หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 

ภาคที่ 3
รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง

บทที่ 29  กู้วิกฤต

ตอนที่ 99

วิกฤตรัก

ตอนที่แล้ว ... ตอนที่ 98/105

 

รถแล่นจากอาคารรัฐสภา, บรรยากาศในรถเงียบสนิท เหมือนไม่มีคนอยู่ในนั้น. จนกระทั่ง มันวิ่งเข้าไปหยุดสนิทนิ่ง ในอาคารจอดรถของบ้านท่านผู้นำ.

 

รจนา ลงจากรถ วิ่งขึ้นไปข้างบน โดยไม่สนใจแม่ ที่ออกมารอรับลูกและสามีที่ประตูบ้าน.

 

“คุณพี่คะ มาเหนื่อยๆ พักดื่มน้ำโสมก่อนนะคะ”

 

สมลักษณ์ นั่งพักถอนหายใจ หลังจิบน้ำโสม ให้ใจเย็นลงก่อน.

“วันนี้ คุณรู้ไหม๊ ลูกสาวคุณ ทำให้ผมเสียหน้า ทำไมคุณไม่ดูแลลูก ปล่อยให้ลูกทำยังงั้นได้ยังไง?”

“ลูกของเราโตแล้วนะคะคุณ”

“แต่ทำให้ผมวางตัวลำบาก คุณรู้ไหม๊!”

“แต่ก็ถึงเวลาแล้วไม่ใช่หรือคะ ที่ต้องตัดสินใจ คุณพี่ไม่ได้ทำอะไรด้วยตัวคนเดียวนะคะ และก็ไม่ได้โดดเดี่ยว มีคณะลูกขุนที่เข้าข้างคุณพี่ตั้งค่อนสภา คุณพี่จะกลัวอะไรอีก น้องเคยเตือนคุณพี่แล้ว ให้ระวังพาหิระไว้ให้ดี เขาน่ะมีอำนาจ อิทธิพลไปทั่วนครรัฐ กำลังทหารและตำรวจ ก็อยู่ในบังคับบัญชาของเค้า”

“ก็นั่นแหละ ที่ผมเป็นห่วง”

“แต่ถ้าคุณพี่ไม่ฉวยโอกาส ตอนที่มีคนสนับสนุน ก็อาจจะสายเกินแก้ คุณพี่ต้องรีบแล้วละ ใช้อำนาจที่อยู่ในมือให้เกิดประโยชน์ ทำเถอะค่ะ เพื่อนครรัฐของเรา และทำเพื่อลูก”

 

“เอาเถอะ เรื่องนั้นผมจะรีบจัดการ ... นี่คุณ ผมจะส่งลูกไปปารีสัปดาห์หน้า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป อย่าให้ลูกไปยุ่งเกี่ยวหมู่บ้านสันติอรุณนั่นอีกนะ”

“คุณพี่อย่ารุนแรง รักษาน้ำใจลูกไว้บ้างนะคะ”

“กับไอ้หนุ่มนั่นน่ะเรอะ ทำไมคุณไม่ใช้สมองคิดซะบ้าง คุณจะปล่อยให้ลูกสาวของเรา ไปคบกับคนต่ำต้อยขนาดนั้นน่ะเหรอะ ผมทำใจไม่ได้”

“ถ้าเราห้ามลูกไม่ได้ คุณพี่จะทำยังไงล่ะ?”

“ก็ต้องตัดพ่อตัดลูกกัน และก็อยู่บ้านนี้ไม่ได้”

“นั่นมันไม่รุนแรงไปหน่อยเรอคะ”

 

สมลักษณ์ หยุดถอนหายใจ ก่อนจะพูดอธิบายเหตุผล ให้มีความน่าเชื่อถือมากขึ้น.

“นี่แหละ คือเหตุผลที่ผมต้องให้รจนาไปปารีส และก็ยังมีอีกเหตุผลหนึ่ง ลูกไปอยู่ที่โน่น ก็ยังปลอดภัยกว่าอยู่ที่นี่ สถานการณ์ในนครรัฐของเรา ไม่น่าไว้วางใจ เผื่อว่าอำนาจของผม จะสู้กับคนพวกนั้นไม่ได้ ลำพังคณะลูกขุนชุดใหม่ที่ผมไว้ใจ ก็อาจช่วยอะไรผมไม่ได้”

 

...

