หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 1
ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

ตอนที่ 19
การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 18/105

 

ทุกคนถือวิสาสะ เข้าไปในตึกลึกลับนั่น ข้างในมืด. สังข์เตรียมจุดไฟ จากหินไฟประดิษฐ์ ที่นำติดตัวมา กับเศษผ้าเก่าๆ, ความชื้น เป็นอุปสรรคในการก่อไฟ แต่ก็ไม่เกินความพยายาม. ก่อนที่ทุกคนจะทนหนาวไม่ไหว, เศษผ้าก็ถูกจุดขึ้น พอให้ความสว่างลางๆ.

เอื้อย มองเห็น ตะเกียงเก่าใบหนึ่ง วางอยู่บนหิ้ง ที่อยู่ติดกับเสากลางบ้าน, เธอคว้ามันลงมา รีบเทไขน้ำมันลงไป พอเป็นเชื้อเพลิง และมันก็ถูกจุดขึ้น. แสงตะเกียง ทำให้มองเห็นว่าข้างในมีอะไรบ้าง, อย่างน้อยก็ไม่ต้องเผชิญกับสัตว์มีพิษ ที่อาจหลบซ่อนอยู่ข้างใน.

 

หลังจากจัดวางสัมภาระแล้ว, จาอู กวาดสายตาสำรวจไปรอบๆ ห้องโถงใหญ่. มันเป็นตึกเก่าแก่ ที่ถูกทิ้งร้าง หลอดไฟ ปลั๊กไฟ สายไฟฟ้าถูกรื้อทิ้ง, พื้นและผนัง ก่อด้วยอิฐโบราณ ที่มีอายุไม่น้อยกว่าร้อยปี, เพดานค่อนข้างสูง เลอะเกรอะักรัง ด้วยรอยแยกของซีเมนต์, ประตูและหน้าต่าง ทำจากแผ่นไม้ ที่มีอายุใกล้เคียงกับผนังอิฐ ไม่มีผ้าม่าน มองเห็นกระจกช่องแสงได้ถนัด มันดูเก่าแก่ไม่แพ้กัน และเขรอะไปด้วยคราบสนิม.

 

ใจกลางห้อง มีโต๊ะตัวใหญ่วางอยู่ โชคดีที่ข้างๆ นั่น มีเตี่ยงไม้ตัวใหญ่วางอยู่ มีชั้นวางของอยู่ใกล้ๆ ทำหน้าที่ คั่นพื้นที่ส่วนหน้า สำหรับรับแขก กับส่วนหลัง ที่เป็นราวบันไดเหล็ก ขึ้นไปชั้นบน. ข้าวของในชั้นวาง ดูเป็นของโบราณที่มีค่า มีฝุ่นและหยากไย่เกาะอยู่เล็กน้อย. แสดงว่าบ้านหลังนี้ ถูกทิ้งร้างไว้เมื่อไม่นานมานี่เอง.

 

ข้างห้องโถง มีเตาผิงไฟ อยู่หนึ่งเตา, เก้าอี้นั่งโทรมๆ สามตัว วางนอนอยู่หน้าเตาผิง. จาอู เดินสำรวจต่อไป จนถึงด้านหลังของห้อง ที่อยู่ไม่ห่างจากบันได สำหรับขึ้นไปชั้นบน. พบตู้ไม้เก่าๆ ใบใหญ่ มันน่าจะเก็บอะไรสักอย่างไว้ข้างใน ที่พอจะเป็นประโยชน์ได้บ้าง.

จาอู เปิดมันออกมาช้าๆ พร้อมกลิ่นอับๆ ลอยโชยออกมา. เขาเดาถูกต้อง ข้างในมีเสื้อผ้าเก่าๆ ที่ถูกใช้มาแล้วหลายครั้ง วางทับซ้อนกันอย่างระเกะระกะ อยู่ชั้นบนของตู้ ส่วนอีกสองชั้นถัดลงไป เป็นผ้าห่ม ที่นอน.

 

“ดีเลย กำลังหนาวๆ อยู่พอดี” พวกเด็กๆ คิดตรงกัน.

 

จาอูเรียกสมาชิกมาช่วยกันดูสิ่งนี้ ทุกคนพอใจ และคิดว่า พวกเขาช่างโชคดี ดีกว่าต้องติดฝนอยู่ข้างนอก.

