หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 3
รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง

บทที่ 22  เดินทางไกล ไปตามฝัน

ตอนที่ 75

สิงห์ดำ

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 74/105

 

หลังจาก เอื้อย โสนน้อย ออกจากบ้านย่าทองมาแล้ว พวกเธอเดินมาตามทาง เพื่อจะไปขึ้นรถที่ถนนใหญ่. มีชายหนุ่มลึกลับผู้หนึ่ง เดินตามหลังมา เอื้อยชำเรืองตามอง ไม่รู้ว่าชายผู้นี้เป็นใคร เป็นคนดีหรือคนร้าย. เท่าที่สังเกต เขาอาจจะเป็นนักเดินทางก็ได้ เพราะเขาไม่ได้มาตัวเปล่า แต่มีกระเป๋าติดตัวมาด้วย. พวกเธอต้องระมัดระวังตัวไว้ก่อน ตามนิสัยที่เคยชินตั้งแต่เด็ก. เพราะนี่คือการออกผจญภัยใหม่อีกรอบ ไม่รู้ว่าสิ่งที่ต้องเผชิญข้างหน้าจะเป็นอะไร. โสนน้อย สบตากับเพื่อน กระซิบถามว่า

“เอาไงดี จะปล่อยให้เขา ตามเราไปอย่างงี้ตลอดทางเหรอ?”

 

เธอสองคนหยุดเดิน ชายลึกลับคนนั้น ก็หยุดเดิน แล้วหลบซ่อนที่ต้นไม้ข้างทาง. และเมื่อพวกเธอออกเดินต่อ เขาก็ออกจากที่ซ่อน เดินตามมาเรื่อยๆ. เอื้อย หยุดอีกครั้ง พร้อมตะโกนถามว่า

“แกเป็นใคร ตามพวกฉันมาทำไม ออกมาให้เห็นหน้าชัดๆ หน่อย”

เงียบ! ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆ.

“นี่ถ้าไม่ใช่คนร้าย ก็ออกมาพูดกันดีๆ เดินลับๆ ล่อๆ อย่างงี้ ใครจะไปไว้ใจห๊า”

 

เมื่อได้รับสัญญาณเปิดทางแบบนี้ เท่ากับเปลี่ยนบรรยากาศ จากศัตรูให้เป็นมิตร. สักครู่ เขาค่อยๆ โผล่ออกจากที่ซ่อนข้างทาง ยกมือทั้งสองขึ้นเสมอไหล่ เพื่อพิสูจน์ว่าเขาไม่ใช่คนร้าย. สองสาวเดินย้อนกลับไปหาเขา. สังเกต ดูเขาเป็นคนหนุ่ม ส่วนสูงไล่เรี่อยกับพวกเธอ. แต่มีผ้าสีดำคลุมที่ศีรษะ เห็นใบหน้าเพียงซีกเดียว. เขาเขยิบถอยหลังเล็กน้อย เมื่อ เอื้อย เดินเข้าไปใกล้.

 

“นี่ ... เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า?” เอื้อย ถาม.

เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย.

“อ๋อ! เราจำได้แล้ว คุณนั่นเอง” โสนน้อย อุทานขึ้น “ก็คนที่ช่วยเราไว้ในงานวัดคืนนั้น เมื่อสองปีก่อนไง นี่ถ้าไม่ได้เขา พวกเราคงโดนลูกกำนันยิงตายแล้วละ”

 

เขารู้สึกสบายใจขึ้น ลดมือลง เปิดหน้าให้เห็นชัดขึ้น.

“ผมขอไปด้วยคนนะครับ เอ่อ ... ผมชื่อ สิงห์ดำ เรียกว่า สิงห์ เฉยๆ ก็ได้ ... แล้วคุณสองคน!”

“เรียกเรา่ว่า เอื้อย นี่ โสนน้อย ... แล้วนี่คุณจะไปทางไหน?” เอื้อย แนะนำ แล้วถามต่อ.

“ที่ไหนก็ได้ ที่ไม่ทำให้พ่อแม่ของผมเดือดร้อน” เขาขยับเดินไป พร้อมๆ กับสาวๆ.

“อะไรกัน มีแต่ลูกต้องดูแลพ่อแม่ ... หรือว่าทะเลาะกัน แล้วหนีออกจากบ้าน”

เขาส่ายหน้า แทนคำตอบ.