 

ประธานคณะลูกขุน แจ้งให้ประธานนครรัฐทราบว่า คณะลูกขุนส่วนใหญ่ พิจารณาตัดสิน โครงการของชาวชุมชนสันติอรุณ เป็นแผนปฏิบัติลำดับแรก ไปพร้อมๆ กับการเก็บภาษีคนรวย ของ อภท. และให้แผนปรับปรุงผังเมือง ของกลุ่มบริษัท เรียล จี ฟอร์ส อยู่ในลำดับสุดท้าย.

ประธานนครรัฐ สมลักษณ์ วงศ์นารา พิจารณาแล้ว ลงนามอนุมัติตามนั้น โดยไม่รีรอ แล้วท่านก็รีบผละออกจากที่ทำงาน.

 

หลังจากมีเรื่องขัดแย้งกับพ่อ รจนา รู้สึกเหมือนตัวเอง ถูกจับขังให้อยู่ในบ้านตามลำพัง. เธอไม่สนใจว่า สถานการณ์ความขัดแย้ง ภายในนครรัฐ จะเป็นอย่างไร แต่หัวใจของเธอ ยังได้รับอิสระอยู่.

รจนา รู้สึกแช่มชื่นดีใจ สามารถติดต่อกับ สังข์ ได้แล้ว หลังจากพยายามโทรศัพท์ติดต่อเขา หลายครั้ง.

 

“สังข์ ทำไมติดต่อยากจัง คิดว่าคุณไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว”

“เสียงคุณ ฟังดูเศร้าจัง เป็นอะไรรึเปล่า ช่วงนี้สัญญาณไม่ดีเลย หลังจากคุณกลับไปบ้าน ผมแทบจะย้ายบ้าน ไปอยู่ที่โครงการบึงน้ำเจ้าพระยา พอกลับมาที่สันติอรุณ ก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณพอดี ”

“คุณรู้ไหม๊ รจต้องไปปารีส ในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว แต่รจไม่อยากไป รจยังไม่พร้อม แต่พ่อก็ไม่ฟังรจเลย”

“โธ่! รจ ถ้าคุณไปจริงๆ ผมคงแย่แน่ๆ แค่นี้ ผมก็คิดถึงคุณจะแย่อยู่แล้ว ”

“รจ ออกไปไหนไม่ได้เลย แต่รจก็พยายามอยู่นะ”

 

“พยายาม จะออกไปหาไอ้หนุ่มนั่นอย่างงั้นเหรอะ!?”

สมลักษณ์ เพิ่งวางงานยุ่งๆ จากที่ทำงาน แต่ต้องมาพบกับสถานการณ์ขัดแย้ง ภายในบ้าน, ได้ยินเรื่องรบกวนใจ จึงยั้งอารมณ์ไม่อยู่. พูดดักคอบุตรสาวออกไป ด้วยอารมณ์โกรธ.

“พ่อบอกแล้วใช่ไหม๊ว่า ให้เลิกติดต่อกับไอ้หมอนั่น”

“พ่อค่ะ นี่มันชีวิตของหนู หนูตัดสินใจเองได้”

“นี่ลูกบังคับพ่อ ให้พ่อต้องทำในสิ่งที่พ่อไม่อยากทำใช่ไหม๊”

 

สมลักษณ์ ระเบิดอารมณ์โกรธ แบบยั้งไม่อยู่.

“ยังงั้นก็ได้ ... ไปเลย ถ้าคิดว่าตัวเองทำถูกต้อง ไม่เห็นแก่หน้าพ่อ พ่อปกครองเมืองนี้ได้ แต่ไม่สามารถปกครองลูกของตัวเองได้ แต่ ... ไปแล้ว ก็อย่ากลับมาให้พ่อเห็นหน้าอีก”

 

สมลักษณ์ พูดเสร็จ เดินออกจากห้องของลูกสาวไป. สถานการณ์ภายในบ้าน บ่งบอกว่า อาจมีเรื่องที่ไม่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นก็ได้.

 

รจนาเสียใจมาก รู้สึกน้อยใจ พ่อเปลี่ยนไป. นอกจากไม่เข้าใจเรื่องยุ่งๆ ภายในนครรัฐแล้ว ยังไม่เข้าใจความรู้สึกของลูกอีก.

