บุคคลที่ดีเอโก้ ต้องการพบ มาถึงแล้ว. เขาหันกลับไป. แขกผู้มาใหม่ แนะนำตัวเอง ชื่อ คิง. ดีเอโก้ พิจารณาสักครู่ รู้สึกพอใจ. วันต่อมา, วายุ ซื้อของกิน ไปฝากนอร์ลา. และสอนภาษาให้เพิ่มเติม. นอร์ลา รู้ว่า วายุ จะต้องเสียเงินให้ คิง คราวละมากๆ เธอสังเกตมานานแล้วว่า คิงกับพวก ได้เงินแล้วไปเข้ากาสิโน. นอร์ลา มีวิธีช่วยใหวายุได้เงิน. เธอมองเห็น ในสิ่งที่มนุษย์โลก มองไม่เห็น. นี่ไม่ใช่มายากล และไม่ใช่เวทย์มนต์, มันเป็นคุณสมบัติพิเศษของมนุษย์ต่างดาว. วายุ เริ่มเชื่อ นิดหน่อย. นอร์ลา ขอพิสูจน์ความจริง ด้วยการเข้าไปในบ่อนดีเอโก้. วายุ บอก นอร์ลา ว่า การพนันเป็นสิ่งไม่ดี ทำให้ชีวิตล่มสลายได้. นอร์ลา ให้เหตุผลว่า สำหรับเขาแล้ว ถือเป็นข้อยกเว้น ถ้าในขณะอยู่ในบ่อน ต้องมีเธออยู่ด้วย. นอร์ลา ช่วยวายุเล่น โดยอาศัยดวงตาของเธอ มองเห็น สิ่งที่ซ่อนอยู่ จนชนะเกือบทุกรอบ. คราวนี้เขาเชื่อแล้วว่า นอร์ลา เป็นสาวต่างพิภพจริงๆ. เขาได้เงินไปไม่น้อย จนทำให้ ดีเอโก้ เจ้าของบ่อน จับตามอง และ สั่งให้คิงไปจับตาดูพฤติกรรม. วายุ พา นอร์ลา มาพบแม่ที่บ้าน. แม่ของวายุ รู้สึกถูกชะตากับ นอร์ลา. เธอมองเห็น สิ่งผิดปกติ ในร่างกายของ มาธา. และบอกความจริงให้วายุรู้ หลังจากวายุพาเธอมาส่งที่บ้าน. วันรุ่งขึ้น วายุ พาแม่ไปหาหมอ. วันถัดมา วายุ กับ นอร์ลา ไปที่บ่อนอีกครั้ง. เล่นได้เงินไปมากมาย. ขณะเดียวกัน เขาก็สังเกตเห็น นักพนันหน้าใหม่ เล่นได้เยอะเช่นเดียวกัน. เพื่อไม่ให้เงินไหลออกไปมากกว่านี้, ดีเอโก้ จึงสั่งให้ คิง ไปจัดการยุติปัญหานี้เสีย. นักพนันหน้าใหม่ ถูกจับได้ว่าโกง. เขาจึงคิดหลบหนี. หลังจากเอาการ์ดไปแลกเงินแล้ว, เขาก็คว้ากระเป๋าใส่เงิน หลบหนีไปได้โดยไม่ยาก ท่ามกลางความสับสนของ รปภ. และการรุกไล่ของ คิง กับพวก. นี่คือการฉีกหน้า เจ้าพ่อกาสิโน อย่าง ดีเอโก้. เขาโกรธมาก สั่งให้ คิง และพวก ไปล่าเอาตัวมาพร้อมกับเงิน. นักพนันหน้าใหม่ พบกับวายุและนอร์ลา โดยบังเอิญ ข้างนอกกาสิโน. เขาแนะนำตัว ชื่อ ลัคกี้ ชาน. ลัคกี้ ว่าจ้างเชิงบังคับให้ วายุ นำกระเป๋าเงิน ไปส่งตามที่อยู่ที่ให้ไว้. ถ้าวายุขัดขืน หรือคิดจะโกงและพาเงินหนี, เขาจะตายทันที. เพราะ เขาแอบฝังชิปเคมีสังหาร ใส่ไว้ที่ต้นคอของวายุแล้ว. งานนี้ เขาจะได้อะไร เพื่อแลกกับอิสระ. ลัคกี้ ยื่นเงื่อนไข ถ้าเขาทำงานสำเร็จ เขาและแม่ จะได้บ้านใหม่ ชีวิตใหม่ ที่สุขสบายกว่านี้ ในอีกเมืองหนึ่ง. วายุ ประหลาดใจว่า เขาไม่เคยรู้จักลัคกี้มาก่อน. เขารู้ได้อย่างไรว่าเงื่อนไขนี้ ตรงกับที่เขาต้องการ. ลัคกี้ บอกว่า ถ้าสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับความต้องการของวายุ เป็นเรื่องจริง ก็หมายความว่า ชิปเคมีสังหาร ก็ไม่ใช่เรื่องโกหก. วายุ ประเมินว่า ในกระเป๋าใบนี้ คงไม่ใช่เงินอย่างเดียวแน่ๆ มันต้องมีสิ่งของมีค่ามากกว่านั้นแน่นอน. ไม่เช่นนั้นแล้ว ผู้ว่าจ้างคงไม่ลงทุนแลกด้วยเงื่อนไขที่สุดโหดแบบนี้. การเจรจาธุรกิจ เพิ่งจะสิ้นสุด คิงและพวก ตามมาทันพอดี. นอร์ลา จึงตกอยู่ในภาวะติดร่างแหไปด้วย. เธอกับวายุ พากันขึ้นรถจักรยานยนต์ พร้อมกระเป๋าใส่เงิน ไปอีกทาง. นักพนันหน้าใหม่ ก็หนีไปอีกทาง. คิง บอกสมุนสามคน ออกตามล่านักพนันหน้าใหม่ ตัวเขา กับสมุนอีกคน ขึ้นรถยนต์ ออกตามล่ากระเป๋าเงิน. ปรากฏแสงไฟวาบบนท้องฟ้า เหมือนครั้งที่แล้ว เหมือนมีสิ่งหนึ่ง จงใจให้เกิดขึ้น ... เกิดความสับสนวุ่นวายขึ้นบนท้องถนน เมื่อป้ายบอกทางเริ่มมองไม่เห็น อ่านได้ยากขึ้น และไฟสัญญาณจรจร ติดๆ ดับๆ. เกินความสามารถของเจ้าหน้าที่ ที่จะแก้ไขปัญหานี้. ป้ายบอกทางเจือจาง โทรศัพท์ เริ่มใช้การไม่ได้, ทำให้วายุ กับ นอร์ลา หลงทาง ไปจนมุมที่ทางตันแห่งหนึ่ง. คิงกับสมุน ขับรถตามไปทัน. เกิดการต่อสู้กัน. นอร์ลา ถูกคิงจับตัวไว้ได้ ใช้เป็นตัวประกัน แลกกับกระเป๋าเงิน. นอร์ลา บอกให้ วายุรีบหนีไป เขายังมีแม่ที่ต้องดูแล ต้องเอาชีวิตรอดไว้ก่อน. วายุ ตัดสินใจ กล่าวขอโทษ นอร์ลา ที่ช่วยเธอไม่ได้ในตอนนี้. วายุ คว้ารถจักรยานยนต์ แล้วรีบขับหนีไป อย่างรวดเร็ว. แต่คิง ไม่คิดติดตาม เพราะเขาแอบเห็นสิ่งหนึ่ง ที่บริเวณต้นคอของ นอร์ลา. เขาคิดว่า นี่คือ ของมีค่าสำหรับ ดีเอโก้. คิง อาจใช้สิ่งนี้ ทดแทนเงินที่ถูกพวกขี้โกงขโมยไป. เขาแกะเอาผลึกแก้วคล้ายเพชร ออกจากต้นคอของ นอร์ลา, แล้วผละจากไปพร้อมกับสมุน. ทิ้งให้นอร์ลา รู้สึกมึนงง