“ไหนๆ เราก็จะร่วมทางกันแล้ว มีเรื่องอะไร เล่าให้พวกเราฟังก็ได้ ถ้าคุณไว้ใจ”

 

ระหว่างเดินทางไปด้วยกัน มิตรภาพระหว่างพวกเขา เริ่มก่อขึ้นทีละนิด. สิงห์ดำ เล่าว่า ที่เขาต้องออกจากบ้าน เพราะพวกชาวบ้าน มักไปรบกวนพ่อแม่ของเขา หาว่ามีลูกเป็นปีศาจ นำความทุกข์ร้อนมาให้กับทุกคน. พวกเพื่อนบ้าน จึงพากันแนะนำพ่อกับแม่ของเขาว่า ไม่ควรเลี้ยงลูกคนนี้ไว้. เหตุการณ์ที่แสนทุเรศนี้ เกิดขึ้นบ่อยมาก. จนเขาคิดว่า ถ้าเขาไม่อยู่ที่หมู่บ้านนี้ ก็คงไม่มีคนไปรบกวนพ่อกับแม่. นี่คือสาเหตุที่เขาต้องออกไปจากหมู่บ้าน.

 

“แล้วจุดหมายปลายทางของคุณ คิดไว้หรือยัง?” โสนน้อย ถาม.

“ก็ไปเรื่อยๆ” เขาตอบ.

“เอื้อย หรือว่า จะให้เขาไปกับเรา”

โสนน้อย ขอความเห็น เอื้อย พยักหน้า แล้วซักต่อ.

“ก็ดีเหมือนกัน ... ทุกวันนี้ คุณทำอะไร? หมายความว่า คุณประกอบอาชีพอะไร และทำอะไรได้มั่ง”

“พ่อผมเป็นช่างไม้ ช่างแกะสลัก ทุกวันนี้ผมก็ช่วยท่านอยู่”

“อ้าว! ถ้าคุณไปแล้ว ใครจะช่วยท่านทำงานล่ะ หรือว่าให้น้องอยู่กับพ่อแม่?”

“ไม่ ผมเป็นลูกคนเดียว”

 

สิงห์ มักจะใช้ผ้าปิดหน้าข้างซ้ายตลอดเวลา เพราะเขามีปานสีดำ ที่แก้มด้านซ้าย ขนาดใหญ่ราวฝ่ามือ. เขาเล่าว่า ตอนเขาเกิด แม่ฝันว่าเห็นเด็กเกเรคนหนึ่ง สนุกอยู่กับการเที่ยวเล่นรังแกสัตว์ พวกจิ้งหรีด ตั๊กแตน และสัตว์เล็กๆ. ชาวบ้านเห็นเข้าก็จะดุด่า หรือไม่ก็เอาไม้วิ่งไล่ตี เืพื่อให้เขาหยุดเล่นพิเรนแบบนั้น. แต่เขากลับรู้สึกตื่นเต้นสนุกสนาน. เพราะพวกผู้ใหญ่ วิ่งไม่ทันเขาสักคน.

ต่อมา มีผู้หญิงคนหนึ่ง มาบอกเขาว่า ถ้าเธอถูกตั๊กแตนพวกนั้น จับเอาท่อนไม้เสียบก้นบ้าง เธอจะเจ็บไหม๊. เด็กคนนั้นฉุกคิดขึ้นมาได้ ผู้หญิงคนนั้นเลยถามต่อว่า เธอเป็นลูกใคร มีแม่ไหม. เด็กคนนั้นส่ายหน้า, ถ้างั้นเธอมาเป็นลูกฉันไหม๊? เด็กคนนั้นตอบตกลง.

 

“แล้วก็เกิดมาเป็นคุณ” โสนน้อย เล่าต่อเติมเรื่องราว.

“ตอนแม่ท้องใกล้คลอด เกิดลมพายุฝนฟ้าคะนอง บ้านเกือบพังแน่ะ แล้วก็มีสายฟ้าผ่าลงมา ประกายแสงวาบเหมือนกลางวันแสกๆ ตอนนั้นพ่อบอกว่า เสียงฟ้าผ่าดังมาก จนหูแทบแตก แต่แปลกที่ไม่มีใครเป็นอะไรเลย และหมอตำแยก็ยังไม่ได้ทำอะไร ผมก็คลอดออกมา”

“ทั้งๆ ที่ฟ้าผ่าเนี่ยนะ” เอื้อย อุทาน, สิงห์พยักหน้า แล้วเล่าต่อ.