 

อีกมุมหนึ่งของบ้าน ที่เงียบสงบ, สมลักษณ์ รู้สึกเสียใจมาก ที่ลูกไม่เชื่อ และไม่เข้าใจเจตนาที่แท้จริงของตน. เขาไม่อยากขัดใจลูก แต่ที่ทำไป ก็เพื่ออนาคตที่ดีของลูก. ในฐานะของพ่อคนหนึ่ง เขาทำอะไรผิดพลาดไปอย่างนั้นหรือ?

สมลักษณ์ นั่งทบทวน สิ่งที่ทำไปวันนี้. แต่เขาไม่รู้ว่า คำพูดที่กระแทกออกมาจากปาก ไปปะทะกับอารมณ์อันอ่อนไหว ของลูกสาว กลายเป็นต้นเหตุ ทำให้ชีวิตของ รจนา พลิกผันไป แบบคาดไม่ถึง.

 

รจนา ฉวยโอกาส ตอนแม่ไปทำธุระนอกบ้าน พ่อบ้านจรัล และ แม่บ้านประไพ ก็ยุ่งอยู่กับงานหลังบ้าน. รจนา เขียนข้อความสั้นๆ บอกแม่ มณฑิรา.

 

“พ่อไม่เหมือนเดิม ไม่รักลูกเหมือนเมื่อก่อน รจกราบขอโทษแม่ ลูกขอเลือกตามทางที่ลูกต้องการ ”

 

รจนา นัดแนะ เอื้องทิพย์ ให้มารับที่บ้าน และพาไปพบสังข์ ที่หมู่บ้าน ในโครงการชีวิตใหม่ หัวใจพอเพียง ริมบึงน้ำเจ้าพระยา. ทิ้งปัญหาไว้ให้แม่กับพ่อทำความเข้าใจกันเอง. เธอหายออกจากบ้านไปเพียงคนเดียว พวกเขาก็คงอยู่กันได้.

 

รจนา ตั้งใจว่าจะหลบซ่อนผู้คน สักระยะหนึ่งก่อน แล้วค่อยคิดหาทางแก้ไขต่อไป.

 

...

 

“รจ ผมดีใจที่คุณมา” สังข์ กุมมือ รจนา ไว้แน่น แล้วบอก “ขอบคุณมากนะ เอื้อง ที่พารจมาถึงที่นี่ แต่ ท่านประธานนครรัฐ-”

“ไม่เป็นไรหรอก เรื่องนั้นน่ะ รจคิดหาทางแก้ไว้แล้วค่ะ”

 

เอื้องทิพย์ เดินเข้ามาใกล้ๆ และพูดกับ สังข์ อย่างเป็นทางการ.

“นี่คุณ รู้ใช่ไหม๊ว่ารจนาเป็นใคร หวังว่า คุณจะไม่ทำเพื่อนของเราผิดหวัง หรือเสียใจ เพราะเท่าที่คุณเห็นอยู่นี่ มันก็แย่พอแล้ว ตั้งแต่นี้ไปก็ขึ้นอยู่กับคุณสองคน ว่าจะเอายังไงกับชีวิต ... รจ เธอตัดสินใจแน่แล้วใช่ไหม๊ ว่าเธอต้องการแบบนี้”

 

รจนา เดินเข้าไปสวมกอดเพื่อน รู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของเพื่อน ที่กรุณาช่วยเป็นธุระให้.

“เราตัดสินใจแล้ว เพราะถ้าเราไม่มาที่นี่ พ่อก็จะส่งเราไปปารีส นั่นมันยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ เธอก็รู้ใช่ไหม๊ว่า มันจะเกิดอะไรขึ้น หลังจากนั้น”

“ถ้างั้น เอื้อง ต้องกลับก่อน ... รจ โชคดีนะ”

 

รจนา มีโอกาสใกล้ชิดกับ สังข์ มากขึ้น ตามลำพัง. ในที่สุด ทั้งสองตกลงใจ ที่จะใช้ชีวิตร่วมกันแบบสามีภรรยา.

 

รจนา อยู่กับ สังข์ ได้สองวัน. พ่อใหญ่รักพูน ก็ให้คนในชุมชนขับรถตามมา ถึงที่บ้านของ สังข์ เพื่อบอกเล่าบางสิ่งบางอย่าง ที่พ่อใหญ่คิดว่า นี่คือเรื่องใหญ่และเป็นเรื่องสำคัญ.