เวลาผ่านไปครู่ใหญ่, ไฟในเตาผิง ถูกก่อขึ้น. ทุกคนมานั่งล้อมวง กินอาหารที่เหลือจากเมื่อวาน, แค่พอประทังความหิวไปก่อน. สังข์ เอื้อย โสนน้อย สวมเสื้อผ้าชุดลำลองตัวใหญ่ มีรอยปะผุเต็มไปหมด และมีกลิ่นเหม็นสาป แต่พวกเขาก็ทนได้ แม้ว่า กลิ่นของมัน จะแรงกว่าเสื้อผ้าของ เคน แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีใส่.

 

“ฮัดเช้ย!”

โสนน้อย จามเสียงดัง พร้อมกับทำหน้าย่นๆ จมูกยู่ๆ ไม่รู้ว่าเพราะทนกลิ่นนั่นไม่ไหว หรือเพราะสาเหตุอื่นกันแน่.

“ใส่ไปเถอะน่า ดีกว่าไม่มี” สังข์ ปลอบใจ โสนน้อย “พรุ่งนี้ รอจนกว่าผ้าจะแห้ง ก็เปลี่ยนได้แล้ว”

“ฝนยังไม่หายสนิทเลย พรุ่งนี้จะแห้งทันเหรอ” โสนน้อย เริ่มเป็นกังวล “เราหนาวจังเลย”

“ยังไง ก็ต้องรอ เสื้อผ้าของพวกเราเปียกหมด ลำพังเตาผิงนี่ แห้งไม่ทันหรอก แค่อุ่น ก็ไม่รู้ว่า จะถึงครึ่งคืนหรือเปล่าก็ยังไม่รู้” สังข์ พูดด้วยความกังวล.

 

ทุกคนยังกินไม่อิ่ม พลัน! ก็มีเสียงครางดัง บลวกๆ! ขลุกขลักๆ! เหมือนน้ำไหลออกจากท่อ. ทุกคนหยุดเคี้ยวคำข้าว เสียงนั้นหายไป, สักครู่ ก็ดังขึ้นอีก. มีหยดน้ำหล่นแหมะ ลงมาถูกที่ปลายจมูกของ จาอู, เขาเงยหน้า มองขึ้นไปบนเพดาน มันมีน้ำหยดลงมาจริงๆ.

 

“เราจะไปดู” จาอู บอก.

“ข้างบนเนี่ยนะ?” สังข์ ถามให้แน่ใจ ขณะมองไปชั้นบนของห้อง, จาอู พยักหน้า.

“หลังคารั่ว ไม่ต้องไปดูก็ได้” โสนน้อย ว่า.

 

จาอู มีหน้าที่รักษาความปลอดภัย เขาจำเป็นจะต้องขึ้นไปดู เพื่อให้แน่ใจว่า คืนนี้ เด็กๆ จะปลอดภัย. เขาคว้าตะเกียง ถือไว้ในมือ เดินไปที่บันได. มาลา เดินตามไปอย่างระมัดระวัง. สังข์ คว้ามีดพกติดตัว ตามไปอีกคน, ก็อยากรู้เหมือนกันว่า ข้างบนนั่นมีอะไร, มันจะมาก่อกวน การหลับนอนคืนนี้อีกหรือไม่. คงปล่อยให้ โสนน้อย กับ เอื้อย นั่งอยู่หน้าเตาผิง มี ซู และ อัง อยู่เป็นเพื่อน.

 

ราวบันไดเหล็ก มันเก่ามาก สนิมเกรอะกรังและชื้น. พวกเขาพากันเดินขึ้นไป ตามแสงไฟ เท่าที่มันส่องไปถึง. เสียงกร็อบแกร็บของพื้นบันได ชวนหวาดเสียว, ไม่รู้ว่ามันจะพังลงตอนไหน. แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี จาอู มาลา สังข์ ยืนเกาะกลุ่ม สำรวจห้องชั้นบน. มันเป็นห้องโถงขนาดไม่ใหญ่นัก.

 

อะไรกันนี่! คงมีคนเสียสติแน่ๆ ที่ขนเอาขดลวดทองแดงมากมาย มาวางกองสุมกันเป็นขยะไว้บนนี้. รอบกองขดลวด มีแผ่นไม้ ขนาดเท่าบานประตูบานใหญ่ 3 แผ่น วางตั้งฉากกับพื้นห้อง หันด้านหนึ่ง เข้าหากองขดลวด บนหน้ากระดาน มีกระจกเงาหลายขนาด แปะติดซ้อนทับกันจนเด็มด้าน แต่อีกด้านหนึ่งของแผ่นไม้ มีสายไฟเส้นเล็กๆ โผล่ออกมาเต็มไปหมด. มันถูกรวบเป็นเส้นเดียวกัน ขนาดท่อนแขน โยงไปเชื่อมต่อกับแผ่นไม้ อีกสองแผ่น ที่ถูกจัดวางในลักษณะเดียวกัน ในตำแหน่งจุดมุม ของสามเหลี่ยมด้านเท่า.