ประสาทการมองเห็นเริ่มสับสน. สักครู่ เธอก็แน่นิ่งไป. วายุ มาถึงเป้าหมาย. เขากดกริ่งเรียกคนมารับ แต่ไม่มีใครเลย เขาสังเกตเห็น ช่องรับของ. ตอนนี้ วายุ ไม่สนใจว่า จะมีคนมารับหรือไม่. เขาสอดใส่มันไปที่ช่องรับ ข้างประตูหน้าบ้าน. เขาเอามือลูบที่บริเวณด้านหลังของคอ. สิ่งนั้น มันยังอยู่. เขารู้สึกโกรธมาก ที่ลัคกี้ ไม่รักษาสัญญา. แต่ตอนนี้ เขาไม่มีเวลาเหลือมากพอ ภารกิจยังไม่เสร็จ. เขาต้องรีบกลับไปช่วย นอร์ลา. วายุ จากไปแล้ว, กระเป๋าเงิน ถูกเชื่อมต่อกับกลไกบางอย่าง แบบอัตโนมัติ แสงไฟ LED บนกระเป๋าเงิน แสดงสถานะกระพริบห่างๆ. ปรากฏแสงไฟวาบบนท้องฟ้าอีกแล้ว ครั้งนี้ เป็นครั้งที่ 3 ... ความสับสนวุ่นวาย ยังดำเนินต่อไป, ทุกข้อความ ปรากฏจางๆ แค่ 10% กระแสไฟฟ้าตกไปทั่วเมือง. เครื่องใช้ไฟฟ้าบางประเภท ไม่ทำงาน เนื่องจากแรงดันไฟฟ้า เหลือน้อย. เจ้าหน้าที่แก้ปัญหาด้วยการ เดินเครื่องปั่นไฟฟ้าสำรอง. บุรุษ จากต่างดาว บนยานขนส่ง ได้รับสัญญาณ 2 สัญญาณ. สัญญาณที่ 1 ระบุพิกัดตำแหน่งเป้าหมาย, สัญญาณที่ 2 ยืนยันภาพถ่าย ถูกต้อง. ภาพนั้นคือ นอร์ลา นั่นเอง. วายุ กลับไปช่วย นอร์ลา. พบนอร์ลา นอนสลบอยู่. ฝันร้าย ของนอร์ลา - ในห้องแล็บ, ตัวเธอ ถูกตรึงให้นอนหงาย บนเตียงแก้ว คล้ายกล่องสี่เหลี่ยมปิดทึบ. มีพวกบุรุษ แต่งชุดคลุมสีขาว ราวห้าคน รุมมองดูเธอ และพูดคุยบางอย่าง สีหน้าแสดงความผิดหวัง. เธอตกใจ ดิ้น พยายามตะโกนถาม แต่ไร้ผล ฝากล่องแก้วด้านบน ถูกปิดลง. ทุกอย่างมืดสนิท ... นานเท่าไรไม่รู้ มีเสียงเคาะที่ฝากล่อง สักครู่มันก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง. วายุ ปลุกให้เธอตื่น. ภาพฝันเมื่อสักครู่ เป็นความทรงจำอดีตครั้งสุดท้าย. ต่อจากนี้ไป เธอจะสูญเสียความทรงจำอดีตไปจนหมด. คงเหลือแต่ความจำในปัจจุบันเท่านั้น. นอร์ลา พยายามทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านมา. ตอนนี้ สมองของเธอ ไม่ต่างอะไรกับสมองของมนุษย์โลก. แต่โชคดี, การมองเห็นของเธอ ยังอยู่เหมือนเดิม. โชคดีที่นอร์ลา ยังจำวายุได้. เธอขอร้องให้วายุ เล่าเรื่องราว และที่มาของตัวเธอเองอีกครั้ง. วายุ บอกแก่เธอเท่าที่เธอเคยเล่าให้เขาฟัง. ที่บ่อนกาสิโน, เกิดความวุ่นวายอย่างหนัก