เมื่อพ่อใหญ่เข้าไปในบ้าน พ่อใหญ่ไม่เห็นรจนา เพราะเธอยังหลบอยู่ในห้อง. มีแต่ สังข์ นั่งอยู่ที่ระเบียงบ้าน พ่อใหญ่เอ่ยขึ้นว่า

 

“พ่อพูดตรงๆ นะ สังข์ เธอก็เป็นคนที่ทุกคนในหมู่บ้านของเรา ให้ความรักและนับถือ พ่อก็เช่นกัน เห็นเธอตั้งแต่ยังพูดไม่ได้ จนกระทั่งตอนนี้ เธอกลายเป็นส่วนหนึ่งของหมู่บ้านเราแล้ว”

พ่อใหญ่ ถอนหายใจ ก่อนจะพูดเป็นจริงเป็นจัง.

“แต่ตอนนี้ หนูรจนา มาอยู่กับเธอในบ้านเดียวกันอย่างนี้ มันดูไม่เหมาะและก็ไม่งามด้วย สำหรับหมู่บ้านของเรา ที่ยังถือสากับเรื่องนี้ พวกเราไม่ได้คิดรังเกียจหนูรจนาเลย แต่อยากจะทำให้มันถูกต้อง นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลยนะ สังข์ เขาเป็นถึงลูกสาวของผู้นำนครรัฐเชียวนะ ย่อมให้โทษให้คุณกับชุมชนของเราได้ เรื่องนี้พ่อกับคนอื่นๆ ก็หนักใจไม่น้อย”

 

ได้ฟังคำสนทนากัน ระหว่างพ่อใหญ่กับ สังข์, รจนารู้สึกเกรงใจ และรู้สึกตัวเองก็มีส่วนผิด. เธอค่อยๆ โผล่หน้าออกมาจากห้อง แล้วคลานเข้าไปกราบพ่อใหญ่.

 

“หนูขอโทษค่ะ พ่อใหญ่ หนูไม่มีที่ไปจริงๆ ค่ะ”

“เรื่องของหนูน่ะ พ่อเข้าใจ แต่ผู้ใหญ่ทางฝ่ายหนู เขาจะไม่เข้าใจพวกเราน่ะสิ”

 

รจนา นั่งน้ำตาซึม ไม่รู้จะแก้ไขปัญหา ที่กำลังเผชิญหน้านี้อย่างไร. มีคนเดียวที่ รจนา คิดถึงมากที่สุดในตอนนี้ ก็คือแม่. แต่จะบอกกับแม่อย่างไรดี เธอยังคิดไม่ออก.

 

“เอาอย่างนี้นะ ไหนๆ เรื่องราวมันก็มาถึงจุดนี้แล้ว ลดหนักให้เป็นเบาเสีย ทำเรื่องนี้ให้มันถูกต้อง”

พ่อใหญ่ ถอนหายใจ ก่อนจะให้ทางออก.

“แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า จะพูดกับท่านหญิงอย่างไร เพื่อให้เรื่องการสู่ขอตามประเพณีมันง่ายเข้า”

 

...

 

คงไม่ต้องรีรอให้เรื่องมันยืดยาว และยุ่งยากอีกต่อไป. รจนา ติดต่อ เอื้องทิพย์ ให้ช่วยเป็นธุระไปบอก ท่านหญิงมณฑิรา, เรื่องการจัดการงานแต่งงาน ระหว่างเธอกับ สังข์. แต่ต้องถือเป็นความลับอย่างยิ่ง อย่าให้ท่านประธานรู้เป็นอันขาด.

 

เอื้อย รู้เรื่องราวระหว่าง สังข์ กับ รจนา แล้ว จากพ่อใหญ่รักพูน. ความรู้สึกเจ็บลึกในหัวใจ ก็ถาโถมเข้ามา ราวกับถูกควักหัวใจออกจากทรวงอก จนเธอตั้งตัวแทบไม่ติด.

เอื้อย กลับเข้าไปในห้องนอน ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา, ระบายความอัดอั้น ที่เก็บสะสมมานาน ให้ทุเลาลงไปบ้าง. ความรู้สึกแบบนี้ โสนน้อยเข้าใจ เพราะผ่านพ้นมันมาแล้ว. แต่สำหรับ เอื้อย เพื่อนรัก เพิ่งจะเผชิญมันครั้งแรก. เธอรู้ดีว่า เรื่องราวความรักของพวกเขา ล่วงเลยมาจนถึงวันนี้ แก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว. ปัญหาหัวใจของใคร คนนั้นต้องแก้เอง ไม่มีใครจะช่วยได้. โสนน้อย ค่อยๆ คลานเข้าไปปลอบโยน โอบกอดเพื่อนไว้ เผื่อว่าเพื่อนจะทุเลาความเศร้างลงไปได้บ้าง.