“หมอตำแย แกชื่อยายคำ เรียกให้พ่อไปดูลูกชาย พ่อถึงกับอุทานว่า เป็นไปได้ไงนี่”

 

สิงห์ เปิดผ้าคลุมหน้าออก เผยให้เห็นสิ่งที่ปกปิดไว้.

“หน้าไปโดนอะไรมา?” เอื้อยถาม และยื่นมือจะไปลูบบริเวณนั้น.

“อย่า!” สิงห์จับมือห้ามไว้ “อย่าแตะต้องมันนะ”

“มีอะไร?”

 

ที่บริเวณแก้มด้านซ้าย มีปานสีดำรูปสายฟ้าเท่าฝ่ามือ ปรากฏอยู่บนนั้น.

“ผมไม่อยากให้คุณเป็นอย่างพวกเขา ... ชาวบ้านพวกนั้นน่ะ”

“ใคร ชาวบ้านพวกไหน เขาเป็นยังไงเหรอ?”

“ผมอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน คนพวกนั้นชอบล้อผม แล้วเอามือลูบหน้าผมเล่น พอรุ่งขึ้นอีกวัน ก็เ้กิดเหตุการณ์แปลกประหลาดขึ้นกับพวกเขา ใกล้ค่ำวันนั้น ท้องฟ้ามืดเหมือนฝนจะตก พวกเขาก็มาล้อผมอีก ผมห้ามเขาก็ไม่ฟัง ผมแกล้งขู่พวกเขาว่า โน่น! ฟ้าร้องแล้ว ระวังฟ้าจะผ่าเอานะ ผมโกรธแล้วตอนนั้น แต่พวกเขากลับพากันหัวเราะเยาะผมใหญ่ หาว่าผมเอาฟ้ามาขู่ แต่ชั่วอึดใจเดียว พวกเขาก็ถูกฟ้าผ่าตาย”

“ตายหมดทุกคนเลยเหรอ?”

สิงห์ พยักหน้า แล้วเล่าต่อ.

“มันเป็นเรื่องอัศจรรย์ คุณคงไม่เชื่อหรอก ผมเองก็ยังไม่เชื่อเลย พวกเขาอาจโชคร้ายก็ได้ ผมไม่ได้ทำอะไรพวกเขา อยู่ๆ ฟ้าก็ผ่าเปรี้ยงลงมา พวกชาวบ้านตาย แต่ผมไม่เป็นอะไร ตั้งแต่นั้นมา พวกชาวบ้านก็ลือไปต่างๆ นานา หาว่าผมเป็นลูกปีศาจมาเกิด และจะจับผมไปเผา แต่พ่อไม่ยอม พวกเขาจึงขับไล่พ่อกับแม่ ให้ออกไปจากหมู่บ้าน พ่อกับแม่จึงพาผมอพยพ ไปอยู่ในที่ห่างไกลผู้คน”

“แล้วคุณออกมา ปะปนกับคนอื่นๆ ได้ยังไง ไม่กลัวพวกเขาจับได้เหรอ?”

“นี่แหละ ผมจึงต้องใช้ผ้าปิดหน้าไว้ แต่ถ้ามีคนจำได้ ผมก็จะต้องหลบไปทางอื่น”

“หมายความว่า คุณอยู่ในหมู่บ้านนี้ ก็ลำบากน่ะซิ? มิน่าล่ะ คุณถึงเต็มใจ ที่จะไปกับเรา”

 

“เมื่อไหร่จะถึงทางแยกซะที เราเดินกันมาตั้งไกลแล้วนะ” โสนน้อย บ่น.

“มองเห็นศาลานั่นไหม๊” สิงห์ หยุดเดิน ยกมือชี้ไปข้างหน้า “ไปถึงตรงนั้นก็ถึงทางใหญ่แล้ว แต่ผมว่า เราพักเหนื่อยกันเสียหน่อยก็ดีเหมือนกัน”

พวกเขาชวนกัน แวะนั่งพัก ที่บริเวณลานหินข้างทาง.