 

“ต้องมีคน จงใจทำแบบนี้ มันทำไปเพื่ออะไร?” ทุกคน น่าจะคิดเห็นตรงกัน.

 

จาอู มาลา และ สังข์ เดินสำรวจไปรอบๆ ห้องอีกครั้ง, หน้าต่างสองด้าน ที่อยู่ตรงข้ามกัน ถูกปิดด้วยผ้าม่านเก่าๆ ข้างนอกฝนหยุดตกแล้ว คงเหลือแต่ลมพัดซู่ๆ. จาอู กับ มาลา เดินไปที่หน้าต่างคนละด้าน เลิกผ้าม่านขึ้นดู.

 

“หน้าต่างถูกปิดหมดทุกบาน แล้วเสียงเมื่อตะกี้ มันมาจากไหนล่ะ?” สังข์ ถามแบบไม่ต้องการคำตอบ.

 

ที่ชั้นล่าง, ฝนหยุดตกแล้ว มีสิ่งหนึ่งข้างนอก เคลื่อนผ่านหน้าต่างไป. ซู หันไปมองเจ้าสิ่งประหลาดนั่น. เสียง ซวบ! แกล่ก! ๆ ๆ ดังขึ้น, เขาหันไปที่หน้าต่างอีกด้านหนึ่งของห้อง ซึ่งเป็นที่มาของเสียง.

 

“อะไรเหรอ?” โสนน้อย กระซิบถามเบาๆ พร้อมกับห่อผ้าห่มเข้ากับตัว ซุกของบางอย่างไว้ในมือ.

 

เอื้อย ค่อยๆ เอื้อมไปคว้ามีดมาถือไว้. เงาดำๆ และเสียงที่อยู่ข้างนอก เริ่มปรากฏถี่ขึ้น, มันเคลื่อนไหวไม่เร็วนัก ไม่อาจคาดเดาได้ว่า เป็นคนหรือสัตว์. ใบหน้าของมันตัวหนึ่ง เฉียดเข้ามาใกล้หน้าต่าง วูบหนึ่งแล้วหายไป. แสงจากตะเกียง ที่แขวนอยู่ ก็พอคาดเดาขนาดของมันได้. มันสูงพอๆ กับคน คลุมหัวด้วยผ้าดำ ปิดบังใบหน้า.

เอื้อย ผงะตกใจ เมื่อเห็นมือของมันตะกายที่หน้าต่างช้าๆ.

 

“เอื้อย คนหรือผี?” โสนน้อย กระซิบถามอีก.

“ไม่รู้”

 

ข้างนอกตึก กระแสลมยังแรงอยู่ เกิดสายฟ้าแลบสองสามครั้ง ตามด้วยเสียงฟ้าคำรามเบาๆ. เหตุการณ์ที่ชั้นบน, สังข์ สังเกตว่า สายฟ้าแลบ แปลบปลาบ! มันมาถี่ขึ้นเรื่อยๆ, แล่นมาจากทุกทิศทาง แล้วมารวมกัน. ประกายไฟฟ้าสีน้ำเงิน ซัดส่ายไปมา รอบๆ ตัวตึก แล่นมาชนกระจกหน้าต่าง แตกกระจาย ปล่อยให้ลมฝนกลุ่มหนึ่ง พัดวูบเข้ามาในห้อง, ม่านหน้าต่าง ปลิวตามแรงลม หลีกให้ละอองฝน ที่กระเซ็นเข้ามา กระเด็นไปถูกขดลวด.

 

แสงไฟจากตะเกียง ก็ดับวูบลงเพราะแรงลม. ทันใดนั้น! กลไกบางอย่างเริ่มทำงาน เสียงคราง บลวกๆ! ๆ ๆ เหมือนเทน้ำออกจากขวด ดังขึ้น. จาอู รีบจุดไฟขึ้นมาอีกครั้ง. กองขดลวดเริ่มขยับ เหมือนมันมีชีวิต, พวกมันกำลังจัดเรียงตัวเอง. พื้นบ้านเริ่มสั่นไหว, สังข์ จาอู และ มาลา ขยับมารวมกัน เฝ้าสังเกตกองขดลวด รอดูว่า อะไรกันแน่ ที่ซ่อนอยู่ในนั้น. พื้นบ้านถูกเขย่ามากขึ้น ราวกับจะพังบ้านทั้งหลัง.