 

“เอื้อย ร้องไปเถอะ ร้องให้พอ ... วันพรุ่งนี้ จะได้ไม่ต้องเสียน้ำตาให้กับใครอีก”

 

อ่านต่อ ... ตอนที่ 100/105

 

สารบัญ / ตอนที่

ปฐมบท -

แสงแรกของเรื่องราว


ภาคที่ 1: ตามหารัก อุปสรรคไม่ท้อ


บทที่ 1   ต้นเหตุของเรื่องราว

(1) ละครชีวิตแห่งนครวิชัยยศ (ตอนที่ 1/105)
(2) รัก ริษยา อาฆาต อำนาจมัวเมา (ตอนที่ 2/105)
(3) อำลาที่ขมขื่น (ตอนที่ 3/105)

บทที่ 2   สังข์ เอื้อย โสนน้อย

(1) อดีตที่เติบโต (ตอนที่ 4/105)
(2) เพื่อนใหม่ผู้น่าสงสาร (ตอนที่ 5/105)
(3) จินตนาการ นิทาน ความฝัน (ตอนที่ 6/105)

บทที่ 3   วันสังหาร

(1) ชีวิตที่โหยหา (ตอนที่ 7/105)
(2) พินัยกรรมริษยา (ตอนที่ 8/105)
(3) คำสั่งลับ (ตอนที่ 9/105)

บทที่ 4   ชีวิตใหม่กลางภูผา

(1) ภาระใหม่ของนาเคนทร์ (ตอนที่ 10/105)
(2) ความลี้ลับของป่า (ตอนที่ 11/105)
(3) บทเรียนชีวิต (ตอนที่ 12/105)
(4) เวทกล มนตร์สู้ปีศาจ (ตอนที่ 13/105)
(5) ส่งเด็กกลับบ้าน (ตอนที่ 14/105)

บทที่ 5   ภูติร้ายในป่ามรณะ

(1) ประตูมายาแห่งป่า (ตอนที่ 15/105)
(2) ภาพลวงตา (ตอนที่ 16/105)
(3) กลลวงปีศาจ (ตอนที่ 17/105)
(4) หุบผาหมอก (ตอนที่ 18/105)

บทที่ 6   ประตูเวลาที่เรือนปีศาจ

(1) การมาเยือน ของมนุษย์นอกจักรวาล (ตอนที่ 19/105)
(2) ประตูเวลา ของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 20/105)

บทที่ 7   หนอนทะเลทราย

(1) สู่ทะเลทราย (ตอนที่ 21/105)
(2) หนอนยักษ์ มฤตยูใต้ดิน (ตอนที่ 22/105)

บทที่ 8   หลุมดำดูดเวลา และการตามล่าของมนุษย์นอกจักรวาล

(1) หมู่บ้านไร้เวลา (ตอนที่ 23/105)
(2) จุดจบของพวกเอเลี่ยน (ตอนที่ 24/105)

บทที่ 9   พบเพื่อนใหม่

(1) สองพี่น้องชาวเล (ตอนที่ 25/105)
(2) ปริศนาเฒ่าทะเล (ตอนที่ 26/105)
(3) ความลับ (ตอนที่ 27/105)
(4) แผนเดินทาง (ตอนที่ 28/105)
(5) บทเรียนบนเรือรบ (ตอนที่ 29/105)

บทที่ 10    ผจญภัยกลางมหาสมุทร

(1) เขตย้อนเวลา (ตอนที่ 30/105)
(2) บนเรือโจรสลัด (ตอนที่ 31/105)
(3) ผีเสื้อสมุทร และหมึกยักษ์ (ตอนที่ 32/105)
(4) เกาะร้าง (ตอนที่ 33/105)
(5) นิมิตแห่งตำนานสายฟ้าอสูร (ตอนที่ 34/105)