จากการต่อสู้กัน ระหว่าง ศัตรูที่มองไม่เห็น กับหน่วย รปภ. ทุกๆ สถานที่ ถูกรื้อค้น พังพินาศ. ดีเอโก้ ไม่สามารถแก้ไขสถานการณ์ได้. ข้าวของถูกทำลาย เป็นระยะๆ ใกล้ตัวเขาไปทุกขณะ. เขาหลบไปซ่อนตัว ในห้องแกลอรี่ของเขา. ศัตรูที่มองไม่เห็น ตามเขาไปจนประชิดตัว ความวุ่นวายยุติลง. บุรุษจากต่างพิภพ ปรากฏตัว ถามหาสิ่งที่พวกเขาต้องการ. บุรุษผู้เป็นหัวหน้า เดินค้นหาไปรอบๆ ห้อง. พบผลิกแก้วหน่วยความจำของนอร์ลา. เขาจึงหยิบเอามาเก็บไว้ในมือ. บุรุษผู้เป็นหัวหน้า รู้สึกประหลาดใจ ที่ไม่พบ นอร์ลา. เขาจึงส่งสัญญาณ รายงานผลการค้นหา ไปยังยานแม่. วายุ พา นอร์ลา ไปเยี่ยมแม่. แม่มีอาการแย่ลงกว่าเดิม. การปรากฏแสงไฟวาบบนท้องฟ้า คราวนี้ เป็นครั้งที่ 4 ... โลกเข้าสู่ภาวะ ปรากฏการณ์ไร้อักษร โดยสมบูรณ์. ไม่ปรากฏ อักขระ ข้อความใดๆ ในเมืองนี้ ไฟฟ้าดับสนิท แผ่นป้ายโฆษณา ป้ายบอกเส้นทางจราจร สลากยา เมนูอาหาร แผนที่ แม้กระทั่ง ระบบคอมพิวเตอร์ใช้ไม่ได้ เพราะระบบปฏิบัติการคำนวณผิดพลาด และล้มเหลว. ค่ำวันนี้, เสียงอีกทึก วุ่นวาย นอกโรงพยาบาล ดังขึ้นต่อเนื่อง. วายุ กับ นอร์ลา เริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัย. พวกเขาจึงพากันออกไปดูเหตุการณ์. ผู้คนบนถนน วิ่งแตกตื่น ชนกับสิ่งที่มองไม่เห็นบ้าง ชนกับรถ เสาไฟฟ้า และสิ่งอื่นๆ ดูวุ่นวายไปหมด. นอร์ลา รู้สึกสังหรณ์ใจว่า นี่คือ การตามไล่ล่าอีกครั้ง เป้าหมาย ไม่ใช่ วายุ แต่คือ ตัวเธอเอง. เธอพยายาม ทบทวนเหตุการณ์ เท่าที่จำได้ จากคำบอกเล่าของวายุ. บุรุษ จากต่างดาว มองดูมอนิเตอร์, จุดพิกัดตำแหน่งของเป้าหมาย มันซ้อนทับกัน. พวกเขาจึงเปลี่ยนวิถีการค้นหา ใช้รังสีความร้อนแทน. ก็ยิ่งไม่เป็นผล เพราะมันดูสับสนไปหมด ทุกๆ ที่ ในบริเวณนั้น เต็มไปดัวยจุดรังสีความร้อน เคลื่อนที่ส่ายไปมา. พวกเขา จึงต้องใช้วิธีเดิม คือการส่งสัญญาณ ให้พวกบุรุษ ออกตามหา พิกัดเป้าหมาย ที่ซ้อนกันอยู่ให้พบ. นอร์ลา คว้าข้อมือ วายุ วิ่งหนีออกไปที่ถนนหน้าโรงพยาบาล. แต่วายุเป็นห่วงแม่. นอร์ลา ให้เหตุผลว่า เป้าหมายไม่ใช่แม่ แต่คือตัวเธอ รับรองว่า แม่ปลอดภัยแน่นอน. อีกอย่าง