 

“ปึง! ๆ ๆ”

เสียงประตู ถูกทุบ บ้านทั้งหลังไหวสะเทือน. โสนน้อย เอื้อย และ ซู เขยิบเข้ามาชิดกัน, อาวุธในมือ เตรียมพร้อม.

“เกิดอะไรขึ้นนี่?” เอื้อย พูดกับตัวเอง และเริ่มหวั่นใจ กับเพื่อนที่อยู่ข้างบน.

 

ขดลวดเคลื่อนไหวไปมา เหมือนฝูงงู เลื้อยรัดพันสิ่งที่อยู่ข้างใน จนเป็นก้อนกลม เสียงบลวกๆ จากข้างในก้อนขดลวด ชัดเจนขึ้น. พื้นห้องก็สั่นสะเทือนมากขึ้น รู้สึกว่า ตึกอาจจะพังในไม่ช้า. ความกลัว ปกคลุมไปทั่วห้อง และบีบคั้นเข้ามาทุกขณะ เกือบทำให้คนทั้งสามสติแตก. มีสิ่งเดียว ที่ทำให้พวกเขา เกาะกลุ่มกันอยู่ได้ คือ ความกล้า.

สถานการณ์บีบคั้นเช่นนี้ สังข์ ได้ข้อสรุปสำหรับตัวเอง เพื่อสร้างกำลังใจ สู้กับสิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติ และไม่รู้จัก. กล้าหรือกลัว อยู่ที่ หัวใจ, ชนะหรือแพ้ อยู่ที่ สมอง, ชั่วหรือดี อยู่ที่ ปัญญา.

 

จาอู ชูตะเกียงให้สูงขึ้น. พลัน! ก็บังเกิดประกายไฟประหลาด สีน้ำเงินเข้มเกือบเป็นสีขาว ค่อยๆ ซัดส่ายออกมาจากกองขดลวด มากขึ้น มากขึ้น.

 

สัตว์ประหลาดที่อยู่ข้างนอก เพิ่มจำนวนมากขึ้น. โสนน้อย เอื้อย และ ซู ขยับถอยจนหลังไปชนกับ สัมภาระที่วางอยู่. ซู ยื่นมือไปที่กระเป๋าสัมภาระ ค้นหาอาวุธ. มือไปสัมผัสกับสิ่งหนึ่งเข้า สายตาของเขา มีอาการแปลกๆ. เขามองเห็น ซองหนังสีดำ วางอยู่ในกระเป๋าของสังข์.

 

“แสงไฟ มันเห็นแสงไฟ ... ดับไฟเดี๋ยวนี้” เอื้อย กระซิบสั่ง.

ทั้ง 3 คน ช่วยกันดับไฟในเตาผิง และไฟตะเกียง.

 

แรงสั่นสะเทือนของตัวบ้าน ที่มาเป็นระยะๆ ฉีกแผ่นเพดานห้อง ให้หลุดเป็นชิ้นๆ หล่นมาถูกตะเกียง ในมือของ จาอู พรึ่บ! ทุกอย่างมืดสนิทอีกครั้ง. ขดลวดหยุดเคลื่อนไหว ประกายไฟในกองขดลวด ก็หายไปด้วย แรงเขย่าตัวบ้าน เริ่มเบาลง ๆ และหายไปในที่สุด.

เงามืดที่อยู่ภายนอกตัวบ้าน ก็เริ่มทยอยหายไป ๆ ๆ.

 

จาอู สังข์ และ มาลา ช่วยกันปิดม่านหน้าต่าง ไว้เหมือนเดิม ก่อนจะพากันลงไปชั้นล่าง อย่างยากลำบาก. พวกเขามายืนออกรวมกัน ที่บริเวณกลางห้องโถง, หัวใจที่เต้นถี่ ก็เริ่มสู่ภาวะปกติ ทุกคนถอนหายใจ บ้านหลังนี้ ยังไม่พัง. ร่างทึบๆ ของคน 7 คน ขยับไปมาอย่างเชื่องช้า ไม่มีใครปริปากถามว่า เกิดอะไรขึ้น. จาอู กระซิบบอก ให้ทุกคนเข้านอน. ทุกคน ได้ข้อสรุปแบบเดียวกัน คือ ถ้าไม่จุดไฟล่อเจ้าพวกสัตว์ปีศาจข้างนอกนั่น คืนนี้พวกเขาจะปลอดภัย.

 

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 20/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net