บทที่ 11   ปาฏิหาริย์ของเทพแห่งลิง

(1) อาวุธมีเจ้าของ (ตอนที่ 35/105)
(2) ปาฏิหาริย์ลิงเผือก (ตอนที่ 36/105)
(3) ปริศนาคำทำนาย (ตอนที่ 37/105)
(4) อากาศยานช่วยชีพ (ตอนที่ 38/105)
(5) อวสานเกาะร้าง (ตอนที่ 39/105)

 

ภาคที่ 2: ฝ่าอุปสรรค เพื่อรักและอิสรภาพ


บทที่ 12   นครพันธุรัฐ เมืองคนทาส

(1) เชลย (ตอนที่ 40/105)
(2) ทาสใหม่ (ตอนที่ 41/105)
(3) นายหญิง เจ้าแห่งนครพันธุรัฐ (ตอนที่ 42/105)
(4) สถานภาพใหม่ของสังข์ (ตอนที่ 43/105)
(5) ความลับของนาเคนทร์ (ตอนที่ 44/105)

บทที่ 13   เทคโนโลยีล่องหน

(1) ห้องลับของนายหญิง (ตอนที่ 45/105)
(2) นวัตกรรมการอำพราง (ตอนที่ 46/105)
(3) เสน่ห์แห่งอำนาจ (ตอนที่ 47/105)
(4) ความลับที่ต่อรองกันได้ (ตอนที่ 48/105)

บทที่ 14   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 1)

(1) แผนหลบหนี (ตอนที่ 49/105)
(2) ประตูแห่งอิสรภาพ (ตอนที่ 50/105)
(3) หนี (ตอนที่ 51/105)

บทที่ 15   เส้นทางที่พลัดพราก

(1) หมู่บ้านมนุษย์กินคน (ตอนที่ 52/105)
(2) พลายงาม เพื่อนร่วมทางคนใหม่ (ตอนที่ 53/105)
(3) นางพิม (ตอนที่ 54/105)
(4) เปลี่ยนร่างอำพรางหนี (ตอนที่ 55/105)

บทที่ 16   เมืองกาญจนา

(1) วัดส้ม เมืองกาญจนา (ตอนที่ 56/105)
(2) ธัมมะกับชีวิต (ตอนที่ 57/105)
(3) ไปพบย่าทอง (ตอนที่ 58/105)

บทที่ 17   บ้านของย่าทอง

(1) สายสัมพันธ์ย่าหลาน (ตอนที่ 59/105)
(2) ความสุขในเรือนทอง (ตอนที่ 60/105)
(3) ความสุข ความพอเพียง (ตอนที่ 61/105)

บทที่ 18   วัยรุ่น วัยรัก วัยเรียน

(1) วัยรัก วัยเรียน (ตอนที่ 62/105)
(2) ความรักที่ก่อตัว (ตอนที่ 63/105)
(3) แสงสีแห่งชนบทยามค่ำคืน (ตอนที่ 64/105)
(4) เรื่องวุ่นวาย ของวัยรุ่น (ตอนที่ 65/105)

บทที่ 19   ความรัก ความหวัง ยังไม่สิ้น

(1) เส้นทางรัก โสนน้อย สร้อยมณี (ตอนที่ 66/105)
(2) บวชพลายงาม (ตอนที่ 67/105)
(3) ลางบอกเหตุ (ตอนที่ 68/105)
(4) ทางรัก ทางธรรม (ตอนที่ 69/105)

บทที่ 20   ตามหาเพื่อน

(1) ก้าวใหม่ของ นครพันธุรัฐ (ตอนที่ 70/105)
(2) รหัสสื่อสาร 213 ที่ยังจำกันได้ (ตอนที่ 71/105)
(3) นักบินฝึกหัด (ตอนที่ 72/105)

บทที่ 21   แหกคุกนรก นครพันธุรัฐ (ครั้งที่ 2)

(1) เปิดฉากหนี (ตอนที่ 73/105)
(2) ปิดฉากทาสนรก (ตอนที่ 74/105)

 

ภาคที่ 3:   รักนิรันดร์ ฝันเป็นจริง


บทที่ 22   เดินทางไกล ไปตามฝัน

(1) สิงห์ดำ (ตอนที่ 75/105)
(2) เมืองแห่งความฝัน (ตอนที่ 76/105)

บทที่ 23   นครรัฐเทพนารา

(1) นรกบนเมืองสวรรค์ (ตอนที่ 77/105)
(2) สวรรค์ในเมืองนรก (ตอนที่ 78/105)
(3) บทเรียนของแพรวา (ตอนที่ 79/105)
(4) งานเลี้ยงที่มีวันเลิกลา (ตอนที่ 80/105)