ชีปเคมีสังหาร ก็ยังไม่ถูกยกเลิก วายุ ก็อาจเป็นเป้าหมายร่วมด้วยอีกคน. คราวนี้ วายุ ตกอยู่ในภาวะติดร่างแหไปด้วย. อาการของแม่ทรุดลงอีก เมื่อแพทย์ไม่สามารถให้ยาแม่ได้ถูกต้อง เนื่องจาก สลากยาเลือนหายไปหมด. คนไข้รายอื่น ก็ตกอยู่ในภาวะแบบเดียวกัน. ทั้งหมอ พยาบาล วิ่งกันให้วุ่น. วายุ กับ นอร์ลา คว้าจักรยานยนต์คู่ใจ ฝ่าความโกลาหลบนท้องถนน ไปตามซอกซอยต่างๆ แต่สิ่งไล่ล่าที่มองไม่เห็น ก็ไล่ตามมาติดๆ. วายุ อาศัยความชำนาญ ในการจดจำถนน ซอยต่างๆ จึงหลบหนีผ่านไปได้. แต่ก็แพ้การไล่ตามของพวกบุรุษ ที่อาศัย gps บนมอนิเตอร์ ในการรุกไล่. ในที่สุด วายุ และ นอร์ลา ก็ไปจนมุม ที่ท่าเรือแห่งหนึ่ง. พวกบุรุษ ปรากฏตัว นับได้จำนวนเกือบ 20 บุรุษ. ยืนโอบล้อมทางหนีของวายุ ไว้หมดทุกช่องทาง. หัวหน้าบุรุษ ส่งสัญญาณ ไปยังยานแม่ว่า พบตัวเป้าหมายแล้ว. เขาเดินเข้าไปหา นอร์ลา ซึ่งยังมีอาการตื่นเต้น หวาดกลัว. ด้วยความกลัวขนาดหนัก นอร์ลา บังเกิดภาพหลอน - เธอถูกบุรุษ พาออกมาจากยานขนส่ง ยืนอยู่ ณ บริเวณโล่งกว้าง ที่ไหนสักแห่ง. เธอรู้สึกหวาดกลัวมาก. เธอรู้สึกว่า บุรุษที่พาเธอมา ยัดบางสิ่งลงไปที่ด้านหลังของหัวของเธอ. แล้วรีบจากไป ท่ามกลางความตกใจ หวาดกลัวอย่างหนัก. ยานขนส่งล่องลอยลับหายไปในความมืดบนท้องฟ้า โดยไม่สนใจว่าเธอตะโกนเรียกจนสุดเสียง. นอร์ลา รู้สึกตัวอีกครั้ง, รู้สึกว่า หัวหน้าบุรุษ เพิ่งเอามือผละออกจากหัวของเธอ. จากนั้น เขาก็หยิบผลึกแก้วซึ่งเป็นชิปหน่วยความจำของเธอ สอดใส่เข้าไป. สร้างความพิศวงให้แก่ วายุ เป็นอย่างมาก. เขาไม่แน่ใจว่า นอร์ลา เป็นหุนยนต์ หรือมนุษย์ต่างดาวกันแน่. หัวหน้าบุรุษ พูดสื่อสารกับเธอว่า ฝันร้ายของเธอจบลงแล้ว. นอร์ลา ลดความตื่นเต้น และหวาดกลัวลง. เมื่อชิปหน่วยความจำทำงาน, มโนภาพในอดีตของ นอร์ลา ก็กลับคืนมา พร้อมกับ มโนภาพใหม่ผสมเข้ามา ซึ่งเธอไม่เคยเห็นมาก่อน. เธอมองเห็น ราชินี โบโอธีส กำลังจะตาย. หัวหน้าบรุษ บอกกับเธอว่า, อาณาจักรของพวกเขา ยังต้องพึ่งนอร์ลา. ราชินีของพวกเรา ยังรอความหวังจากเธอ. ตอนนี้ นอร์ลา รู้ความจริงแล้วว่า เธอไม่ใช่ตัวอันตรายแต่อย่างใด. หัวหน้าบุรุษ กล่าวขอโทษเธอ ที่ไม่บอกความจริงตั้งแต่แรก