“เรื่องเกี่ยวกับตัวผมเนี่ยะ อาจเป็นเรื่องเหลวใหล พวกคุณจะไม่เชื่อ ก็ได้นะ”

“แล้วคุณแน่ใจแค่ไหนล่ะ” โสนน้อย ท้าพิสูจน์ “กับพลังลึกลับ ที่มากับปานดำรูปสายฟ้าที่หน้าคุณน่ะ ถ้ามีคนไปลูบอีกครั้ง เขาจะถูกฟ้าฝ่าอีกไหม? เห็นคุณบอกว่า มันอาจเป็นเรื่องบังเอิญไง”

“ไม่รู้สิ นั่นมันก็นานมาแล้ว”

“นี่เธอจะบ้าเหรอ!” เอื้อย จับข้อมือของเพื่อนไว้ ก่อนที่จะยื่นออกไปลูบปาน ที่ใบหน้าของ สิงห์ “จะทดสอบอะไรอีกล่ะ ถ้ามันเกิดเป็นจริงขึ้นมา ประเดี๋ยวก็ถูกฟ้าผ่าเอาหรอก”

 

แต่โสนน้อย ยักไหล่ ไม่เชื่อเรื่องงมงาย, ยืนยันจะทดสอบ. เธอค่อยๆ ยื่นมือไปที่ใบหน้าของ สิงห์ดำ. เขาผงะหน้าห่างออกมานิดหนึ่ง ราวกับจะถามว่า แน่ใจนะ จะทำแบบนี้. โสนน้อย หยุดชงักชั่งใจอีกครั้ง แต่ในที่สุด ก็ยื่นมือเข้าใกล้อีก จนเกือบแตะกับใบหน้าของเขา.

 

“เอาจริง เหรอนี่” สิงห์ อุทาน. แต่โสนน้อย ไม่กลัว, ยื่นฝ่ามือน้อยๆ แตะที่ปานดำ.

 

ทันใดนั้น! โสนน้อย มีอาการชักกะตุก ตาค้าง ลงไปนอนดิ้นกับพื้น เหมือนคนถูกไฟฟ้าดูด. เกิดเรื่องใหญ่แล้ว, สิงห์ สะดุ้งตกใจ รีบลุกขึ้นยืน ทำ่ท่างเก้ๆ กังๆ. เอื้อย รีบเข้าไปประคองเพื่อน ที่กำลังนอนดิ้นคว่ำหน้าอยู่.

 

“โสนน้อย ๆ”

ร่างของโสนน้อย แน่นิ่งไป.

“ทำไงดี โสนน้อย บอกแล้วว่า อย่าเล่นบ้าๆ แบบนี้ ... เธออย่าตายนะ คุณ ทำไงดี?”

 

สิงห์ ก็ตกใจเหมือนกัน ทำอะไรไม่ถูก. เอื้อย ค่อยๆ จับร่างของ โสนน้อย พลิกหงายขึ้น. เธอยังแน่นิ่งไม่ได้สติ

“หรือว่าเธอถูกไฟฟ้าดูดจริงๆ”

เอื้อย อุทาน พร้อมกับเขย่าร่างของเพื่อน ด้วยความตกใจ.

 

“จ๊ะเอ๋!” โสนน้อยลืมตาโพลง ยิ้ม แล้วหัวเราะชอบใจ “อิ อิ อิ”

“นี่ โสนน้อย เล่นบ้าอะไรกัน ตกใจหมดเลย”

เอื้อย เขย่าไหล่เพื่อน. สิงห์ รู้สึกโล่งออก ส่ายหัว. แต่ก็พอใจกับนิสัยขี้เล่นของ โสนน้อย และก็อดหัวเราะด้วยไม่ได้.

 

มิตรภาพของพวกเขาสามคน เริ่มสนิทแนบแน่นเข้าไปทุกขณะ. สองสาวน้อย ที่ไร้คนคุ้มครองดูแล กับหนึ่งหนุ่มที่เคยโดดเดี่ยว. ต่อแต่นี้ไป พวกเขาจะไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว และพวกเขาสัญญาด้วยใจว่า จะดูแลช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ตลอดระยะทางซึ่งพวกเขาก็ไม่อาจ กำหนดเป้าหมายที่แน่นอนได้.

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 76/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net