บทที่ 24   ชีวิตใหม่ ใจกลางมหานคร

(1) แดนคนเถื่อน (ตอนที่ 81/105)
(2) เพื่อนรัก (ตอนที่ 82/105)
(3) แดนคนดี (ตอนที่ 83/105)

บทที่ 25   ชีวิตจัดสรร ณ สันติอรุณ

(1) สวรรค์ลิขิต (ตอนที่ 84/105)
(2) ชีวิตจัดสรร (ตอนที่ 85/105)
(3) วิถีชีวิต วิถีชุมชน (ตอนที่ 86/105)
(4) คุณครูมือใหม่ (ตอนที่ 87/105)

บทที่ 26   สัมผัสแรก สัมผัสรัก

(1) เบื้องหลังของหญิงสาว (ตอนที่ 88/105)
(2) ประสบการณ์ที่มีค่า ของรจนารินี (ตอนที่ 89/105)
(3) ของสำคัญ ที่ต้องหาให้เจอ (ตอนที่ 90/105)

บทที่ 27   สังข์ทอง รจนา

(1) คืนร่างเดิม (ตอนที่ 91/105)
(2) ชีวิตใหม่ (ตอนที่ 92/105)
(3) ความหลัง ความรัก (ตอนที่ 93/105)

บทที่ 28   วิกฤตของนครรัฐ

(1) ปัญหาที่ยังตีบตัน (ตอนที่ 94/105)
(2) ตามหาคำตอบ (ตอนที่ 95/105)
(3) นักเล่านิทาน (ตอนที่ 96/105)

บทที่ 29   กู้วิกฤต

(1) สันติอรุณโมเดล (ตอนที่ 97/105)
(2) แผนกู้วิกฤต (ตอนที่ 98/105)
(3) วิกฤตรัก (ตอนที่ 99/105)

บทที่ 30   ฝันที่เป็นจริง

(1) แต่งกับงาน (ตอนที่ 100/105)
(2) การสังหารท่านผู้นำ (ตอนที่ 101/105)
(3) อำนาจใหม่ (ตอนที่ 102/105)
(4) พ่อแม่บุญธรรม (ตอนที่ 103/105)
(5) ฝันเป็นจริง (ตอนที่ 104/105)

 

ปัจฉิมบท -
งานเลี้ยง ย่อมมีวันเลิกลา (ตอนที่ 105/105 ปัจฉิมบท)

 

เพลง ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
เฝ้าใฝ่ฝัน ขอให้เป็นจริง
ความรัก ความกตัญญู เหนือกว่าทุกสิ่ง
แนบอกแม่อิง อุ่น ไอ รัก

ฝ่าอันตราย สิ่งเลวร้ายนานา
สู้อาสา แม้ยากยิ่งนัก
ความโหดร้าย ริษยา อ่อนล้าเหนื่อยหนัก
ต้องกล้าหาญหัก อุปสรรค สู้ทน

ภูติป่า อสูรร้าย เหตุการณ์ท้าทายให้สู้
ต้องยืนหยัดอยู่ กอบกู้ หมู่ประชาชน
เพื่อแม่ เพื่อรัก เพื่อความภักดี ต้องทน
ข้าขอผจญ มารร้าย พ่ายแพ้ไป

ฝ่าอุปสรรค ตามหารักนิรันดร์
คืนฝันวันหวัง ยังอยู่ในใจ
ความรัก ความหวัง คือพลังยิ่งใหญ่
โอ้แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ลูกเหนื่อยเหลือเกิน.


 

focused thinking

หน้าแรก - ชุมชน คนคิดดีวรรณกรรม - วิชาการ - บทความ เรื่องสั้น ร้อยกรอง เพลงภาพยนตร์ - บทภาพยนตร์ ภาพยนตร์ตัวอย่าง วิดีโอ มิวสิควิดีโอ
นิเทศศาสตร์ - วิชาเรียน บรรยาย ตำรา เอกสารการเรียน สื่อการเรียน ถาม ตอบ

 


igood media copyright
 SUDIN CHAOHINFA, igoodmedia.net : Administration and Producer
Copyright © 2010-2021 intelligence good media homeschool.
All rights reserved. me@igoodmedia.net