ที่พาเธอมาเผชิญกับความยากลำบาก บนโลกอันแสนไกล. พวกเขาไม่ได้ทอดทิ้งเธอ. เพียงแต่ ต้องการให้เธอเข้มแข็ง รู้จักปรับตัวให้เข้ากันได้กับวิถีชีวิตมนุษย์โลก เพื่อให้มีเวลามากพอ ในการปฏิบัติภารกิจสำคัญ. ในกลุ่มพวกบุรุษ ก็ปรากฏ บุรุษอีกผู้หนึ่ง กำลังก้าวออกมาข้างหน้า ซึ่งวายุ รู้จักเขาดี และยังอาฆาตแค้นเขาอยู่. เขาคือ ลัคกี้ ชาน. ลัคกี้ ค่อยๆ เดินเข้าไปหา วายุ พร้อมกับ อธิบายให้วายุ หายกังวล ในมือของเขา ถือสิ่งหนึ่งคล้ายปืน เดินไปจิ้มที่คอของเขา. วายุ เอามือลูบ ที่ต้นคอ. มันหายไปแล้ว. เสร็จแล้ว ลัคกี้ ก็ปรากฏกาย เป็นแบบเดียวกันกับพวกบุรุษ. ที่แท้เขาก็คือ พวกเดียวกันเอง. ลัคกี้ เปล่งคำพูดด้วยภาษามนุษย์โลก อย่างเหน็ดเหนื่อยว่า เขาใช้เวลาหลายปี ในการตามหา นอร์ลา. นอร์ลา ขยับเข้าไปไกล้ วายุ, ไม่รู้ว่าจะกล่าวอย่างไรดี. เธอไม่ได้โกหกเขา. ทุกอย่างมันเกินความคาดหมายของเธอ ... และก็ถึงเวลา ที่เธอต้องไปแล้ว. วายุ รู้สึกกังวล 2 เรื่อง ในเวลาเดียวกัน คือ นอร์ลา กำลังจะจากเขาไปไกล ไม่มีโอกาสได้พบกันอีก และแม่ของเขา กำลังจะตาย. นอร์ลา ขอโอกาส พวกบุรุษ เพื่อทำบางสิ่ง เป็นครั้งสุดท้าย.
วายุ นอร์ลา พากันควบรถจักรยานยนต์ กลับไปที่โรงพยาบาล. ในระหว่างนั้น สถานการณ์ต่างๆ ก็เริ่มกลับมาปกติอีกครั้ง. ไฟฟ้ากลับมาสว่างเหมือนเดิม แผ่นป้ายโฆษณา ป้ายบอกเส้นทางจราจร สลากยา เมนูอาหาร แผนที่ ปรากฏอักขระและข้อความอีกครั้ง ระบบคอมพิวเตอร์กลับมาทำงานได้เป็นปกติ. เมื่อถึงโรงพยาบาล, พวกเขารีบเข้าไปเยี่ยมแม่ทันที. พยาบาล มองหน้าพวกเขา พร้อมกับส่ายหน้า แล้วผละจากไป ปล่อยให้ลูกชาย ได้อยู่กับแม่เป็นวาระสุดท้าย. นอร์ลา มองใบหน้าอันซีดเซียวของแม่. เธอพูดกับวายุว่า แม่ช่างดูสวยงามเหลือเกิน. วายุเข้าใจว่า เธอคงพูดปลอบใจเขามากกว่า เขามองไปที่ร่างของแม่ ด้วยสายตาเศร้ามาก, แม่กำลังจะตาย. ตอนนี้ การมองเห็นของ นอร์ลา เริ่มใกล้เคียงกับสายตามนุษย์. นอร์ล่า มองไปที่ลิ้นชัก ดึงลิ้นชักออกมา หยิบไซลิงค์เปล่า ออกมา แล้วแทงเข็มเข้าไปที่แขนของเธอ, ดูดเอาเลือดออกมา. วายุ เพิ่งรู้ความจริงตอนนี้ว่า เลือดของเธอ เป็นสีเงินใส. เธอบอกว่า ที่จริง, มันใสขึ้นมากกว่า ตอนที่เธอมาอยู่บนโลกใหม่ๆ. เพราะเธอได้รับออกซิเจนมากมาย บนโลก ทำให้เลือดของเธอสะอาดขึ้น. บนโลกของเธอ มีออกซิเจนน้อยกว่า. นี่คือ เหตุผลว่า ทำไมพวกบุรุษ จึงส่งเธอมาที่นี่. ขณะที่ นอร์ลา เปิดเผยเรื่องราวใหม่ๆ ของตนเอง เธอก็ฉีดเลือดของเธอ ผสมใส่ลงไปกับท่อสายยางของ มาธา. วายุ มองดูด้วยความไม่แน่ใจว่า จะเกิดผลอย่างไรกับแม่. เพื่อให้วายุหายกังวล นอร์ลา พาวายุ ไปที่หน้าต่าง เล่าเรื่องราวในอดีตที่พวกเขาพบกัน เพื่อเป็นการฆ่าเวลา รอผลบางอย่าง. วายุ ลืมแม่ไปชั่วขณะ เมื่อรู้ว่าอีกไม่นาน นอร์ลา ก็จะจากเขาไปแล้ว. เขารู้สึกเศร้ามากๆ พอๆ กับที่เขายังไม่รู้ชะตากรรมของแม่. สักครู่ พยาบาล ก็เข้ามา ... แล้วเธอก็ เรียก วายุ ให้ไปดู. วายุ รีบไปดูอาการของแม่. สิ่งที่พบ เขาดีใจมาก เมื่อแม่ฟื้นขึ้นมา จนเกือบดูเป็นปกติ ใบหน้าของแม่ ช่างสวยงาม เหมือนที่นอร์ลา บอกไม่ผิดเลย. พยาบาล ก็แปลกใจเช่นกัน. ตอนค่ำ, ที่ทุ่งสนามกว้างแห่งหนึ่ง, ยานอวกาศ และพวกบุรุษ กำลังยืนรอรับ นอร์ลาอยู่. วายุ มีโอกาสกล่าวอำลา นอร์ลา เป็นครั้งสุดท้าย ต่อจากนี้ไป มันจะกลายเป็นตำนานรัก ระหว่างมนุษย์สองพิภพ. ... บนถนนสายหนึ่ง ในชนบทอันสวยงาม, ปรากฏรถเก๋งสีแดง วิ่งนำหน้า รถบรรทุกคันหนึ่ง ผ่านทุ่งหญ้า ลำธาร เนินเขา และป่าสน อันสวยงาม. วายุ กับแม่ เพิ่งขับรถเก๋งมาถึง บ้านหลังใหม่ ที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาป. มันดูสวยและใหญ่กว่าบ้างหลังเดิมของเขามาก. คนงาน 3 คน ที่มากับรถบรรทุก ช่วยกันขนของลงจากรถ และนำไปจัดวาง ตามที่แม่ต้องการ. วายุ ผละออกมา เพราะมีสัญญาณดังขึ้นที่กระเป๋าเสื้อของเขา. มันคือ ผลึกแก้วหน่วยความจำของนอร์ลา นั่นเอง. วายุ ประหลาดใจมาก ว่ามันมาอยู่ในกระเป๋าเสื้อของเขาได้อย่างไร. และเขายิ่งประหลาดใจมากยิ่งขึ้น เมื่อเขานำมาส่องขึ้นไปบนท้องฟ้า แทนแว่นกระจก. ปรากฏภาพของ นอร์ลา ขึ้นมาในห้วงมโนภาพ. เธอพูดกับเขาว่า สิ่งนี้ คือตัวแทนของเธอ. ตอนนี้ เธออาจถึงบ้านแล้วก็ได้. เมื่อไปถึง เธอก็จะได้ชิปหน่วยความจำอันใหม่แทน ชิปประจำตัวของเธอ ขอมอบให้ วายุ เก็บรักษาไว้ เพื่อสื่อสารถึงกันและกัน.
บ้านหลังใหม่ ที่ตั้งอยู่บนทะเลสาป แม้จะดูเก่าแก่ แต่ก็ยังรักษาความสวยงามและใหญ่โตไว้เหมือนเดิม. ในช่วงใกล้ค่ำของวันหิมะตก ปรากฏชายชราผู้หนึ่ง เพิ่งพาเรือกลับจากทะเลสาป พอขึ้นฝั่งเสร็จ ปรากฏแสงวาบ เป็นทางยาว จากฟ้าแล่นลงมาที่บริเวณหลังบ้านของเขา พร้อมด้วยแรงลม จนทำให้ต้นไม้บริเวณนั้นลู่ไปตามแรง. จากนั้น แสงวาบนั่น ก็แล่นหายไป ในความมืดของท้องฟ้า เหมือนตอนขามา, คืนความสงบ ให้แก่บริเวณนั้น. แต่ยังทิ้งร่องรอย ของหมอกสีขาวโพลน ไว้เบื้องหลัง. ม่านหมอกขาวค่อยๆ จางไป ปรากฏร่างของสาวน้อยสีผิวผู้หนึ่ง เดินตรงไปที่ชายชรา ซึ่งกำลังยืนดูเหตุการณ์ ด้วยความรู้สึกงุนงง.
ชายชรา พยักหน้า พร้อมกับความประหลาดใจ กับเสียงของคำถาม.
สาวน้อย นอร์ลา เดินเข้าไป พินิจใบหน้าอันแก่ชราของเขา แสดงความประหลาดใจเช่นกัน.
ชายชรา ที่เธอเรียกชื่อวายุ พยักหน้าช้าๆ ด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
วายุ สวมกอด นอร์ลา ไว้แน่น ทดแทนเวลาอันยาวนาน ที่เธอจากเขาไป. ในขณะที่นอร์ลา กลับรู้สึกว่า มันเพิ่งผ่านไปไม่กี่วัน. กาลเวลาในจักรวาลนี้ ช่างยาวนานเสียเหลือเกิน เมื่อเทียบกับโลกของเธอ กับโลกมนุษย์ใบนี้.
ไม่มีใครรู้ว่า ตำนานรักต่างพิภพ จะจบลงเมื่อใด. ไม่มีมนุษย์คนใด จะยืดอายุของตนเอง เพื่อไปให้ถึง วันอวสานของตำนานรักต่างพิภพ ของหนุ่มสาวต่างวัย ได้เลย.
THE END
Copy writer :
Story Length :
Theme :
Log Line :
Genre :
miseenscene
NORLA
VAYU
MATHA
KING
DEACO
LUCKY CHAN
รังสีการสแกน ของยานอวกาศมนุษย์ต่างดาว แห่งอาณาจักร โบโอธีส ส่งผลกระทบหลายเมืองในโลกมนุษย์. ข้อความในแผ่นกระดาษ แผ่นโลหะทุกชนิด บ้างก็เลอะเลือน บ้างก็สลายไป ไม่สามารถอ่านตัวอักษรได้เลย. แผ่นป้ายโฆษณา ป้ายบอกเส้นทางจราจร สลากยา เมนูอาหาร แผนที่ แม้กระทั่ง ระบบคอมพิวเตอร์ใช้ไม่ได้ เพราะระบบปฏิบัติการคำนวณผิดพลาด และล้มเหลว. การสแกนเพื่อค้นหาเด็กสาวชื่อ นอร์ลา ทำลายระเบียบกฏเกณฑ์ทั้งเมืองไปทันที. ทำให้เมืองนี้ เหมือนถูกสาป. 50 ปี ผ่านไป หลังจากนอร์ลา กลับมาหาวายุ. เลือดสีเงินใส ของนอร์ลา เป็นอมตะ ได้รับการถ่ายทอดไปยัง วายุ ทำให้เขาหยุดอายุไว้ในร่างของชายชรา ตลอดกาล.
|
||||||||||
|